چرا نوزادم شیر بالا می آورد؟

چرا نوزادم شیر بالا می آورد؟

در بخش مشاوره آنلاین وب سایت شیک اندیش، والدین و مربیان می توانند مشکلات و دغدغه های تربیتی خود را مطرح نموده و پاسخ آن را از روانشناسان و مشاورین شیک اندیش دریافت نمایند. در این چالش به دغدغه والدی درباره شیر بالا آوردن نوزادش پس از تغذیه شدن پاسخ می دهیم.

با سلام

من مادر نوزادی 2 ماهه هستم. فرزندم پس از شیر خوردن، مقداری از شیری را که خورده است بالا می آورد. آیا این اتفاق طبیعی است و راه های پیشگیری از بالا آوردن شیر چیست؟

با سلام خدمت شما مادر گرامی

تقریباً نیمی از نوزادان به طور منظم شیر بالا می آورند. حداکثر سن برای بالا آوردن 4 ماهگی است. زمانی که نوزادتان همراه با شیر مادر یا شیر خشک هوا را فرو می دهد، هوا در مایع به دام می افتد. هوا مجبور است خارج شود و زمانی که این اتفاق می افتد، مقداری از مایع نیز به همراه هوا از دهان نوزاد خارج می شود. نوزادان نسبت به اندازه شان، بسیار تغذیه می شوند و برخی از آن ها واقعاً خوردن را دوست دارند. بنابراین، گاهی اوقات آن ها بیش از حد پُر می شوند و لذا شیر از دهانشان سرریز می شود.

سیستم گوارش یک نوزاد تازه متولد شده، کاملاً توسعه نیافته است. ماهیچه های انتهای مری نوزادتان که کنترل می کند، آیا غذا در حال پایین رفتن و بالا آمدن غذا را کنترل می کند، هنوز کاملاً توسعه نیافته است و بنابراین ممکن  است مقداری از شیر خورده شده از دهان خارج شود.

آیا می توان برای جلوگیری از بالا آوردن شیر کاری انجام داد؟

راهکارهایی برای ماندن و هضم شدن غذا در معده و بالا نیامدن آن وجود دارد که در ادامه بدان ها اشاره می کنیم.

  • هنگامی که نوزادتان را تغذیه می کنید، او را عمودی نگه دارید. هنگامی که او نشسته یا در آغوشتان است، وی را تغذیه کنید و هنگامی که روی شکم خوابیده است، او را تغذیه نکنید.
  • هنگام تغذیه محیط را آرام نگه دارید و صدا و سایر و عوامل مزاحم و حواس پرتی را به حداقل برسانید. هرگز اجازه ندهید، پیش از شروع تغذیه نوزادتان خیلی گرسنه بماند. اگر نوزادتان به هنگام تغذیه آشفته و پریشان باشد، به احتمال زیاد هوا را همراه شیر فرو می دهد.
  • اگر نوزادتان شیر خشک یا شیر دوشیده شده را از طریق شیشه شیر می خورد، مطمئن شوید که سوراخ سر شیشه خیلی کوچک نیست که او را از خوردن شیر ناامید کند و هوا فرو دهد. از طرف دیگر، اگر سوراخ سر شیشه خیلی بزرگ باشد، مقدار زیادی شیر را فرو خواهد داد، زیرا مایع به سرعت به دهان او وارد می شود.
  • پس از هر بار تغذیه، آروغ نوزادتان را بگیرید. در واقع، اگر نوزادتان در هنگام تغذیه مکثی طبیعی داشته باشد، فرصتی فراهم می شود تا پیش از دریافت غذای بیشتر، آروغ بزند. بدین نحو، اگر هوایی در معده نوزادتان وجود داشته باشد، پیش از دریافت غذای بیشتر، آن را خارج می کند. اگر پس از چند دقیقه نتوانستید آروغ نوزادتان را بگیرید، نگران نباشید، او احتمالاً نیازی به آروغ زدن نداشته است.
  • فشار را از روی شکم نوزادتان بردارید. مطمئن شوید که لباس ها و پوشک نوزادتان خیلی تنگ نیستند و شکم وی را هنگامی که آروغش را می گیرید، روی شانه تان قرار ندهید. از سفرهای ماشینی پس از تغذیه شدن اجتناب کنید، زیرا خم شدن روی صندلی ماشین می تواند به شکم نوزادتان فشار بیاورد.
  • پس از تغذیه نوزادتان را خیلی تکان ندهید و او را برای 30 دقیقه یا 1 ساعت عمودی نگه دارید.
  • بیش از حد او را تغذیه نکنید. اگر نوزادتان پس از هر بار تغذیه کمی بالا می آورد، ممکن است نشانه این باشد که او بیش از حد تغذیه می شود.
  • اگر شما نوزادتان را با شیر مادر تغذیه می کنید، می توانید از پزشکتان بپرسید که آیا در رژیم غذاییتان چیزی است که باعث بالا آوردن نوزادتان شود. (گاهی اوقات شیر گاو باعث بالا آوردن نوزادان می شود.)
  • اگر نوزادتان در خواب بالا می اورد، سر او را بالا ببرید.

نوزادان چه زمانی بالا آوردن را متوقف می کنند؟

زمانی که ماهیچه های نوزادتان توسعه می یابد و قوی تر می شود، وی قادر خواهد بود که غذا را در شکمش نگه دارد. اکثر نوزادان بالا آوردن را حدود 6 یا 7 ماهگی یا هنگامی که یاد بگیرند، خودشان بنشینند، متوقف می کنند، اما برخی از نوزادان تا یک سالگی بالا آوردن را ادامه می دهند.

چگونه می توانید متوجه شوید که نوزادتان شیر بالا آورده است یا استفراغ کرده است؟

استفراغ معمولاً به نسبت بالا آوردن شیر، قوی تر و با حجم بیشتری از مواد خورده شده همراه است. اگر نوزادتان پریشان به نظر می رسد، احتمالاً استفراغ کرده است. بالا آوردن اکثر نوزادان را پریشان نمی کند.

آیا بالا آوردن نشانه ای از مشکلی جدی است؟

بالا آوردن معمولاً چیزی است که والدین انتظارش را دارند، اما اگر نوزادتان به اندازه ای که باید، وزن به دست نمی آورد، به پزشک مراجعه کنید. نوزادانی که زیاد بالا می آورند و وزن کسب نمی کنند و یا در تنفس دچار مشکل هستند، ممکن است مبتلا به بیماری رفلاکس معده به مری باشند.

اگر نوزادتان استفراغ پرتابی کرد، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. استفراغ پرتابی زمانی رخ می دهد که استفراغ به شدت از دهان نوزاد خارج شود. این وضعیت می تواند نشانه بیماری تنگی پیلور باشد. در این بیماری ماهیچه های انتهای معده ضخیم می شوند و از ورود غذا به روده کوچک جلوگیری می کنند. این بیماری معمولاً در یک ماهگی اتفاق می افتد.

در صورتی که ماده سبزی در استفراغ نوزادتان مشاهده کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. این ماده می تواند نشانه انسداد روده ها باشد و ممکن است نیاز به جراحی اضطراری باشد.

بهترین راه دادن دارو به کودکان چیست؟

بهترین راه دادن دارو به کودکان چیست؟

در بخش مشاوره آنلاین وب سایت شیک اندیش، والدین و مربیان می توانند مشکلات و دغدغه های تربیتی خود را مطرح نموده و پاسخ آن را از روانشناسان و مشاورین شیک اندیش دریافت نمایند. در این چالش به سوال والدی درباره بهترین نحوه دارو دادن به کودکش پاسخ می دهیم.

با سلام

فرزند من شکل و ظاهر، بو و مزه داروها را دوست ندارد و همیشه به هنگام دادن دارو به وی با مشکل مواجه می شوم. می خواستم بدانم امن ترین و موثرترین راه دادن دارو به کودکان چیست؟

با سلام خدمت شما

اگر کودکتان در برابر خوردن دارو به دلیل مزه و طعم آن مقاومت می کند، با داروساز صحبت کنید. برخی داروها نباید با مواد غذایی یا برخی مواد غذایی خاص خورده شوند، اما اگر داروساز گفت که خوردن دارو با مواد غذایی مشکلی ندارد، می توانید یک تکه از شکلات، ژله و … یا مقداری آبمیوه را به همراه دارو به کودکتان بدهید.

هرگز دارو را با یک لیوان شیر یا آبمیوه مخلوط نکنید، چرا که ممکن است کودکتان همه آن لیوان شیر یا آبمیوه را نخورد، و بنابراین میزان کامل دارو را دریافت نکند.

شما همچنین می توانید از پزشک کودکتان درخواست کنید که قرصی را تجویز کند که بتوانید آن را در یک قاشق غذاخوری ماست خرد کنید و به کودکتان بدهید. (برخی قرص ها نباید خرد شوند و برخی داروها نباید با محصولات لبنی خورده شوند، بنابراین مطمئن شوید که پزشک هر آن چه را که در سرتان می گذرد، می داند.)

شما می توانید داروهای مایع را داخل یک قاشق غذاخوری از غذا بریزید و به کودکتان بدهید، اما غذاهای جامد ممکن است طعم دارو را پنهان نکنند.

اگر از سرنگ دهانی یا قطره چکان استفاده می کنید، دارو را بین زبان و کناره دهان کودکتان بریزید. این کار به بلع راحت تر دارو کمک می کند. دارو را ته حلق و پشت گلوی کودکتان نریزید، چرا که ممکن است آن را قی کند و به وی آسیب برساند و موجب خفگی اش شود.

اگر کودکتان سعی می کند دارو را از دهانش خارج کند، از انگشتانتان برای کشیدن گونه اش و فشار دادن دارو به داخل گونه اش استفاده کنید و تا زمانی که دارو را نبلعیده است، انگشتانتان را نگه دارید. بدین ترتیب دارو به جای خارج شدن از دهان، به سمت پایین فرو می رود.

هرگز به کودکتان نگویید، دارو، آبنبات است. او ممکن است با این روش دارویش را به راحتی بخورد، اما روش بسیار خطرناکی است، چرا که ممکن است به نحوی به دارو دسترسی پیدا کند و تصمیم بگیرد همه آن را بخورد.

شما همچنین می توانید از پزشک کودکتان بخواهید تا دارویی تجویز کند که مزه خوبی داشته باشد. برخی آنتی بیوتیک ها با طعم بهتری تولید شده اند و اکثر پزشکان اطفال می دانند که کودکان کدام یک را بیشتر دوست دارند. داروسازان نیز می توانند طعم دهنده هایی را به اکثر داروهای کودکان اضافه کنند.

اگر کودکم دچار سوختگی شد، باید چه کار کنم؟

اگر کودکم دچار سوختگی شد، باید چه کار کنم؟

در بخش مشاوره آنلاین وب سایت شیک اندیش، والدین و مربیان می توانند مشکلات و دغدغه های تربیتی خود را مطرح نموده و پاسخ آن را از روانشناسان و مشاورین شیک اندیش دریافت نمایند. در این چالش به سوال والدی درباره پیشگیری و درمان سوختگی در کودکان پاسخ می دهیم.

با سلام

مادری هستم که یک کودک نوپا دارم. در چند وقت اخیر، حوادث سوختگی زیادی را در کودکان اطرافم مشاهده کرده ام. به همین جهت می خواستم بدانم در صورت بروز سوختگی برای کودکم چه کار باید انجام دهم و اقدامات پیشگرانه برای جلوگیری از این حوادث چیست؟

با سلام خدمت شما

اگر کودکتان دچار سوختگی شد، در ابتدا باید او را از منبع سوختگی و موقعیت خطر دور کنید. اگر لباس وی در حال سوختن بود، شعله های آتش را با حوله، پتو یا هر چیز دیگری که در دسترستان است، خاموش کنید. اگر کودکتان نفس نمی کشید، عملیات احیای قلبی ریوی (CPR) را انجام دهید و با اورژانس تماس بگیرید. اگر کودکتان نفس می کشید، فوراً او را  به اورژانس منتقل کنید. در صورت امکان، یک پارچه استریل تمیز روی ناحیه سوختگی قرار دهید، اما سعی نکنید سوختگی های جدی را خودتان درمان کنید. مراقب باشید ناحیه سوختگی را به طور مستقیم لمس نکنید، زیرا آن ناحیه بسیار حساس به عفونت است.

انواع و درجات سوختگی

سوختگی درجه 1، خفیف ترین نوع سوختگی است که فقط لایه بیرونی پوست آسیب می بیند.سوختگی درجه 1، منجر به قرمزی و گاهی اوقات تورم جزئی می شود که ممکن است شبیه آفتاب سوختگی باشد.

در سوختگی درجه 2، لایه دوم پوست آسیب می بیند و منجر به تورم و تاول می شود. این نوع از سوختگی معمولاً بسیار دردناک است.

سوختگی درجه 3، جدی ترین نوع سوختگی است. در این نوع سوختگی، پوست ممکن است سفید یا سوخته شود و به طور جدی آسیب ببیند. سوختگی درجه 3 اغلب دردناک نیست، اما این بدین دلیل است که عصب ها آسیب دیده اند.

اگر کودک شما دچار سوختگی درجه 3 یا سوختگی شدید شده باشد، باید در بیمارستان بستری شود و تحت نظارت قرار گیرد. گاهی اوقات سوختگی درجه 2 را می تواند بدون بستری شدن در بیمارستان مدیریت کرد. اما برای تعویض پانسمان و پیگیری درمان باید به طور مکرر به بیمارستان مراجعه کرد.

در صورتی که سوختگی چیزی جز سوختگی درجه 1 باشد، یعنی شدید باشد، (بزرگ تر از 5 سانتی متر) یا روی صورت، دست ها یا اندام تناسلی باشد و یا ناشی از برق گرفتگی باشد، فوراً کودکتان را نزد پزشک ببرید.

راه های درمان سوختگی های خفیف

به سرعت با آب سرد یا کمپرس سرد، ناحیه مورد نظر را 10 الی 15 دقیقه خنک کنید. سپس ناحیه مورد نظر را با یک حوله تمیز خشک کنید و با باند و گاز استریل بپوشانید.

از پزشک بخواهید مقدار مناسبی استامینوفن یا ایبوپروفن برای تسکین درد کودکتان تجویز کند. (هرگز به کودکتان آسپرین ندهید، چرا که می تواند منجر به یک بیماری نادر اما خطرناک به نام سندرم ری شود.)

اگر ناحیه سوختگی شروع به تاول زدن کرد، یک پماد ضد عفونی به آن بزنید و آن را با یک باند نچسب تمیز، به صورت شُل ببندید. هرگز سعی نکنید تاول ها را بترکانید، تاول ها یک بخش مهمی از روند بهبودی پوست هستند.

هرگز کره، روغن، لوسیون یا پودر بچه به ناحیه سوختگی نمالید. این مواد می توانند خطر عفونت را افزایش دهند. همچنین از یخ استفاده نکنید، زیرا می تواند به پوست بیشتر آسیب برساند.

سوختگی درجه 1 ممکن است تنها در عرض چند روز بهبود یابد، اما بهبود سوختگی درجه 2 می تواند چند هفته طول بکشد. اگر کودکتان در حین بهبود سوختگی، علائم عفونت را نشان داد، او را نزد پزشک ببرید. علائم عفونت شامل افزایش درد، تورم، قرمزی، چرک، بوی نامطبوع، گره های لنفاوی متورم، تب یا رگه های قرمز پخش شده از ناحیه سوختگی می باشد.

راه های درمان سوختگی شیمیایی

سوختگی با مواد قلیایی یا اسیدی یا سایر مواد شیمیایی ممکن است شبیه آفتاب سوختگی باشد. در این نوع سوختگی لباس کودکتان را در بیاورید و یا در صورت لزوم آن را ببُرید تا از انتقال مواد شیمیایی به سایر قسمت های بدن جلوگیری کنید. اگر ماده شیمیایی خشک باشد، مانند: پودر، یک راه امن برای برداشتن آن از روی پوست کودکتان بیابید.

ناحیه سوختگی را حداقل به مدت 15 دقیقه با آب سرد شستشو دهید و سپس به آرامی با آب و صابون بشویید. هیچ گونه پماد و لوسیونی اعمال نکنید. در نهایت ناحیه سوختگی را با یک پارچه خشک و استریل ببندید.

اگر سوختگی شیمیایی کودکتان به پوستش نفوذ کرد و باعث سوختگی درجه 2 شد و همچنین ناحیه سوختگی بزرگ تر از 5 سانتی متر شد و یا سوختگی روی چشم ها، دست ها، پاها یا اندام تناسلی بود، باید او را نزد پزشک ببرید.

اگر مواد شیمیایی روی چشمان کودکتان ریخته شد، آن را به مدت 20 دقیقه با آب بشویید و سپس او را به اورژانس ببرید. اگر کودکتان ماده شیمیایی را خورد یا استنشاق کرد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

پیشگیری از سوختگی در کودکان

بسیار مهم است که تمام اقدامات احتیاطی لازم جهت محافظت از کودکتان در برابر سوختگی را انجام دهید. پوست کودکان نازک تر از بزرگسالان است، بنابراین راحت تر می سوزد. کودکان زیر 4 سال، بیشتر در معرض مشکلات سوختگی قرار دارند. در ادامه به معرفی چند راهکار معمولی جهت کاهش احتمال خطر سوختگی در کودکان می پردازیم.

  • نصب و بررسی مداوم سیستم هشدار دود در خانه
  • نصب کپسول های آتش نشانی در نقاطی از خانه که خطر آتش سوزی بیشتر است، مانند: آشپزخانه یا در نزدیکی شومینه
  • دسته های قابلمه یا ماهیتابه روی گاز را به سمت عقب بچرخانید.
  • در هنگام نوشیدن یک نوشیدنی داغ، کودکتان را در دامان خود نگیرید و سعی نکنید کودکتان را با یک دست حمل کنید و با دست دیگر نوشیدنی داغ را بگیرید.
  • غذاها و نوشیدنی های داغ را دور از لبه میزها و کابینت ها قرار دهید و آن ها را در جایی که کودکتان می تواند بدان دسترسی یابد و بکشد، قرار ندهید.
  • برای کاهش خطر سوختگی با آب داغ سینک یا حمام، درجه آب گرمکن یا پکیج را بالاتر از 48 درجه سانتی گراد تنظیم نکنید.
  • اتوی لباس، اتو و فر مو، شمع های روشن و سایر ادواتی را که موجب سوختگی می شوند، دور از دسترس کودکتان قرار دهید.
  • از یک صفحه محافظ جلوی شومینه تان استفاده کنید و کودکتان را دور از آن ناحیه نگه دارید. همچنین کودکتان را دور از اجاق های چوبی، رادیاتورها، باربیکیوها و بخاری ها نگه دارید.
  • پریزهای برق را با پوشش های محافظ بپوشانید و سیم ها را دور از دسترس کودکتان قرار دهید.
  • اگر ماشینتان را در زیر آفتاب پارک کرده اید، پیش از قرار دادن کودکتان در صندلی ماشین، صندلی و سگک کمربند را بررسی کنید، زیرا ممکن است خیلی داغ شده باشد و موجب سوختگی درجه 2 شود. همچنین پیش از قرار دادن کودکتان بر روی وسیله های فلزی زمین بازی، مانند: تاب، سرسره و الاکلنگ، درجه حرارت آن را بررسی کنید.

 آیا اسهال زیاد، می تواند نشانه سندرم روده تحریک پذیر باشد؟

 آیا اسهال زیاد، می تواند نشانه سندرم روده تحریک پذیر باشد؟

در بخش مشاوره آنلاین وب سایت شیک اندیش، والدین و مربیان می توانند مشکلات و دغدغه های تربیتی خود را مطرح نموده و پاسخ آن را از روانشناسان و مشاورین شیک اندیش دریافت نمایند. در این چالش به سوال والدی درباره اسهال کودکش و ارتباط آن با سندرم روده تحریک پذیر پاسخ می دهیم.

با سلام

کودک من زیاد دچار اسهال می شود، آیا این نشانه سندرم روده تحریک پذیر است؟ در این صورت، چگونه باید درمان شود؟

با سلام خدمت شما

سندرم روده تحریک پذیر می تواند منجر به اسهال، نفخ، گرفتگی عضلات و یبوست شود. اگر این علائم بیش از چند روز طول بکشد، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید، زیرا همچنین می تواند نشانه یک مشکل جدی، مانند: بیماری کرون و کولیت اولسراتیو باشد. اگر سندرم روده تحریک پذیر در کودکتان تشخیص داده شد، مطمئن باشید که هیچ آسیب جسمانی به او وارد نمی شود، و فقط ناراحتی زیادی به همراه دارد.

سندرم روده تحریک پذیر چیست؟

هیچ کس نمی داند که این سندرم چیست. به طور معمول، انقباضات عضلات در روده ها، روده ها را به طور مناسب حرکت می دهند. اما اگر کودکتان سندرم روده تحریک پذیر داشته باشد، روده هایش حساسیت اضافی دارند. خوردن، گاز معده و حتی استرس می تواند موجب اسپاسم عضلانی در روده بزرگش شود که ممکن است موجب گرفتگی دردناک عضلات شکمی، یبوست، اسهال یا ترکیبی از هر سه مورد شود. (کودکان زیر 5 سال، اغلب اسهال بدون درد دارند، در حالی که کودکان 5 سال به بالا اغلب دچار گرفتگی عضلات شکمی می شوند.) کودکتان همچنین ممکن است دچار تهوع یا سر درد شود. ناراحتی معمولاً پس از یک حرکت روده فروکش می کند. سندرم روده تحریک پذیر می تواند افراد در همه سنین را تحت تاثیر قرار دهد و می تواند یک وضعیت موقت یا یک بیماری مزمن باشد.

راه های درمان سندرم روده تحریک پذیر

هیچ راه درمانی وجود ندارد، اما یک رژیم غذایی غنی از فیبر و  کم چرب می تواند بسیار زیاد کمک کند. فیبر روده را بزرگ تر می کند، به عبارت دیگر، فیبر روده بزرگ را اندکی گسترش می دهد و باعث کاهش اسپاسم ها می شود. شما می توانید به کودکتان میوه ها، سبزیجات و غلات کامل بیشتری بدهید و یا می توانید هر روز یک یا دو قاشق غذاخوری مکمل فیبر، به بلغور جو دو سر یا آب پرتقالش، اضافه کنید. چربی این وضعیت را تشدید می کند، بنابراین اجتناب از آن ممکن است علائم را کاهش دهد. احتمالاً پزشک مُلین را برای یبوست تجویز نخواهد کرد.

گاهی اوقات کودکان مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر شدید، وزن کم می کنند، زیرا خوردن باعث بروز علائم می شود، لذا آن ها از خوردن وعده های غذایی اجتناب می کنند. مراقب عادات غذایی کودکتان باشید تا مطمئن شوید که مواد مغذی مورد نیاز برای سالم بودنش را دریافت می کند. استرس نیز می تواند این علائم را تشدید کند. ورزش و سایر روش های دور نگه داشتن تنش ها نیز می توانند وضعیت کودکتان را بهبود بخشند.

چگونه عفونت گوش کودکم را درمان کنم؟

چگونه عفونت گوش کودکم را درمان کنم؟

در بخش مشاوره آنلاین وب سایت شیک اندیش، والدین و مربیان می توانند مشکلات و دغدغه های تربیتی خود را مطرح نموده و پاسخ آن را از روانشناسان و مشاورین شیک اندیش دریافت نمایند. در این چالش به سوال والدی درباره نحوه درمان عفونت گوش درباره کودکش پاسخ می دهیم.

با سلام

در ابتدا می خواستم بدانم چگونه باید از عفونت گوش در کودکم جلوگیری کنم و سپس در صورت ابتلای فرزندم به عفونت گوش، راه های درمان آن به چه نحوه ای می باشد؟

با سلام خدمت شما

بسته به شدت عفونت و سن کودکتان، نوع درمان متفاوت می باشد. اگر عفونت کودکتان جدی باشد، پزشک وی ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند، اما اکثر کودکان مبتلا به عفونت گوش یا عفونت حاد گوش میانی، بدون دارو بهتر می شوند. اغلب، بهتر است منتظر بمانیم و ببینیم که آیا پیش از دادن دارو به کودک، علائم شدیدتر می شود یا خیر. پزشک بسته به شرایط یکی از دو راه حل زیر را پیشنهاد می کند:

  • اگر کودکتان بین 6 الی 24 ماه باشد و علائم خفیفی تنها در یک گوشش داشته باشد و یا حداقل 2 ساله باشد و علائم خفیفی در یک یا هر دو گوشش داشته باشد، مراقب او باشید و به شرایط نظارت کنید.
  • اگر کودکتان تا 48 الی 72 ساعت بدون درمان بهبود نیافت، آنتی بیوتیک را شروع کنید.

چه زمانی آنتی بیوتیک ضروری می شود؟

توصیه می شود که عفونت حاد گوش میانی را با آنتی بیوتیک درمان کنید.

  • نوزادان 6 ماهه یا کوچک تر هنوز سیستم ایمنی قوی ندارند و به خصوص نسبت به عفونت حاد گوش میانی آسیب پذیرند.
  • کودکان دارای علائم شدید، مانند: تب بالا، تعرق، خستگی یا ضربان قلب سریع.
  • کودکان کوچک تر از 2 سال که علائم خفیفی در هر دو گوش دارند.

چرا پزشکان درباره آنتی بیوتیک نگران هستند؟

پزشکان معمولاً نسبت به تجویز آنتی بیوتیک احتیاط می کنند، زیرا باکتری ها را در برابر آن ها مقاوم می کند. علاوه بر این، دادن آنتی بیوتیک به کودک، باکتری های خوب بدن را که برای سلامت دستگاه گوارش ضروری هستند، نیز از بین می برد.

عفونت گوش همچنین می تواند توسط باکتری یا ویروس ایجاد شود و از آن جایی که آنتی بیوتیک ها علیه عفونت های ویروسی کار نمی کنند، پزشکان درباره تجویز آن ها محتاط تر عمل می کنند.

از طرف دیگر، از آن جایی که باکتری ها به سرعت تغییر می کنند، اثربخشی داروها و آنتی بیوتیک ها کمتر می شود.

اگر کودک شما نیاز به آنتی بیوتیک داشت، دوره کامل آنتی بیوتیک را به او بدهید، حتی اگر احساس بهتری داشت و علائم ناپدید شده بودند. پس از چند هفته، مجدداً کودکتان را نزد پزشک ببرید تا مطمئن شوید که داروها عمل کرده اند.

اگر کودکتان پس از 48 الی 72 ساعت بهبود نیافت و هنوز علائم عفونت را نشان می داد، تب داشت یا بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است بخواهد دوره آنتی بیوتیک را شروع کند یا داروها را تغییر دهد.

چگونه می توانید درد عفونت گوش کودکتان را کمتر کنید؟

میزان درست استامینوفن یا ایپوبروفن نوزاد (اگر کودکتان 6 ماهه یا بزرگ تر است)، می تواند درد را تسکین دهد. اگر کودکتان از 3 ماه کوچک تر است، پیش از دادن هر نوع دارویی به او، از پزشک سوال کنید.

قطره گوش یا کمپرس گرم نیز می تواند برای تسکین درد گوش کودکتان کمک کند. از پزشک یا داروساز بپرسید که کدام قطره را استفاده کنید. همچنین کودکتان را تشویق کنید تا مایعات بیشتری بنوشد، زیرا بلعیدن کمک می کند تا مایع گوش میانی جریان یابد و فشار درد کاهش یابد.

به کودکتان داروها بدون نسخه سرماخوردگی، مانند: آنتی هیستامین ندهید. این داروها نه تنها به بهتر شدن وضعیت کودکتان کمکی نمی کند، بلکه عوارض جانبی خطرناکی در کودکان ایجاد می کند.

و هرگز به کودکتان آسپرین ندهید، زیرا او را مستعد ابتلا به سندرم ری که یک بیماری نادر اما بالقوه کشنده است، می کند.

چگونه از عفونت گوش در کودکتان جلوگیری کنید؟

چند راهکار وجود دارد که می تواند احتمال ابتلا به عفونت گوش در کودکان را کاهش دهد. در ادامه به این راهکارها اشاره می کنیم.

  • نوزادتان را حداقل به مدت 6 ماه با شیر مادر تغذیه کنید. شیر مادر آنتی بادی هایی برای مقابله با عفونت گوش فراهم می کند.
  • هنگامی که نوزادتان را تغذیه می کنید، او را راست و عمودی نگه دارید. به طوری که سرش بالاتر از بقیه بدنش باشد. نوزادانی که به حالت خوابیده تغذیه می شوند، به احتمال بیشتر به عفونت حاد گوش میانی دچار می شوند.
  • از 6 ماهگی شروع به از پستانک گرفتن نوزادتان کنید. نوزادانی که 6 ماهه یا بزرگ تر هستند، اگر از پستانک استفاده کنند، کمی بیشتر مستعد ابتلا به عفونت گوش هستند. بنابراین، استفاده از پستانک را کاهش دهید یا حذف کنید.
  • کودکتان را از دود تنباکو دور نگه دارید، زیرا در معرض دود قرار گرفتن، خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد. محیط خانه تان را عاری از دود کنید و کودکتان را به مکان های دودآلود نبرید.
  • اگر چه عفونت های گوش مُسری نیستند، اما عفونت های تنفسی، منجر به عفونت گوش می شوند. لذا دست های خود و کودکتان را مرتباً بشویید و وی را دور از افراد مبتلا به عفونت تنفسی نگه دارید.
  • واکسن های کودکتان را به موقع تزریق کنید. ایمن سازی به جلوگیری از بیماری های خاصی که می توانند موجب عفونت گوش شوند، کمک می کند.
  • هنگامی که کودک شما 6 ماهه باشد، تزریق واکسن آنفلوانزای سالانه می تواند به جلوگیری از عفونت حاد گوش میانی که اغلب پس از یک دوره آنفلوانزا گسترش می یابد، کمک کند.
  • اگر کودکتان در معرض عفونت گوش باشد، جراحی ممکن است مناسب باشد. زیرا حضور مداوم مایع در گوش ها نه تنها موجب عفونت، بلکه باعث کاهش و از دست دادن شنوایی می شود. مشکلات شنوایی نیز می تواند مانع پیشرفت زبان شود.

چگونه به سوالات کودکم درباره فقرا و بی خانمان ها پاسخ دهم؟

چگونه به سوالات کودکم درباره فقرا و بی خانمان ها پاسخ دهم؟

در بخش مشاوره آنلاین وب سایت شهروند فردا، والدین و مربیان می توانند مشکلات و دغدغه های تربیتی خود را مطرح نموده و پاسخ آن را از روانشناسان و مشاورین شهروند فردا دریافت نمایند. در این چالش به دغدغه والدی درباره نحوه پاسخگویی به سوال کودکش درباره فقیران و بی خانمان ها پاسخ می دهیم.

با سلام

با توجه به وجود متکدیان و بی خانمانان زیاد در سطح شهر، فرزند من مدام درباره این افراد سوالات زیادی از من یا پدرش می کند. می خواستم بدانم پاسخ مناسب به سوالات وی در این باره چیست؟

با سلام خدمت شما مادر گرامی

در مواجه با افراد فقیر یا بی خانمان، اگر هرگز چیزی نگویید، ممکن است پیام نادرستی را به فرزندتان مخابره کنید و یا این پیام را در ذهن کودکتان تداغی کنید که نسبت به این افراد بی تفاوت هستید. لذا نحوه رفتار شما بر روی کودکتان بسیار موثر است. در ادامه به چند نمونه از سوالات متداول کودکان درباره فقرا و بی خانمان ها و پاسخ مناسب آن ها اشاره می کنیم.

چرا او جایی برای زندگی ندارد؟

به طور مستقیم به این سوال پاسخ دهید و بگویید که گاهی اوقات افراد پول لازم برای تهیه خانه را ندارند.

اگر ما خانه مان را از دست بدهیم، چه؟

فرزندتان را مطمئن سازید که ما یک خانه داریم. اما حتی اگر خانه مان را از دست دادیم، می توانیم به خانه یکی از خویشاوندانمان نقل مکان کنیم، یا یک خانه جدید پیدا کنیم و یا به یک پناهگاه موقت برویم.

چرا به او کمک نمی کنی؟

کودک شما ممکن است از این که شما دست رد به سینه فقیری بزنید، تعجب کند، به خصوص اگر درباره کمک کردن به دیگران با او صحبت کرده باشید. در این موقعیت شما می توانید به فرزندتان بگویید که درباره این فرد مشکوک هستید و نمی دانم که آیا اگر پول نقد به او بدهم از آن در راه درست استفاده می کند یا نه. بنابراین قصد دارم پولی را به مرکز یا موسسه ای که به این افراد کمک می کند، بدهم تا آن ها نیازهای این افراد را برطرف کنند.

چرا این طور رفتار می کند؟

اگر فرزندتان با فرد بی خانمانی برخورد کرد که رفتار عجیب و غریبی داشت، شما می توانید به او توضیح دهید که او از بیماری روحی رنج می برد و یا مست است. برای توضیح بیشتر می توانید به کودکتان بگویید که برخی بیماری ها جسم افراد را تحت تاثیر قرار می دهند، مانند: سرماخوردگی، برخی بیماری ها روح و روان افراد را تحت تاثیر قرار می دهند و باعث می شوند افراد درست، رفتار یا فکر نکنند و برخی دیگر بیماری ها به موجب مصرف برخی مواد مضر (مواد مخدر یا الکل) ایجاد می شوند و افراد آموزش دیده ای در این زمینه وجود دارند که می تواند به این افراد کمک کنند تا این مواد را ترک کنند و به زندگی عادی باز گردند.

مشاوره ازدواج : زیادی با من راحته

مشاوره ازدواج : زیادی با من راحته

 

سوال:

سلام

از طریق سایت همسریابی با پسری که میگه قصدش ازدواجه آشنا شدم اما مشکلم اینه که دروغ زیاد میگه و اینکه زیادی با من راحته و من اینو دوس ندارم اما ملاکای دیگش خوبه

مشکل اصلیم اینه که نمیتونم بهش اعتماد کنم میگه دوسم داره اما میدونم همزمان با کسای دیگه ای هم داره آشنا میشه نمیدونم به آشناییم ادامه بدم یا نه خودش گفته بعد از یک ماه آشنایی اگه به درد هم بخوریم به خانوادم میگم اون میگه روش سنتی دیگه برداشته شده و چون عوامل جنسی یکی از مهمترین دلایل طلاقه باید بفهمم که از نظر جنسی با من مطابقت داری یا نه کمکم کنید نمیخوام به گناه آلوده شم

 

جواب:

سلام

دروغ گویی طرف مقابل از دو جنبه قابل بررسی است اول اینکه: گناه کبیره است و اگر بی توبه از دنیا بره توی اون دنیا گرفتار عذاب شدید می شه که در این مورد – در صورتی که احتمال اثر میدید- وظیفه شما است که بهش تذکر بدید و اونو نهی از منکر کنید، جنبه دومش هم اثرگذاری دروغ گویی در زندگی است که سبب بی اعتمادی به فرد دروغ گو می شه و بی اعتمادی هم مثل خوره زندگی رو می خوره و پایه هاش رو سست می کنه چون وقتی انسان احتمال بده ممکنه تمام حرفای همسرش دروغ باشه نمی تونه بهش اعتماد کنه و در نتیجه احتمال می ده که همسرش کارهای نادرستی انجام بده و او بخاطر دروغ گوییش متوجه نشه و اینده زندگیش تیره و تار بشه

بنابر این در این زمینه باید باهاش صحبت کنید که اگرم دروغ گویی رو ترک نمی کنه طوری نباشه که اصلا نشه به حرفاش اعتماد کرد

در مورد اینکه گفتید با شما زیادی راحته اگر منظورتون اینه که مسائل عاطفی و جنسی رو قاطی صحبتها می کنه لازمه شما بهش بگید : شناخت به معنی دونستن افکار و اخلاق و رفتار و علایق و سلایق طرف مقابله، که ورود مسائل احساسی و تحریک کننده، شناخت انسان رو تحت الشعاع قرار میده و سبب می شه ادم نتونه شناخت خوبی از طرفش پیدا کنه چون اولا : حواس ادم رو پرت می کنه و به حاشیه می ره و دیگه به مسائل مربوط به شناخت طرفش نمی پردازه و ثانیا: ممکنه دلبستگی و دل مشغولی ایجاد کنه که موجب بشه عیوب طرفش رو نبینه لذا باید از ورود این گونه مسائل به صحبتها و ارتباطات طرفینی جلوگیری کنید و اگر به این مسائل وارد شد جوابش رو ندید و یا موقتا رابطه رو قطع کنید تا دیگه این کار رو تکرار نکنه

اینکه می گید با دیگران در حال اشنایی است اگر اشنایی او با همه اونا برای ازدواج و انتخاب همسر باشه نه برای لذت طلبی و سوء استفاده و حد و حدود شرعی رو هم در ارتباط رعایت کنه اشکال نداره بنابر این صرف اشنایی با دیگران دلیل بدیش نیست که لازم باشه رابطه رو قطع کنید

در مورد اینکه می گه بعد یک ماه از اشنایی به خونواده می گه در صورتی که راضی نمی شه زودتر اقدام کنه شما ادامه بدید اما دو نکته رو مراعات کنید اول اینکه: مطالبی که رد و بدل می کنید فقط در مورد شناخت طرفینی باشه و از ورود هرگونه احساسات جلوگیری کنید و ثانیا: متوجه دلتون باشید که در روند شناخت تا قبل اطلاع خانواده ها، دلتون به هیچ وجه وابسته نشه چون اگر دلبسته بشید وقت جدایی براتون مشکل ساز می شه

در مورد اینکه می گه می خوام بدونم از نظر جنسی با من مطابقت داری تا زندگیمون منجر به طلاق نشه عرض می کنم عمده مشکلات جنسی که سبب خراب شدن زندگی می شه به مردها برمی گرده نه زنها، بخاطر اینکه یا مشکل از اینه که مرد بخاطر خود ارضایی زیادی که کرده ناتوانی جنسی داره و نمی تونه زنش رو ارضا کنه و در نتیجه رابطه زناشویی خراب می شه و نارضایتی طرفینی به وجود میاد و بخاطر اینکه روشون نمی شه بگن ما از نظر جنسی مشکل داریم این مساله رو به عنوان عدم تفاهم عنوان می کنند

مشکل دیگه ای که ممکنه مرد رو از نظر جنسی زده کنه اینه که مرد از نظر دیداری تنوع طلب شده باشه و قیافه و بدن زنش رو با زنهایی که دیده مقایسه کنه و ازش زده بشه

چاره این دو مشکل صحبت با دختر در زمینه مسائل جنسی نیست بلکه چاره اش اینه که اگر مرد زود انزالی داره خودشو درمان کنه و بعد ازدواج کنند یا اینکه ازدواج کنند و بعد اگر مرد متوجه شد که مشکل داره، برای درمان خودش اقدام کنه

چاره تنوع طلبی دیداری هم اینه که مرد تصمیم بگیره زنش رو با دیگری مقایسه نکنه و بعد ازدواج هم چشماش رو از هرگونه نگاه حرام بپوشونه تا نسبت به همسرش دلزده نشه

البته پسند ظاهر زن، حق مرد است یعنی مرد حق داره که ظاهر و اندام زن رو حتی بدون حجاب ببینه، البته با شرایطش که یکیش اینه که احتمال بده به شناختش اضافه بشه و در تصمیم گیری کمکش کنه چون اگر این کار رو نکنه ممکنه بعد ازدواج که ظاهر و اندام زنش رو می بینه ازش زده بشه پس این مقدار دیدن هم شرعا و هم عقلا اشکال نداره چون دلزدگی مرد از ظاهر زن ممکنه سبب تلخی زندگیشون بشه

بنا بر این شما این موارد رو بهش تذکر بدید تا متوجه بشه اینکه می گه عدم تطابق جنسی سبب بسیاری از طلاقها است ، بیشتر از زن به مرد برمی گرده یعنی معمولا مردها هستند که بخاطر مشکل دار بودن از نظر جنسی یا چشمی تطابق با همسر رو از دست می دن وگرنه زنها معمولا از این جهت مشکل ندارن و به راحتی تطابق لازمه رو با همسر پیدا می کنند

شاید ایشون بگه که ممکنه تو سرد مزاج باشی و اگر این طور باشه من تحمل زندگی با زن سرد مزاج رو ندارم شما در جواب می تونید بگید: سرد مزاجی دو نوعه ذاتی و عارضی اگر دختری ذاتا سرد مزاج باشه اصلا تمایل به رابطه زناشویی با همسر نداره و من این طور نیستم . البته ممکنه زنی بعد ازدواج به صورت عارضی سرد مزاج بشه ولی اونم به نحوه برخورد شوهرش برمی گرده یعنی اگر همسرش در ارتباط جنسی مثلا زود انزال باشه و نتونه اونو ارضا کنه و به ارگاسم برسونه زن بخاطر اینکه لذتی از زناشویی نمی بره ممکنه تدریجا سرد مزاج بشه و برای بار بعد تمایل چندانی به عمل جنسی نشون نده و یا اگرم تمایل نشون می ده چندان فعال و لذت بخش عمل نکنه که اینم تقصیر شوهرشه و اگر مشکلش رو رفع کنه سرد مزاجی زن برطرف می شه

نتیجه اینکه صحبت کردن در زمینه امور جنسی و تطابق بدنی زن و مرد قبل ازدواج لازم نیست و فقط مقداری که درسته و شرعا هم اشکال نداره اینه که مرد می تونه ظاهر و اندام زن رو بدون حجاب مشاهده کنه

موفق باشید

نمیدونم گرم هستم یا سرد

مشاوره ازدواج : نمیدونم گرم هستم یا سرد

 

سوال:

سلام
دختری 20 ساله هستم که اخیرا درخواست ازدواجی ازم شده تقریبا مشکلی با هم نداریم و به تفاهم نسبی تا اینجای کار با هم رسیدیم ولی طرف مقابلم میگه گرم مزاج هست ولی متاسفانه من نمیدونم گرم هستم یا سرد,چطور میتونم این مورد رو بفهمم تا به مشکل نخورم؟
ممنون

 

جواب:

سلام

علت اینکه می خوای بفهمی سردی یا گرم، اینه که می ترسی سرد مزاج باشی و در برابر گرم مزاجی او کم بیاری در این زمینه عرض می کنم : گرم مزاج بودن شما لازم نیست بلکه همین که سرد نباشی به این معنی که کشش نسبت به مسائل جنسی داشته باشی کافیه بخاطر اینکه اولا : اگر اصل کشش جنسی در تو باشه زیاد کردنش با تقویت کننده های جنسی کاملا ممکنه ثانیا: باید بدونی که زن در ارتباط زناشویی مطلوبه نه طالب، لذا این مرده باید طرف زن بره و او رو به خوبی تحریک و برای عمل زناشویی اماده کنه پس وقتی مردی گرم مزاج باشه معمولا مشکلی ایجاد نمی شه چون با هیجانی که داره زن رو اونقدر تحریک می کنه که به هیجان بیاد و به امادگی برای ارتباط جنسی برسه البته اگر مرد مهارتهای ارتباطی رو بلد نباشه در این صورت ممکنه نتونه زن رو به هیجان بیاره و لذا ممکنه زن یک امیزش بدون لذت داشته باشه و در نتیجه برای امیزشهای بعدی تمایل نداشته باشه یا اینکه مرد از نظر جنسی ناتوان باشه که در نتیجه بخاطر زود انزالی ممکنه نتونه همسرش رو به اوج لذت جنسی برسونه و به همین علت ممکنه زن بعد مدتی سرد بشه

بنابر این گرم نبودن زن چندان نگرانی نداره چون با تقویت کننده جنسی یا ماهرانه عمل کردن مرد در ارتباط زناشویی، قابل درمانه البته به شرط اینکه مرد از نظر جنسی سالم باشه و بخاطر خودارضایی، دچار ناتوانی جنسی نشده باشه و اگرم شده خودشو درمان کرده باشه یا اینکه در صدد درمان خودش باشه

موفق باشید

چرا بمن کم محلی میکنه

مشاوره : چرا بمن کم محلی میکنه؟

 

سوال:

سلام

من نزدیک یه ساله با یه پسر دوستم و راستش با هم نزدیکی هم کردیم و…اما اون بمن خیلی اطمینان داره چون بهش دروغ نگفتم و میدونه که من جز اون با کس دیگه ای نزدیکی نکردم و حتی چن روز پیش اومد خونمون و با مادرم هم حرف زد اما مشکلی که هست اینه که اصلا به من زنگ نمیزنه و وقتی ازش میپرسم میگه اخلاقم اینطوریه.از وقتی هم بامن..دیگه اجازه نمیده من از خونمون بیرون برم و فکر میکنم این بخاطر علاقش باشه اما واسه دیدن من میاد خونمون.فکر میکنم از این هم مطمئنه که دوسش دارم حالا به نظر شما باید چیکار کنم؟

یه چیز دیگه هم یادم رفت بگم این بود که اگه من و…باهم تموم کنیم احساس بدی پیدا میکنم چون عذاب وجدان دارم اگه با کس دیگه ای دوست بشم باید بهش این حقیقت تلخ رو بگم چون طرف مقابل حقشه که این چیزارو بدونه البته الانم یه مورد برام پیش اومده که بهم گفته با گذشته ی طرف کاری نداره و مهم اینه که آیندمون خوب باشه و موقعیتش از دوست قبلیم بهتره حالا باید چیکار کرد؟

 

جواب :

سلام

اگه نظر منو برای ازدواج می خوای، نسبت به دوستی که باهاش رابطه جنسی داشتی عرض می کنم اولا معلوم نیست اون برای ازدواج بخوادت چون ممکنه علاقه اش به تو در حد دوستی باشه و ثانیا حتی اگر تقاضای ازدواج کرد به نظر من ازدواج باهاش خطرناکه بخاطر اینکه ممکنه بعدا بهت بگه که پاک نبودی خصوصا با توجه به اینکه می گی از بعد از … نمی ذاره از خونه بیرون بری این بخاطر علاقه اش به تو نیست بلکه احتمالا به خاطر اینه که اون اعتماد گذشته رو به پاکیت نداره و فکر می کنه اگه بیرون بری ممکنه با کس دیگه رابطه جنسی برقرار کنی

خلاصه من به ازدواج تو با این فرد به شدت بدبینم اما اگه خواستی باهاش ازدواج کنی برای اینکه احتمال ایجاد مشکل در زندگیت کمتر بشه مطلب زیر رو بخون

 

اگه نخواستی باهاش ازدواج کنی و تصمیم به ازدواج با دومی گرفتی مواظب باش رابطه برقرار نکنی و در مورد رابطه قبلیت هم چیزی بهش نگی چون به او ربطی نداره بلکه حتی نباید بگی چون اعتراف به گناه خودش گناهه اما باید بخاطر اینکه گناه بزرگی مرتکب شدی به درگاه خدا توبه کنی و از او طلب بخشش کنی

در مورد اینکه می گی اون حقشه که بدونه تو چه کار کردی، عرض می کنم مگه شما حقته که بدونی اون چه گناهانی در زمان تجرد کرده که اون حقش باشه که بدونه شما چه گناهانی کرده ای؟ مگه در صورتی که گناهی کرده باشه میاد به شما می گه؟ مثلا اگه خود ارضایی کرده یا فیلم و عکس دیده یا چشم چرونی کرده یا اینکه با دخترا رابطه داشته میاد بهت بگه که تو هم بگی؟

پس وقتی که پسر هیچ حرفی از گناهانی که کرده نمی زنه و خودشو خراب نمی کنه چرا شما باید این کار رو بکنی که بی دلیل اونو نسبت به خودت بی اعتماد کنی؟

موفق باشید

 

پاسخ ها

سر شدن دست چپ

سر شدن دست چپ

مشخصات فردی:

جنسیت: زن

سن: 22

وضعیت تاهل: مجرد

فرزند: سوم خانواده

تحصیلات: لیسانس

شغل: بیکار

سابقه مراجعه به روانشناس ، دلیل مراجعه، نوع درمان و نتیجه: نه
داروی مصرفی و میزان آن: نه
سابقه مصرف سیگار، الکل و یا دیگر مواد مخدر، میزان و نوع آن: نه
شرح مسئله: یک ماهی است دست چپم در خواب سر میشد اما چند روزیه که در زمان بیداری هم سرمیشه این منو نگران کرده دکتر هم نرفتم اضطراب هم زیاد دارم

پاسخ ها

با سلام، این مشکل به دلایل مختلفی بر می گردد از جمله مشکل اعصاب و مغز، مسایل روانی و دغدغه های زندگی، افکار زیاد و درگیری فکری، آسیب دیدگی و ضربه دیدن و از همه مهمتر و بدیهی تر شاید به خاطر کار زیاد در منزل و کمک به مادرتان و بر عهده گرفتن مسئولیت خانه باشد. ولی چون شما فرمودید اضطراب دارید می تواند دلیل روانی داشته باشد که باید اضطراب و وضعیت روانی شما بررسی شود ولی به هر حال قبل از مراجعه حضوری به مشاور به متخصص مغز و اعصاب برای اطمینان از عدم آسیب مغزی مراجعه فرمائید و سپس برای بررسی اضطرابتان به مشاور مراجعه کنید. موفق باشید

پاسخ توسط: ابراهیم نعمتی

با سلام به دوست عزیز.یک دسته از اختلالات روانی وجود دارند که همراه با نشانه های جسمانی است بخاطر همین برای اولین قدم پیگیری جدی پزشکی است که اثر جسمانی آن مشخص شود اما با اطمینان از نبود اثر جسمی ما بدنبال اثر روانی نشانه ها هستیم.با توضیحات کمی که دادید نمیتوان نظری قاطعی داد.سعی کنید حتما به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.

پاسخ توسط: شهریار مرادی

با سلام دوست عزیز همانطور که همکارانم فرمودند شما توضیح کافی از مشکلتان ارائه نکردید. با این وجود من به شما توصیه می کنم ابتدا به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید و اگر ایشان با گرفتن شرح حال و انجام آزمایشات لازم وجود مشکل جسمی را در شما رد کردند، می توانید به یک روانپزشک یا روانشناس مراجعه و مشکلتان را درمیان بگذارید زیرا احتمال دارد که سر شدن دستتان نمودی از مشکل اضطرابتان باشد. با آرزوی سلامتی

پاسخ توسط: هدی کریمی

با سلام.دوست عزیز شما اطلاعات کمی از شروع مشکل ندادید و اینکه آیا با مشکل خاصی این حالت ایجاد شده یا خیر.اما در وهله اول باید به پزشک مراجع کنید و همچنین از لحاط روحی خودتان را بررسی کنید.زیرا گاهی علل روانی مشکلات جسمانی را ایجاد می کنند.در اینجا برخی از علل بی حسی را برایتان می گوییم :بیشتر موارد حس سوزش و سوزن سوزن شدن در هنگامی که اندام ها بی حس شده است، علامتی بی خطر است و نشان دهنده این حالت است که عصبی در این ناحیه تحت فشار است ودر صورت تغییر وضعیت طی چند دقیقه عصب به حالت طبیعی برمی گردد. از دیگر دلایل بی حسی اندام ها افزایش تهویه تنفسی است که در شرایط اضطراب آور ایجاد شده ولی در مواردی که بی حسی ناگهانی و غیر قابل توجیه روی می دهد ممکن است، علامتی از یک بیماری جدی باشد که می بایست تحت بررسی های دقیق قرار گیرد. از علل جدی بی حسی می توان به نقص جریان خون ، روماتیسم مفصلی ، اسکلروز مولتیپل ، دیابت و سندرم تونل کارپ (فشرده شدن اعصاب در مچ دست که موجب بی حسی درانگشتان و دست می شود) اشاره کرد .نگران نباشید و حتما به پزشک مراجع کنید.

پاسخ توسط: نوشین نظری

با سلام. ابتدا بایستی بر گردیم به کمی قبل و شرایط قبل از این اتفاق را بسنجیم. چه خوب است که بدانیم که اتفاقاتی اخیراً برای شما رخ داده که با پیامد هیجانی مثبت و منفی برای شما همراه بوده است. ضمن بر اینکه ممکن است شما در یک مسئله مشغولیت ذهنی داشته باشید که با علامت جسمی خود را نمایان ساخته است. از طرف دیگر بررسی اینکه آیا قبلاً نیز اینگونه علائمی را داشته اید یا خیر نیز مهم است. از سویی، گاهی ما بار مشکلاتمان بیش از حد توانمان شده و بنابراین شاید این علامت به عنوان زنگ هشداری برای استرس های موجود و قبلی شما باشیم. در کنار این موارد شاید مسئله شما یک مورد پزشکی ساده باشد که نیازی هم به مراجعه به یک روانشناس یا مشاور نباشد. اما قدم اول برای شناسایی دلیل اصلی این اتفاق مراجعه به یک پزشک است و سپس عمل به توصیه های وی. از کارهایی که می تواند به شما در کاهش فشار ناشی از این واقعه کمک بکند نیز غافل نشوید….. این کارها از فردی به فرد دیگر متفاوت است بنابراین لیستی از کارهای لذت بخش خود را انتخاب و شناسایی کرده و به چند مورد از آنها عمل نمایید. از مشورت با پزشک نیز غافل نشوید.