با سلام

ما والدین کودکی 4 ساله هستیم. متاسفانه فرزند ما زیاد ناسزا می گوید، حتی بعضی مواقع هم که عصبانی نیست به عنوان شوخی از آن واژه ها استفاده می کند. این مسئله سبب نگرانی و ناراحتی ما شده و نمی دانیم چگونه با آن مقابله کنیم. لطفا راهنماییمان کنید. 

سلام بر شما والدین گرامی

اغلب اوقات کودکان کلمات زشتی را یاد می گیرند و به زبان می آورند که مورد پسند والدین و جامعه نیست. نمی توان انتظار داشت کودکان هرگز ناسزا نگویند. بیشتر آنها کلمات زشتی را که از دیگران شنیده اند مورد آزمایش قرار می دهند. برخی کودکان برای این که خودشان را قوی تر نشان بدهند یا دیگران را تهدید کنند ناسزا می گویند. گاهی ممکن است شما خودتان بعضی کلمات را به کار ببرید ولی در عین حال این شما هستید که معین می کنید به کار بردن کدام کلمات مجاز یا غیر مجاز است. اگر ناسزاگویی کودکان را به خواسته هایشان برساند، احتمال دارد، ادامه یابد.

راهبردهایی که در ادامه بدان ها می پردازیم، به شما کمک می کند به فرزنداتان یاد دهید، کلماتی را به کار ببرد که از نظر خانوادگی و اجتماعی مجاز باشد و همان طور که می خواستید، از این کار ناشایست جلوگیری کنید.

1. خودتان الگوی خوبی باشید

اگر خودتان کلمات زشت به کار می برید حتی گاها، نمی توانید از کودکتان انتظار داشته باشید که این حرفها را نزند. در مواقع ناراحتی و عصبانیت، کلماتی را به کار ببرید که به فرزندتان نیز اجازه گفتن آن ها را می دهید.

2. آگاهانه نادیده بگیرید

این کار به ویژه ترفند خوبی برای زمانی است که کودک شما اولین بار است که حرف زشت می زند. به روی خودتان نیاورید، نخندید، توجه نکنید، به او نگاه نکنید و با او حرف نزنید. اگر ناسزاگویی منجر به واکنش اطرافیان نشود احتمال توقف آن بسیار است. اما اگر پاسخ نگرفتید ، توصیه هایی را که در ادامه می آید، اجرا کنید.

3. از قبل برنامه ریزی کنید

قبل از این که با کودک خود در مورد ناسزا گفتن صحبت کنید، انتظارات خودتان را مشخص کنید. به این صورت که کلماتی را که توهین آمیز می دانید یا می دانید که در مدرسه یا جامعه نامناسب است مشخص کنید و به کودکتان اجازه ندهید، آن ها را به کار ببرد.

4. در مورد این مسئله با کودکتان گفت و گو کنید

این کار را زمانی انجام دهید که هر دو در آرامش هستید. ” امید جان من دوست ندارم تو حرف زشت بزنی” کلماتی را که نامناسب می دانید فهرست کنید و برای آن ها جایگزین های مناسب ارائه دهید. “دیگه اجازه نداری این کلمات رو بگی..”؛ ” اگر مجبوری این طوری صحبت کنی ، می توانی بگویی…” و بعد کلمات مجاز را بگویید.

5. در مورد پیامدها صحبت کنید

از قبل بدانید که اگر کودکتان ناسزا گفت چه کاری انجام دهید. از پیامدهای مناسب استفاده کنید. به عنوان مثال محروم کردن او از یک فعالیت لذت بخش یا از دست دادن یک امتیاز مثل اجازه انجام بعضی بازی ها یا تماشای تلویزیون یا پارک رفتن. از قبل به کودکتان بگویید که اگر ناسزا بگوید چه پیامدهایی در انتظارش خواهد بود.

6. استفاده از کلمات مناسب را تشویق کنید

اگر کودکتان در طول روز حرف زشت نزد او را تشویق کنید. همچنین می توانید با دادن دسر مورد علاقه یا پیشنهاد یک بازی لذت بخش با مامان و بابا او را تشویق کنید.

در نهایت این که:

در طی این مسیر که البته آسان هم نیست صبور و پایبند و قاطع باشید. اعتراضات و شکایات کودکتان را نادیده بگیرید و با او بگو مگو نکنید. سعی کنید الگوی خوبی باشید.

با سلام خدمت مشاورین محترم شیک اندیش

پسر یک سال و سه ماهه ای دارم که تلاشی برای مستقل غذا خوردن نمی کند، گاهی به طور مختصر با دست غذا می خورد، ولی برای برداشتن غذا از قاشق استفاده نمی کند. آیا این رفتار طبیعی است؟ چه زمانی یاد می گیرد که مستقل غذا بخورد و از قاشق برای غذا خوردن استفاده کند؟

با سلام خدمت شما مادر عزیز

اغلب خردسالان با دست غذا خوردن و نگه داشتن قاشق را تا ١٢ ماهگي ياد مي گيرند. استفاده از قاشق را بين ١ تا ٢ سالگي مي آموزند و از چنگال ديرتر استفاده مي كنند. كامل شدن مهارت خردسالان در غذا خوردن بستگي به اين دارد كه چقدر فرصت اينكه خودشان غذا بخورند به آنها داده شده باشد.

به هر حال، غذا خوردن با يك كودك خردسال، كودكي كه در حال يادگيري نحوه غذا خوردن است، مي تواند سرگرم كننده و يا خسته كننده باشد. زمانيكه والدين حوصله دارند به كمك كودك مي آيند و از اين فرايند لذت مي برند؛ اما زمان هايي نيز پيش مي آيد كه والدين از به زور غذا دادن به كودك، مقاومت فرزندشان برای خوردن غذا و سرد شدن غذاي خودشان خسته مي شوند و ترجيح مي دهند كودك غذا خوردن مستقل را ياد بگيرد.

در مورد پرسش شما باید گفت جای نگرانی وجود ندارد، پیشنهاد می کنیم از راهكارهايي که در ادامه بدان می پردازیم، براي ترغيب مستقل غذا خوردن كودك دلبندتان استفاده کنید:

1. از غذا خوردن با دست شروع كنيد

اگر كودك شما قبلاً اينكار را انجام نداده اول به او ياد دهيد كه با دست غذا بخورد. با اينكار به شما خواهد گفت كه چه موقع براي گرفتن قاشق آماده است. غذاهايي كه براي با دست گرفتن راحت است مثل تكه هاي نان، تكه هاي پنير و يا ميوه را تهيه كنيد. در حين اينكه به اين غذاها گاز مي زند شما هم همزمان به او غذا بدهيد.

2. كودك را تشويق به گرفتن قاشق كنيد

به دست او قاشق بدهيد. هر زمان كه توانست غذا را با آن به دهانش ببرد او را تشويق كنيد.

به آرامي او را براي پر كردن قاشق و پيدا كردن راه دهان هدايت كنيد. انتظار ريخت و پاش فراوان را داشته باشيد. هرچه خودش بهتر از قاشق استفاده كند، باید كمكي كه به او مي دهيد را كمتر کنید. با اينكار به او اجازه مي دهيد روي غذا خوردنش كنترل پيدا كند؛ هر چند بارهاي اول زياد كثيف كاري كند.

3. رفتارهاي دلخواه را تشويق كنيد

زمانيكه كودك از قاشق استفاده مي كند، سرجايش مي نشيند و يا غذاي جديد را امتحان مي كند، به او توجه كنيد، لبخند بزنيد و تشويق اش كنيد و آن كاري را كه خوب انجام داده بيان كنيد ” پسر گلم چه خوب غذا خوردي، امروز چقد قشنگ اين تكه گوشت را جويدي”

در نهایت نیز این نكات ايمني را حتما رعایت کنید:

1. هميشه مراقب كودكتان باشيد و هنگام غذا خوردن او را تنها نگذاريد. اگر از صندلي مخصوص غذا خوردن استفاده مي كنيد مراقب باشيد نيفتد.

2. هر زمان كه ميخواهد چيزي بخورد يا بياشامد او را بنشانيد تا دچار خفگي نشود. غذا يا نوشيدني را وقتي نشسته است به او بدهيد.

3. از دادن غذاهايي كه بچه ها در بلع آن ها مشكل دارند و احتمال خفگي مي رود مثل گيلاس، دانه ها و مغزها( پسته، بادام، تخمه)، شيريني سفت يا آب نبات اجتناب كنيد.

با سلام 

من والد پسري ٩ ساله هستم. 2 ماه است كه از همسرم جدا شده ام و اكنون با فرزندم زندگي مي كنم. با اين كه او در جريان جر و بحث هاي ما بود و چيزي را از او پنهان نكرديم و قبل از جدايي هم با او در اين مورد صحبت كرديم، اكنون از هر دوي ما عصباني است و مي گويد چرا وقتي مي خواستيد جدا شويد، مرا به دنيا آورده ايد. شكي نيست كه از اين اتفاق آسيب ديده، اما هنوز نتوانسته با اين مسئله كنار بيايد و در كارهاي روزمره اش هم افت كرده است. لطفا كمك كنيد.

 با سلام خدمت شما والد گرامي

وقتي مجبور مي شويد به بچه ها بگوييد كه ديگر قرار نيست با هم زندگي كنيد، احتمالاً اين يكي از دشوارترين كارهايي است كه در زندگيتان انجام داده ايد. حتي اگر هر دو مطمئن باشيد طلاق درست ترين راه حل است، گفتن اين موضوع به بچه ها، قلب آن ها را خواهد شكاند، حتي اگر از قبل هم با آن ها صحبت كرده باشيد. قرار گرفتن در اين مقطع، كودكان را شوكه خواهد كرد. بنابراين روزها و هفته هايي كه در پي مي آيند لحظاتي بحراني براي فرزندتان خواهد بود و اين كه شما چه واكنشي در مقابل وي نشان دهيد، در سازگاري اش با اين شرايط تأثير خواهد داشت. در اين چالش به بررسي مواردي خواهيم پرداخت كه مي تواند شما را در اين مسير ياري كند.

1. ثبات و پايداري تان را حفظ كنيد

حالا كه زندگي كودكتان دچار فرازو فرود شده است، شايد فكر مي كند كه انجام كارهاي روزمره اش ديگر اهميتي ندارد. اما برعكس، حالا اهميت آن بيشتر شده است. او بايد مثل قبل سر وقت بخوابد، غذا بخورد، مسواك بزند، مدرسه برود، وظايف خانه را انجام دهد. تنها چيزي كه تغيير كرده اين است كه اگر قبلاً همراه با همسرتان بر اين كارها نظارت داشتيد، اكنون بايد جداگانه انجامش دهيد. اين كار كودك را تشويق مي كند تا زودتر به زندگي عادي برگردد. 

 2. دلايل جدايي تان را بيان كنيد

شما بارها با اين سؤالات مواجه خواهيد شد كه چرا از هم جدا شديد؟ چرا خانواده ما؟ چرا نمي توانيد با هم زندگي كنيد؟ چرا با هم ازدواج كرديد؟ چرا من را به دنيا آورده ايد؟ اين سؤالات بي انتهاست. با توجه به سن او مي توانيد به سؤالاتش پاسخ دهيد و البته سوالاتي هم هست كه ممكن است نتوانيد پاسخ مناسبي برايشان پيدا كنيد. اما به او اطمينان دهيد كه هر وقت بخواهد مي تواند با هر دوي شما صحبت كند. به هرحال بسياري  از روابط ممكن است منحر به شكست شود و شما كم و بيش مي توانيد دلايل منطقي براي شكستتان بيابيد. اما درك كودكان از اين حقايق متفاوت است. اغلب در پس اين چراها نيازي عميق به امنيت و آسايش خاطر نهفته است. نكته مهم اين است كه كودك شما نياز دارد مطمئن شود:

• جدايي شما تقصير كودكتان نبوده

      شما به دلايلي كه خارج از كنترلتان بوده از هم جدا شده ايد و او نمي توانسته مانع اين اتفاق شود.

• شما بخاطر اين اتفاق متاسف و ناراحت هستيد

      با كودكتان همدلي كنيد، با هم از احساساتتان بگوييد و بگوييد كه مي دانيد چقدر اين اتفاق براي وي غم انگيز و دردناك بوده است. شما نمي توانيد چيزي را تغيير دهيد، اما مي توانيد با درك او، احساسات بد كودك       را تعديل كنيد.

• هر دوي شما هميشه كودكتان را دوست داريد

       كودك بايد بداند و مطمئن شود كه چقدر براي هر دوي شما مهم است و هرگز عشق شما به او از بين نخواهد رفت. بداند كه هميشه مراقبش خواهيد بود و مي تواند منظم، هر دوي شما را ببيند. 

 در پايان اين كه:

بدون آن كه كودكتان را سرزنش يا قضاوت كنيد، به حرف هايش گوش دهيد. بدانيد كه بچه ها در واكنش به اين موضوع با يكديگر متفاوتند و او را با ديگران مقايسه نكنيد. گذشت زمان هم به او كمك خواهد كرد تا اتفاقات گذشته را مرور كند، به علت اصلي آن پي ببرد و سازگارتر شود. پس حمايت خود را از كودك دريغ نكنيد.

با سلام

کودک نوپایی دارم که پریزهای برق و سیم های وسایل برقی برای او جذابیت دارند. می خواستم بدانم چطور از برق گرفتگی کودکم جلوگیری کنم و اگر این اتفاق ناگوار برای فرزندم افتاد، چه کار باید انجام دهم؟

با سلام خدمت شما والد گرامی

بدن انسان رسانای برق است، بدین معنی که به راحتی می تواند جریان الکتریکی را از خود عبور دهد. کودکان به دلیل کنجکاویشان دوست دارند، انگشتان کوچکشان را در همه جا، به خصوص پریزهای برق فرو کنند. لذا هنگامی که کودکتان به این مرحله رسید، شما باید از وقوع این اتفاق آگاه باشید و از چنین اتفاقاتی جلوگیری کنید. قرار گرفتن در معرض جریان الکتریکی می تواند منجر به صدمات خفیف، مانند: سوختگی یا صدمات جدی، مانند: آسیب به اندام داخلی یا مرگ شود. از این رو، در ادامه به معرفی اقدامات پیشگیرانه و راهکارهایی در هنگام بروز برق گرفتگی در کودکان ارائه می کنیم.

هنگامی که کودکتان دچار برق گرفتگی می شود، چه اتفاقی می افتد؟

اگر دست یا پای کودکتان، هنگامی که با سیم برق بازی می کند یا آن را می جود، تماس پیدا کند، ممکن است دچار برق گرفتگی شود. در این هنگام، او ممکن است دچار سوختگی، بی حسی، درد یا سر درد شود. جریان برق از یک اندام بدن کودکتان وارد می شود و سپس به همه بافت های وی آسیب می رساند. اگر برق گرفتگی شدید باشد، بسته به شدت و مدت زمان برق گرفتگی، ممکن است منجر به تشنج، ایست قلبی، آسیب به مغز و حتی مرگ شود.

دلایل برق گرفتگی در کودکان چیست؟

کودکان کنجکاو هستند و از کشف کردن نمی ترسند. برق گرفتگی در کودکان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که در ادامه به ارائه آن ها می پردازیم.

• جویدن سیم برق یا گاز گرفتن پریز برق
• انگشت یا یک شیء فلزی را درون پریز برق کردن
• لمس کردن یا بازی کردن با لوازم برقی

در هنگام برق گرفتگی کودکتان، چه کار کنید؟

اگر کودکتان دچار برق گرفتگی شد، بلافاصله اقدامات زیر را انجام دهید:

• کودکتان را از منبع برق جدا کنید. اولین کاری که باید انجام دهید این است که منبع برق را خاموش کنید، حتی بهتر است که فیوز را قطع کنید.
• از یک غیر رسانا، مانند: چوب یا پلاستیک، برای قطع اتصال استفاده کنید. مطمئن شوید که روی چیز مرطوب و خیسی نایستاده اید. اگر پابرهنه هستید، بر روی مواد غیر رسانا، مانند: کاغذ یا پارچه بایستید.
• تا زمانی که جریان برق را قطع نکرده اید، به کودکتان دست نزنید.
• پس از جدا کردن کودکتان از منبع برق، فوراً تنفس وی را بررسی کنید. اگر نفس نمی کشید و یا کُند و آهسته نفس می کشید، او را به مدت 2 دقیقه، احیای قلبی-ریوی (CPR) کنید و با اورژانس تماس بگیرید.
• سرش را کمی پایین از بقیه اعضای بدنش قرار دهید.
• او را زیاد تکان ندهید، زیرا گردن یا ستون فقرات او ممکن است دچار آسیب شده باشد.
• اگر تنفس کودکتان طبیعی است، پوست وی را بررسی کنید. اگر دچار سوختگی شده است، او را به اورژانس منتقل کنید، مگر این که مطمئن باشید سوختگی خفیف است. قبل از رسیدن به بیمارستان یخ یا پماد روی ناحیه سوختگی قرار ندهید.

پزشک می تواند سوختگی کودکتان را پانسمان کند و جراحات داخلی را بررسی خواهد کرد. اگر پزشک مشکوک به جراحت در اندام های داخلی باشد، ممکن است چند آزمایش بنویسد. اگر کودکتان درد داشته باشد، پزشک ممکن است مُسکن تجویز کند. اگر سوختگی شدید باشد یا اندام های داخلی آسیب دیده باشند، کودکتان باید در بیمارستان بستری شود.

چگونه می توانید از برق گرفتگی کودکتان جلوگیری کنید؟

بسیاری از والدین برای فرزند دار شدن آماده می شوند، اما اغلب فراموش می کنند که در طول سال های کودکی فرزندشان، امنیت خانه را تامین کنند. کودکان در سنین کودکی نیاز دارند که در برابر خطرات خانگی محافظت شوند. در ادامه به چند اقدام پیشگیرانه که کودکتان را از خطر برق گرفتگی محافظت می کند، اشاره می کنیم.

• وسایل برقی، مانند: اتو، سشوار، شارژرهای تلفن همراه و لپ تاپ و … را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
• پریزهای برق را با درپوش محافظ بپوشانید.
• مبل های سنگین را جلوی پریزهای برق قرار دهید.
• به کودکتان اجازه ندهید، بعد از حمام در اطراف خانه بچرخد. ابتدا او را کاملاً خشک کنید.
• آب و نوشیدنی ها را دور از تلویزیون، رایانه، کنسول های بازی، دی وی دی پلیر و … قرار دهید.
• پیش از رفتن به رختخواب، وسایل برقی را خاموش کنید. ماشین لباس شویی و ظرف شویی را در طول شب روشن رها نکنید. وصل بودن شارژر تلفن همراه یا غیره به پریز برق، ممکن است باعث گرم شدن بیش از حد شارژر و آتش سوزی شود.
• هنگامی که در خارج از خانه هستید، مراقب سیم های آویزان و تیر برق های شکسته باشید.

در نهایت این که:

کودکتان را در امنیت کامل نگه دارید. هنگامی که کودکتان بزرگ شود، می تواند از خودش مراقبت کند و از برق دور بماند. تا آن زمان شما مسئول مراقبت از او و دور نگه داشتن وی از خطرات هستید.

با سلام

من به تازگی صاحب فرزندی شده ام و درباره استحمام او سوالاتی دارم. می خواستم بدانم آیا باید نوزادم را هر روز حمام کنم یا خیر، چه زمانی برای حمام او مناسب است و به طور کلی در هنگام حمام کردن نوزادم باید چه نکاتی را مد نظر قرار دهم؟ پیشاپیش از راهنمایی شما سپاسگزارم. 

با سلام خدمت شما مادر گرامی

سوال رایجی میان مادران جوان درباره حمام کردن نوزادشان وجود دارد و آن این است که آیا باید نوزادان را هر روز حمام کرد؟ پاسخ این سوال بسیار ساده است. نوزاد شما نیازی ندارد که هر روز حمام شود، زیرا او آن قدر کثیف نیست که هر روز حمام شود. علاوه بر این، نوزاد تازه متولد شده شما از این که هر روز حمام شود، واقعاً لذت نمی برد و حمام هر روزه می تواند پوست حساس و بسیار نرم او را خشک کند، به خصوص اگر در مناطقی زندگی می کنید که آبش سخت است. همچنین حمام کردن نوزادان کوچک که بسیار لغزنده هستند، برای مادران جوان کاری بس دشوار است و ممکن است تا مدت کوتاهی برای حمام کردن فرزندشان به کمک دیگری نیز نیاز داشته باشند. اما بهداشت بسیار مهم است، از این رو، پیشنهاد می شود صورت نوزادتان و اندام تناسلی اش را پس از هر بار تعویض پوشک بشویید. علاوه بر این، شما نباید اجازه دهید عرق و میکروب در قسمت های چین خورده پوست در ناحیه زیر بغل و پاها تجمع یابند.

آیا نوزادتان هر روز به حمام نیاز دارد؟

اگر شما مادری دقیق باشید و نیازهای بهداشتی نوزادتان را با مراقبت و توجه زیاد و فوراً برطرف کنید، مانند: تعویض پوشک و پاک کردن آروغ، بنابراین لازم نیست به طور جداگانه و هر روز نوزادتان را حمام کنید. عفونت پوستی و بثورات در میان نوزادان تازه متولد شده ای که هر روز حمام می شوند، معمولاً توسعه می یابد. پوست نوزادان نازک است و رطوبت زیادی را حفظ نمی کند، از این رو، به هیچ وجه حمام روزانه توصیه نمی شود. تمیز نگه داشتن نوزاد در اولویت اول قرار دارد و نباید نادیده گرفته شود.

چه زمانی نوزادتان را حمام کنید؟

پاسخ این سوال، کاملاً بستگی به شما دارد، اما زمانی را برای حمام کردن نوزادتان انتخاب کنید که بتوانید روی این کار تمرکز کنید و عجله نداشته باشید. حمام کردن برای نوزادتان تجربه منحصر به فردی است، بنابراین مهم است که این کار را آرام انجام دهید و از راحتی نوزادتان اطمینان حاصل کنید.

در حالی که برخی مادران ترجیح می دهند نوزاد خود را صبح حمام کنند تا در تمام طول روز احساس تازگی و طراوت بکند، برخی مادران ترجیح می دهند نوزادشان را قبل از خواب و با آب ولرم حمام کنند تا خواب عمیق و راحتی داشته باشد. اگر می خواهید نوزادتان را پس از تغذیه کردن حمام کنید، بهتر است کمی او را روی شکم قرار هید تا آرام شود و سپس او را حمام کنید.

چه مواردی را باید در هنگام حمام کردن نوزادتان رعایت کنید؟

• برای حمام کردن نوزادتان به جای آب سرد، از آب گرم استفاده کنید. آب گرم نوزادتان را آرام می کند و به او کمک می کند، خواب عمیق و راحتی داشته باشد.
• از یک دماسنج نوزاد برای بررسی دمای مناسب آب استفاده کنید و سپس نوزادتان را درون وان قرار دهد.
• همیشه حمام کردن نوزادتان را با شستن صورتش آغاز کنید.
• از کشیدن هر نوع صابونی بر روی صورت نوزادتان کاملاً اجتناب کنید.
• هرگز نوزادتان را بدون مراقب در حمام تنها نگذارید، حتی برای چند لحظه.