خود دوستداری چیست؟

بالا بردن احساس خوب نسبت به خودمان و دوست داشتن خودمان به اندازه کافی، به حدی که جای خالی هر گونه مهر و محبتی را در جام وجودی خودمان از بین ببریم تا به دلیل خالی بودن آن و پر کردنش نیازمند شخص دیگری نباشیم، یا به عبارتی بالا بردن اعتماد به نفسمان و از بین بردن حس خود کوچک بینی در خودمان را، خود دوستداری می گویند.

خودمان باشیم

همیشه زیبایی در سادگی است و مورد پسند همگان هم می باشد. به عبارتی دیگر خود واقعی ما بدون هیچ نقش بازی کردنی زیبا تر و دوست داشتنی تر از هر شخصیت ساختگی ای است.

اما چرا خود واقعی بودن برای بعضی از افراد مشکل می شود؟ برای پاسخ به این سوال باید بگوییم که، لازمه ی خود واقعی بودن اینست که ما خودمان و شخصیت خودمان را قبول داشته باشیم و به آن عشق بورزیم. در واقع هر چقدر علاقه ما به خودمان یا خود دوستداری مان بیشتر باشد، اعتماد به نفسمان هم بیشتر می شود در نتیجه در هر زمان و شرایطی شخصیت واقعی مان را به نمایش در می آوریم.

دلایل عدم و یا کمبود خود دوستداری در فرد

در این قسمت می خواهیم درباره ی دو علت مهم برای عدم خود دوستداری در فرد صحبت کنیم:

• تاثیرات فرهنگی: در برخی مواقع، بعضی از ما بر اساس تاثیرات فرهنگی و آموزشی جامعه، احساس می کنیم که ارزشمان به روابطمان در کار، عشق و یا حتی میزان درآمد و تحصیلاتمان بستگی دارد. با تاکید بر این نکته که تمامی این موارد برای یک فرد مورد نیاز است و نیاز های جدایی ناپذیر در زندگی او هستند، اما باید این موضوع را هم بپذیریم که نبود یا فقدان هر یک از این موارد نباید دلیلی بر این باشد که نگاهی منفی به خودمان داشته باشیم.
  

  ---

در کل این که بخواهیم مبنای ارزش هایمان را بر اساس دنیای بیرون بسنجیم، و بر همین اساس به خود بگوییم که “من نمی توانم این کار را انچام دهم”، “من آدم ضعیفی هستم” و یا “کسی مرا دوست نخواهد داشت”، قطعا نه موفق خواهیم بود و نه احساس خوبی به خودمان خواهیم داشت.

• منشآ خانوادگی: توجه نداشتن اعضای خانواده به فرزندان، و یا فرق گذاشتن بین آنها ، باعث ایجاد یک خلآ شخصیتی در فرزندان می شود. خانواده منبع و منشآ اصلی شکل گیری شخصیت فرزندان است. بنابراین مهم ترین راه پیشگیری از فقدان این مقوله، وجود حس عشق و امنیت و البته مهم بودن در محیط خانه و خانواده شان می باشد.

اگر خوب دقت کنیم، در فرزندانی که خانواده شان، توجه کافی به آن ها دارند و عشق ورزیدن را به آن ها یاد می دهند، اعتماد به نفس و حس خود دوستداری بیشتری دیده می شود و انسان های موفق تری خواهند بود.

تکنیک هایی برای ایجاد حس خود دوستداری

۱-افکارمان را تغییر دهیم: این جمله معروف که می گوید، “هر چیز که در جستن آنی، آنی.” در می یابیم که افکار ما تاثیر مثبتی بر زندگی و اتفاقات اطرافمان دارند. به عبارتی ما به هر چیزی که فکر کنیم دقیقا همان می شویم و درست همان افکار ما هستند که در زندگیمان اتفاق می افتند. پس چه بهتر که تلاش کنیم افکارمان را روز به روز نسبت به خودمان و اتفاقات پیرامونمان مثبت تر کنیم تا تاثیر معجزه آسای آن را در زندگی ببینیم.

۲-برای خودمان و افکارمان وقت کافی بگذاریم: هر گاه احساس کردیم که در انجام کارهایمان سدی وجود دارد. کافی است یک قدم به عقب بر گردیم، و در یک زمان مناسب در مورد هدف و توانایی هایمان فکر کنیم و سپس به سراغ ادامه ی هدفمان برویم. تا با توانایی بیشتر و با موفقیت آن را به انجام برسانیم. این جاست که می توانیم بابت توانایی ها حس خود دوستداری مان آفرین بگوییم.

۳-مثبت اندیش باشیم: انسان های اطرافمان، اگر انرژی مثبت نداشته باشند و سرشار از موج منفی باشند، نه تنها جلوی پیشرفت ما را می گیرند، بلکه باعث می شوند هر لحظه احساسات بد و منفی در اطراف ما افزایش پیدا کند. یکی از روش های افزایش حس خود دوستداری گرایش به انرژی های مثبت است.

۴-مراقب تله مقایسه کردن باشیم: حواسمان باشد که، هیچ گاه برای انجام هیچ کاری خودمان را با دیگران مقایسه نکنیم. چراکه هر شخصی با توجه به شخصیت و توانایی هایش، راه و روش مخصوص به خودش را برای رسیدن به هدف انتخاب می کند.

۵-خودمان را تشویق کنیم: هر روز صبح که بیدار می شویم یادمان باشد به خودمان جمله های مثبت و تشویقی بگوییم. در واقع شنیدن جمله های زیبا می تواند معجزه کند و حس بهتری به وجود بیاورد.

۶-توجه به سلامتی مان : شادابی جسم مان کمک به سزایی به سرزندگی و شادابی روحمان میکند. به همین دلیل برای هر یک از ما به عنوان یک انسان لازم است که در برنامه های روزمره مان ورزش و یا هر فعالیتی که حس خوبی به ما می دهد را قرار بدهیم.

۷-ما هم عضوی از تیم بزرگ زندگی هستیم: اگر زندگی را یک تیم بزرگ در نظر بگیریم، هر عضوی از این تیم وظیفه و مسئولیت مربوط به خودش را دارد که در نتیجه ی انجام وظایفشان، این تیم به هدف والای خود می رسد. از آن جایی که ما هم، یک عضو از این تیم هستیم موظفیم به انجام مسئولیت هایمان با نهایت قدرت، و حس خود دوستداری . چراکه موفقیت ما نه تنها باعث پیشرفت خودمان بلکه باعث پیروز مندی این تیم بزرگ هم می شود.

۸-به خودمان ایمان داشته باشیم: در طول زندگی، در حین مشکلات و سختی ها و همچنین در شادی ها و موفقیت ها، با معرفت ترین و وفادار و البته صادق ترین دوست ما، خودمان هستیم. علی رغم اینکه نظر و رضایت دیگران نیز اهمیت زیادی دارد، اما رضایت و خشنودی خودمان نسبت به شخصیت و رفتار هایمان ارزش بسیار بیشتری دارد. بنابراین ایمان داشتن به قدرت و توانایی هایمان ما را هرچه بیشتر امیدوار خواهد کرد.

۹-به خودمان افتخار کنیم: باید بدانیم که به خود بالیدن به معنی تکبر و خود خواهی نیست، بلکه به این مفهوم است که برای خودمان به عنوان یک انسان، ارزش قائل هستیم.

۱۰-از تغییر و تحول نترسیم: ما نویسنده ی کتاب زندگی خودمانیم، بنابراین هر تصمیمی که بگیریم یا هر فکری که داشته باشیم، اتفاق می افتد. کافی است هر جا احساس کردیم که راه را اشتباه رفته ایم یک تغییر در زندگی مان به وجود بیاوریم و راه درست را پیش بگیریم.

از دیدگاه دیگران هم دوست داشتنی باشیم

حتما تا به حال در اطرافمان اشخاصی را دیده ایم که شخصیت و رفتار هایشان باب میل همگان است. یا به عبارتی هر فردی با هر سلیقه ای شخصیت آن ها را می پسندد و معاشرت کردن با آن ها را دوست دارد. اما سوال این جا است که وجود کدام خصوصیت اخلاقی در این انسان هاست که باعث شده رفتارشان باب میل اطرافیانشان باشد؟ در واقع این افراد با مطالعه زیاد و کار کردن بر روی شخصیت شان است که به چنین محبوبیتی رسیده اند.

این گونه افراد:

1. ارتباط کلامی قوی دارند: این افراد در هنگام صحبت کردن از اعتماد به نفس کامل برخوردارند، و در حین صحبت کردن از کلمه های مودبانه درست و به جا استفاده می کنند. به طوری که نه خیلی صمیمی باشد و نه زیاد از حد غیردوستانه. این افراد با انتخاب درست کلمات در صحبت کردنشان جادو می کنند.
2. در زمان مناسب صحبت می کنند: این افراد همیشه زمان هایی که از گفته ها و اطلاعات خودشان مطمئن هسنتد، سخن می گویند و در زمان هایی که در مورد مسئله ای اطلاعات کافی ندارند، ترجیحا سخنرانی نمی کنند. در واقع این اطمینان از اطلاعاتشان نه تنها باعث جلب توجه افراد بیشتری می شود، بلکه باعث می شود حس اعتماد به نفس و خود دوستداری نیز در وجود آن ها افزایش بیابد.

3. مؤدبانه نظراتشان را بیان می کنند:

4. این افراد در صحبت هایشان نهایت ادب و احترام را رعایت می کنند به طوری که حتی اگر نظرشان با شخصی مخالف باشد، به جنگ و جدل با او نمی پردازند و سعی می کنند با نهایت آرامش و ادب نظراتشان را بیان کنند و طرف مقابلشان را متقاعد نمایند.
5. به خودشان احترام می گذارند: هر گاه ما شخصی را ببینیم که برای گفته ها و رفتار هایش احترام قائل است یا به عبارتی اعتماد به نفس و حس خود دوستداری در او به حدی است که در جمع احساس خود کم بینی نمی کند، نا خود آگاه ما هم برای او ارزش و احترام قائل می شویم و حس اعتماد به نفس او را تحسین می کنیم. این روش دقیقا همان راهی است که انسان های موفق در زندگی از آن استفاده می کنند.

تا زمانی که نسبت به خودمان، شخصیتمان و رفتار هایمان حس خوبی نداشته باشیم نمی توانیم انسان سرزنده و موفقی باشیم، باید بدانیم که این افکار منفی درباره خودمان را هم به اطرافیانمان منتقل می کنیم به طوری که بعد از گذشت مدت زمان کمی، آن ها نیز این اجازه را به خودشان می دهند که درباره ما قضاوت کنند و توانایی های ما را دست کم بگیرند.