یکی از تجربیات زیبا در زندگی  عشق هست و بدون شک

منفعتی که در رابطه عاشقانه وجود دارد در هیچ رابطه ای نیست.

زمانی که شخص با عشق به طرف مقابلش نگاه می کند بسیاری از ضعف ها و نارضایتی ها از بین می روند. نور عشق وقتی وارد می شود تاریکی ها را از بین می برد.

تاریکی ها همان نفرت و خود خواهی است که اکنون دامن بسیاری از مردم را گرفته است. آیا مردم می دانند که چگونه رابطه عاشقانه ایجاد کنند؟ بسیاری از آن ها نمی دانند و بسیاری هم دچار توهم دانایی شده اند.

توهم دانایی یعنی فکر می کنیم می دانیم. و نمی گذاریم هیچ دانش جدیدی در مغز ما ایجاد شود. مطالعات نشان داده است کسانی که عشق می ورزند از نظر سلامتی و آرامش در سطح بالاتری هستند. حال سوال این است که چه کنیم تا این عشق ایجاد شود. امروزه تعهد به عشق بسیار کم است. باید ببینیم که علت چیست و چگونه تعهد به عشق ایجاد می شود؟

عشق یک اقدام است.

اولین مساله این است که قبول کنیم که عشق صرفا یک احساس نیست بلکه یک اقدام است. اقدام یعنی ما باید کاری انجام دهیم. ولی احساس فقط یک هیجان زودگذر است. علت این که بسیاری از عشق های سوزان به نفرت می انجامد همین طرز تفکر هیجانی نسبت به عشق است. هیجان چیزی است که می آید و می رود. و گاهی به چندین نفر انسان را مشغول می کند. ولی اقدام ماندگار است.
در اقدام عاشقانه شما کاری انجام می دهید ولی در احساس عاشقانه ممکن است کاری انجام ندهید.

در اقدام عاشقانه شما تعهد دارید چون کاری انجام می دهید ولی در احساس عاشقانه شما تعهدی ندارید. بیشتر پیمان شکنی ها در احساس عاشقانه است.

وقتی اقدام می کنید یعنی نسبت به کسی مسئول هستید و نسبت به آن عشق باید کاری بکنید. در زیر بعضی از ویژگی هایی که در یک عشق نهفته است را بیان می کنیم تا متوجه شویم که آیا ما فقط دنبال یک احساس عاشقانه هستیم و یا نه دنبال یک اقدام عاشقانه. در کل اقدام عاشقانه شامل موارد زیر است:

الف- تماشای عاشقانه: در اقدام عاشقانه هر گاه که مشکلی از جانب طرف مقابل دیدیم اول تماشای می کنیم و عکس العمل نشان نمی دهیم. منظور این است که آن حالت و حرف ها و مشکلاتی که ایجاد می شود را فقط لحظه ای نگاه می کنیم. منظور این است که لحظه ای همچون یک باغبان که میوه ها و درختانش را نگاه می کند و ناامید نمی شود ما هم رفتار و حرف های  طرف مقابلمان را نگاه می کنیم. شاید چند لحظه فقط طول بکشد.

ب- برچسب عاشقانه: اگر طرف مقابل ما حرفی زد و یا کاری انجام داد که ما را اذیت کند ما بعد از این که برای لحظاتی فقط آن حرف یا کار را نگاه کردیم سعی می کنیم یک برچسب به آن حالت بزنیم. یعنی بگوییم: اکنون در ذهن من این حالت ایجاد شده است. فرض کنید همسر شما عصبانی شده است و سر شما داد می زند. در این صورت شاید شما هم ناراحت شوید و یا ناامید شوید.

تماشای عاشقانه این است که فقط ناراحتی را نگاه کنیم بدون آن که آن را قضاوت کنیم. یعنی تماشا کنیم که در ذهن ما یک ناراحتی ایجاد شده است. به آن حالت فقط نگاه کنیم. کار سختی است ولی بسیار عاشقانه است.

سپس به برچسب عاشقانه برسیم: یعنی به خود بگوییم اکنون ذهن من این ناراحتی یا حالت را ایجاد کرده است و سپس به ویژگی بعدی برسیم:

ج- رهایی عاشقانه: ویژگی بعدی رهایی است. یعنی ذهنی که ناراحت شده است را رها کنیم. با آن مبارزه نکنیم. منظور این است که بعد از تماشا و برچسب زدن به آن حالت ناراحتی آن را رها کنیم. این هم از ویژگی های اقدام عاشقانه است.

د- عمل عاشقانه: پس از تماشا و برچسب و رهاکردن باید ببینیم که چه عملی در مقابل این رابطه انجام دهیم؟ آیا حرف بزنیم آیا بگذاریم طرف حرف بزند آیا او را تشویق به کاری کنیم ؟ و آیاهای دیگر.

در این جا ما دیگر از روی خودخواهی اقدام نمی کنیم. این جا ما متعهد به عشق هستیم پس از خود می پرسیم که اکنون بهترین اقدام چیست؟ برای ایجاد تعهد عاشقانه چه کاری باید انجام بدهم.

ه- مهربانی عاشقانه: در مهربانی عاشقانه سرنوشت طرف برای ما مهم است. سرنوشت این عشق مهم است. سرنوشت دو تن برای ما مهم است. پس از خود می پرسیم. در مقاله ی بعد مراحل مهربانی عاشقانه را توضیح می دهیم.