زمانی که یک رابطه جدید را شروع می کنی همه چیز مسرور کننده و هیجان انگیز است.

اگر به اوایل هر رابطه ای فکر کنی به خوبی به یاد می آوری که همه چیز رنگ و بوی تازگی می داد و زندگی سرشار از انرژی و خوشحالی بود.

اما زندگی همیشه آنطور که ما می خواهیم پیش نمی رود و علاقه یک چیز دو طرفه است امکان دارد یکی از طرفین به مرور زمان علاقه اش را از دست دهد.

اینکه حالا چرا یکی از طرفین علاقه را از دست می دهد می تواند به علت اختلالات ذهنی، عدم سواد روابط عاطفی و… ده ها مشکل دیگر باشد. اما وقتی که علاقه از دست برود آنچنان کاری نمی توان کرد.

همیشه به یاد داشته باشیم پیش گیری بهتر از درمان است.

بدست آوردن مهارت ارتباطی به ما کمک می کند که یک رابطه سالم را تجربه کنیم و این در صورتی است که فرد مقابل نیز چنین مهارتی داشته باشد یا در طول رابطه به او بصورت غیر مستقیم یاد بدهیم.

امروز نمی خواهیم درباره مهارت ارتباطی صحبت کنیم، می خواهیم نشانه های کم شدن علاقه را بگوییم تا از یک سردرگمی ناخوشایند در رابطه در بیاییم.

۹ نشانه ای که مشخص می کند علاقه از بین رفته است:

۱- کمتر با تو صحبت می کند

به مکالمات چند هفته اخیر نگاهی بیانداز. آیا مانند سابق با همدیگر صحبت می کنید یا احساس می کنی طول و کیفیت مکالمه ها کمتر شده است؟

وقتی که فردی علاقه خود را نسبت به فرد دیگر از دست می دهد پیش او ساکت تر و کم حرف تر می شود چرا که احساس می کند دیگر حرف مشترکی برای زدن ندارد.

راستی حرف مشترک چیست؟

واقعیت داستان این است که چیز خاصی نیست همان حرف های ساده که می توانست درباره اتفاقات روز یا علاقه مندی های فرد باشد اما زمانی که فرد علاقه اش را از دست بدهد به طور ناخودآگاه احساس می کند هیچ حرف خاصی برای گفتن ندارد. یا همان حرف های ساده گذشته بی اهمیت و غیر ضروری می شود.

۲- پیش تو رفتارش تغییر می کند

یکی از نشانه های واضح از بین رفتن علاقه تغییر الگوی رفتاری فرد است.

اگر بخواهم خیلی ساده بگویم: در کنار تو حالش خوب نیست و سعی دارد از تو فاصله بگیرد.

به طور مثال زمانی که به گذشته نگاه می کنی متوجه می شوی که قرار های حضوری بیشتری با همدیگر می گذاشتید یا همدیگر را بیشتر ملاقات می کردید اما تو این روزها ملاقات ها تبدیل شده به تماس تصویری واتساپ یا یک مکالمه ساده پشت تلفن.

زمانی که ما به کسی علاقه داشته باشیم به صورت ناخودگاه تمایل داریم بیشتر و بیشتر او را حضوری ببینیم و تغییر این حالت می تواند نشانه از بین رفتن علاقه باشد.

۳- اگر جویای احوالش نشوی؛ خبری ازت نمی گیرد

همانطور که پیشتر گفتم علاقه یک موضوع دو طرفه است.

وقتی که علاقه از دست برود فرد از روی اجبار یا خجالت شاید در رابطه بماند اما به لحاظ احساسی جدا می شود.

یکی از نشانه ها پا پیش نگذاشتن برای با خبر شدن از حالت است. که این موضوع عموما اینگونه آغاز می شود:

ابتدا قرار های حضوری جایش را به تماس تصویری و تلفن می دهد و رفته رفته تلفن تبدیل به یک یا چند خط پیام می شود.

شاید به گذشته نگاه کنی متوجه شوی که اگر یک روز غیبت می زد چندین تماس از دست رفته از فرد روی گوشیت می افتاد اما رفته رفته تبدیل می شود به یک متن پیامکی ساده و بعد از مدتی آن هم از بین می رود.

۴- دیگر ازت سوال نمی پرسد

ما بصورت ذاتی زمانی که به کسی علاقه داشته باشیم نسبت به او، کارهایش و علاقه مندی هایش و حتی دردهایش کنجکاو می شویم و دوست داریم او را هر روز بیشتر از روز قبل بشناسیم به همین خاطر سوال زیاد می پرسیم.

اما زمانی که علاقه از بین برود دیگر برایمان مهم نیست که فرد چه کار می کند، روزش را چطور سپری کرده است و یا حتی به چه چیزهایی علاقه دارد و آیا واقعا حالش خوب است یا نه.

در این جور مواقع عموما مکالمات تلفنی هم چنین شکلی به خودشان می گیرند:

سلام چطوری؟

مرسی. خوبم. تو چطوری.

منم خوبم. چه خبر؟

هیچی.

چی کار را کردی امروز. تعریف کن ببینم:

هیچ کار خاصی نکردم مثل همیشه.

مکالمات حالت برگه سوال تستی می گیرند و عموما جواب ها سر بالا می شود یا به یک بله و خیر ختم می شوند.

۵- انعطاف پذیری شان را نسبت به برنامه هایت از دست می دهند

وقتی که ما کسی را دوست داشته باشیم سعی می کنیم برنامه هایمان را با برنامه های او وفق دهیم تا بیشتر در کنار همدیگر باشیم.

اما زمانی که علاقه کم می شود این انعطاف پذیری نیز به همان میزان کمرنگ می شود.

شاید ترفیع شغلی که مدتها منتظرش بودی را گرفته باشی و بابت این موضوع بسیار خوشحال باشی و بخواهی یک جشن کوچک بگیری. به خوشحالی زنگ می زنی به پارتنرت و او را به جشن دعوت می کنی اما او می گوید فلان روز برنامه دارم یا نمی رسم یا به هر بهونه ای تو را از سر خودش باز می کند.

۶- برای داشتن تو هیچ تلاشی نمی کند

وقتی که ما به کسی علاقه مند می شویم آن فرد برایمان مهم می شود و سعی می کنیم به او توجه کنیم و برایش وقت بگذاریم.

اما اگر از علاقه از بین برود فرد احساس می کند همیشه کارهای مهمتری برای انجام دادن دارد یا اینکه می تواند دیدن یا صحبت کردن با تو را به یک زمان دیگر مکول کند.

این رفتار کاملا طبیعی است. الویت ها در زندگی ما بسته به علایق ما جا به جا می شوند.

۷- قرار ها کنسل می شوند

یکی دیگر از نشانه های کم شدن علاقه کنسل شدن متعدد قرارها است.

فیلم جدیدی روی پرده سینما رفته و دوست داری با شریک عاطفی ات به سینما بروی و با همدیگر تماشا کنی.

با او قرار می گذاری و ثانیه آخر قرار کنسل می شود؟

یا قرار می گذاری آخر هفته را کوه بروی و آنقدر خوشحال هستی که از همان روز شنبه قرار با او فیکس می کنی و بعد پنجشنه که از راه می رسد تماس می گیرد یا پیام می دهد که کاری برایش پیش آمده و نمی تواند بیاید.

و بعدا متوجه می شوی با دوست هایش آخر هفته را سپری کرده است.

این نشانه ها نشان می دهند که او از رابطه قلبا بیرون رفته است و شاید اینبار نوبت تو باشد که این حقیقت تلخ را بپذیری.

۸- مودب می شود و مودابانه صحبت می کند

برخلاف چیزی که تصور می شود، مودبانه و کتابی صحبت کردن نشانه از بین رفتن علاقه است.

زمانی که به کسی علاقه داشته باشیم ناخودآگاه با او همانطور صحبت می کنیم که با خودمان یا دوستان صمیمی مان صحبت می کنیم چرا که با او احساس راحتی بیشتری می کنیم.

در واقع زمانی که وارد رابطه می شویم از قید و بند یک سری آداب و رسوم اجتماعی خارج می شویم.

مودبانه و کتابی صحبت کردن مناسب محیط های اجتماعی است و طبیعتا آن طور که در محیط های اداری صحبت می کنیم مدل صحبت کردن اصلی ما نیست.

اما زمانی که در رابطه متوجه می شویم فرد مقابل از راحتی همیشگی اش خارج شده و مودبانه صحبت می کند باید بفهمیم ما برای او حکم یک دوست یا همکار اجتماعی پیدا کردیم و علاقه از بین رفته است.

۹- یک نفر دیگر را پیدا کرده است

مهمترین و پر رنگ ترین نشانه زمانی است که متوجه می شوی شریک عاطفی ات بیشتر وقتش را با یک نفر دیگر می گذارند.

این یک نفر می تواند حتی همکارش باشد. شاید در واقعیت خیانتی اتفاق نیافتد اما همین که فرد زمان بیشتری را به صحبت کردن با فرد دیگری اختصاص دهد نشان می دهد علاقه از بین رفته است و با تو حرف مشترکی برای گفتن پیدا نمی کند و همین شرایط را با کس دیگری پیدا کرده است.

در اینجور مواقع اکثر افراد بسیار عصبی می شوند و سعی می کنند برنده این مثلث عشقی شوند اما نباید فراموش کنیم که رابطه یک موضوع دو نفره است و ما نمی توانیم به زور و اجبار یکی را به خودمان علاقه مند کنیم.

بسیار از مردم آنچنان در این مرحله گیر می کنند و نمی توانند از آن عبور کنند که این موضوع تبدیل به یک اختلال ذهنی برایشان می شود.