با مشکلات درسی فرزندم چه کارکنم؟

با مشکلات درسی فرزندتان مواجه شدید؟ در این موقعیت، اولین قدم برای افزایش عملکرد تحصیلی و رفع مشکلات احتمالی، برقراری ارتباط با مدرسه و معلمان است. در صورتی که فرزندتان دروس را نمی‌فهمد، شاید بتوانید با معلمانش از روش‌های آموزشی مختلف برای کمک به فرزندتان صحبت کنید. همچنین، اگر فرزندتان با مشکلات بیشتری روبرو است، بهتر است با یک مشاور تحصیلی مشورت کنید. مشاوران تحصیلی می‌توانند به شما کمک کنند تا بهترین راه‌حل‌ها را برای پیشرفت تحصیلی فرزندتان پیدا کنید. در نهایت، حمایت و انگیزه‌بخشی به فرزندتان نیز می‌تواند در بهبود عملکرد تحصیلی او موثر باشد.

با مشکلات درسی فرزندم چه کارکنم؟ اکثر مشکلات والدین از زمانی که فرزندشان به مدرسه می رود شروع شود و اینها جزو مهم ترین مشکلات والدین در ارتباط با فرزندشان محسوب  می شود!!!این مشکلات مربوط به مسائل آموزشی و تربیتی کودکان است که مشکلات و نحوه روریارویی با آن ها کاملا با یکدیگر متفاوتند.

یک سوال مهم:ما چگونه باید با این مسائل برخورد کنیم؟!

ما به عنوان پدر و مادر روش هایی را برای کمک به کودک استفاده کنیم همچنین برای رفع مشکلات درسی و تحصیلی فرزندمان باید از معلمین هم کمک بگیریم.

زمانی که کودک از رفتن به مدرسه خودداری می کند.

حسین کودکی که در طی یک هفته برای سومین بار با بهانه کردن دل درد وسردرد اصرار می کند که نمی تواند به مدرسه برود و یا هستی که آن قدر نگران رفتن به مدرسه است که با گریه کردن و بی تابی کردن به مدرسه می رود و دوست ندارد که به مدرسه برود.

هیچ وقت والدین مطمئن نیستند که آیا به اجبارکودک را به مدرسه فرستادن درست است یانه؟ والدین دقیقا نمی دانند که کودک، واقعاَ احساس ضعف و بیماری می کند و یا مثل بسیاری از کودکان که گاهی دلشان نمی خواهد به مدرسه بروند، بهانه گیری می کند. در خانه هایی که مدرسه رفتن کودکشان به صورت یک مشکل درآمده، همیشه صبح های زود، سروصدا پابرجاست

بیشتر کودکانی که والدین آنها برای مشاوره به نزد من می آیند، به علت های کاملا واقعی از مدرسه رفتن می ترسند و دچار مختلفی از ترس ها می شوند.یکی از دلایل امتناع کودک از رفتن به مدرسه می تواند ترس از جداشدن از پدرومادر یا بچه های قلدر مدرسه باشد.

درضمن شما نمی توانید به زور فرزندتان را به دوست داشتن مدرسه وادار کنید اما می توانید باعث ایجاد حس اطمینان و امنیت در او شوید وهمچنین می توانید کمک کنید با احساساتش کنار بیاید و او را به سوی راه حل احتمالی هدایت کنید. در عین حال می توانید رفتارهایی که باعث ایجاد مشکل شده اند، تغییر بدهید ویا آن ها را حذف کنید.

*قوانین خاص برای ماندن درمنزل

برای نرفتن به مدرسه برای کودک شرایط مشخصی را تعیین کنید. برای مثال، کودک باید تب بالای ۵/۳۸ درجه را داشته باشد ونشانه های روشنی از ناخوشی را نشان دهد. اگر کودک، بیمار است باید در رختخواب بماند، ولی چنانچه می بینید ناخوشی فرزندتان با رفتن به سرویس مدرسه به طرز عجیبی ناپدید می شود، ترتیبی بدهید که آن روز به کودک خوش نگذردو به این مفهوم که نگذارید کودک آن روز را به بازی و تفریح و خوراکی خوردن بگذراند. برای او مکانی مناسب حال یک بیمار ایجاد کنید، به طوری که حق نداشته باشد با دوستانش بازی کند. او باید تمام روز در رختخواب بماند و فقط غذاهای مناسب یک بیمار را به او بدهید.

چرا به مدرسه نمی رود؟

شما برای کمک به کودک باید به او بگویید تمامی دلیلی را که او نمی خواهد به مدرسه برود برای شما بازگو کند و یا اینکه می توانید فهرستی از دلایلی راکه دوست ندارد به مدرسه برود تهیه کنید و با بحث در مورد آن دلایل اصلی این مشکل را پیداکنید.

حتی می توانید با دوستان و برادران وخواهرهای کودک صحبت کنید. شما اغلب می توانید با پرسش از کسانی که به نحوی با علل احتمالی نرفتن  کودک به مدرسه سروکار داشته اند، از احساساتش آگاه شوید. گاهی برادر و یا خواهر بزرگتر می تواند اطلاعات مفیدی به شما بدهد یا شما را در حل و رفع مساله یاری کند.

با معلم کودکتان صحبت کنید. مشکل را با او درمیان بگذارید. سرآغاز این رفتار، چه آموزشی، چه احساسی باشد معلم باید از قضیه اطلاع داشته باشد و حتی ممکن است بتواند در حل و رفع آن مشکل کمک بزرگی برای شما باشد.

ایجاد علاقه در کودک برای رفتن به مدرسه

بهتر است شما همواره با دیدگاهی مثبت درباره مدرسه صحبت نمایید. برای مثال زمانی که قرار است در داخل مدرسه اتفاقی خاص روی دهد و یا برنامه خاصی اجرا شود از قبل در داخل تقویم علامت گذاری کنید و به کودک بگویید:( این هفته قرار است تمام بچه های کلاستون رو برای بازدید از یک ایستگاه آتش نشانی ببرند، فکر می کنی چه چیزهایی تازه ای اونجا ببینی؟ یادت باشه باید برای من همه اش را تعریف کنی.) و یا (شنبه دیگه قراره برید اردو، فکر می کنم خیلی باید کیف داشته باشه.)

به کودک کمک کنید وسایلی را پیدا کند و به مدرسه ببرد وبه دوستانش نشان دهد و یا موضوع های جالبی را برای دوستانش تعریف کند. به عنوان نمونه او می تواند عکس گربه اش را به مدرسه ببرد یا یک اسباب بازی جدید را به دوستانش نشان دهد.

به غرزدن های کودک درباره مدرسه و نظریات منفی او بی اعتنایی کنید و به جای آن، نظرات مثبت و یا اشتیاق کودک را به مدرسه رفتن زیاد کنید وبه او پاداش بدهید. درصورت لزوم، در تمام مراحل صبحگاهی، کودک را به انجام کارهای لازم دعوت کنید. باید این کار را ازمیان پدر ومادر کسی که اقتدار بیشتری دارد انجام دهد. حالت صورت شما باید جدی و مصمم، ولی کاملا مثبت و مهربان باشد. در مواقعی سعی کنید او را به مدرسه ور صورت امکان، سر کلاس ببرید و به سرعت آنجا را ترک کنید.

سر وقت باید به مدرسه برود

اگر کودکتان مدتی به مدرسه نرفته است و یا این که برای رفتن به مدرسه مقاومت می کند، ممکن است لازم باشد با معلم ها و ناظم ها و مسئولان مدرسه هماهنگی هایی را انجام دهید.

مثلاَ می توانید ترتیبی بدهید که یکی از معلم ها یا نام ها کودکتان را رد کنار در مدرسه با بلاتکلیفی ایستاده است، ببند و او را تا کلاس راهنمایی کند. البته این کار نباید باعث شود دیگر همکلاسی ها کودک را سرزنش یا مسخره کنند.

شما باید طوری با مسئولان مدرسه هماهنگ کنید که کودک، در ابتدای سال تحصیلی جدید مدت کوتاهی مودت حمایت بیشتر آن ها قرار گیرد.

اگر این امکان را دارید در روزهای تعطیل با کودکتان به مدرسه بروید. دیدن مدرسه در ساعات تعطیلی می تواند کمک خوبی باشد تا در زمان هایی که مدرسه پر از دانش آموز است، کودک راحت تر محیط را بپذیرد.

در صورت داشتن رفتار مثبت از جانب کودک به او هدیه دهید

بهترین کار این است که به کودک نشان دهید در نظر شما مدرسه رفتن او کار بسیار با ارزشی است و اهمیت فراوانی برای این مساله قائلید. پس سعی کنید هر کاری را که مربوط به مدرسه رفتن است، مانند آماده شدن، از خواب بیدار شدن ، به موقع به سرویس رسیدن و… بدون تحسین و هدیه نگذارید.

برای ترس کودک از مدرسه از کسی کمک بگیرید

اگر کودک شما از مدرسه می ترسد و در رفتن به آن مقاومت می کند او را نزد متخصص ببرید چون ادامه این رفتار در بزرگسالی بسیار خطرناک است.

کودک تکالیفش را انجام نمی دهد

هر چقدر که کودک از انجام دادن تکالیف یا درس خواندن بدش بیاید مهم نیست، انچه اهمیت دارد این مساله است که او باید به عنوان وظیفه هر روزه آن ها را انجام دهد. پس از مدتی، بهانه های پایان ناپذیری که اغلب معلم ها عادت به شنیدن آن ها دارند از قبیل ? دفترم افتاد تو جوی آب )، (خواهرم دفتر مشقم رو پاره کرد)،( دیشب مریض بودم) و توسط کودک باید فراموش شوند وتکالیف و درس هاس خواندنی باید به درستی و منظم و سر موقع انجام شوند؛ برای اینکه در این نوع رفتار نیز به جوابی قاطع و روشن برسید بهتر است راه حل های زیر را به کار بگیرید:

-از کودک، اطلاعات کسب کنید.

-اطلاعاتی از مسئولان مدرسه درباره کودکتان به دست آورید.

-درباره نحوه انجام دادن تکالیف سوال کنید و بپرسید چه زمانی آن ها را انجام می دهد؟

برنامه ای برای بهتر انجام دادن تکالیف تهیه کنید

تهیه کردن یک برنامه مناسب با همراهی کودک برای انجام دادن تکالیف شب و یا مطالعه کردن می تواند شما را برای رسیدن به اهدافتان یاری و کمک کند و همچنین به کودک کمک کند تا تمامی برنامه های درسی و دیگر برنامه های کودک کاملاَ اجرا شود. البته به یاد داشته باشید برنامه ای که برای یک کودک طرح ریزی می شود امکان دارد برای کودکان دیگر مناسب نباشد.

زمان مشخصی را تعیین کنید. در باره زمان بندی انجام دادن تکالیف شب، تصمیم گیری کنید. کودک نیز باید در تصمیم گیری شرکت کند تا زمان همیشگی انجام دادن تکالیف مشخص شود. البته این زمان، باید طوری شود که تا حد امکان با زمان برنامه های تلویزیونی مورد علاقه کودک و زمان فعالیت های فیزیکی او تداخل نداشته باشد تاکودک مجبور نشود که یکی از آن ها را انتخاب کند. حتی می توانید به کودک بگویید که زمان انجام دادن تکالیف و طول مدت آن ممکن است در صورت لزوم، تغییر کند.