چگونه به کودکان کمک کنیم راحتتر چهار دست و پا حرکت کنند؟

وقتی کودکتان شروع به چهار دست و پا حرکت کردن می کند، شما بیشتر از خودش از آن هیجان زده می شوید! چهار دست و پا خزیدن نقطه عطف بسیار مهمی در رشد کودک به حساب می آید، چرا که گام نخستین آغاز به حرکت کودک است. بچه ها از چهار دست و پا خزیدن به عنوان وسیله ای برای کشف و شناخت محیط پیرامونشان استفاده می کنند.

اما همه بچه ها همزمان و در یک سن مشخص و مشابه شروع به چهار دست و پا حرکت کردن نمی کنند. برای درک بهتر این موضوع مقاله زیر اطلاعاتی در رابطه با چهار دست و پا حرکت کردن کودکان و روشهای تحریک و سرعت بخشیدن به آن را در اختیار شما قرار می دهد.

چه وقت کودکان شروع به چهار دست و پا حرکت کردن می کنند؟

سن متوسطی که بیشتر نوزادان شروع به چهار دست و پا خزیدن می کنند ۹ ماهگی است. در حالی که بعضی از نوزادان زودتر و در سن ۷ ماهگی این کار را آغاز می کنند، عده ای دیگر از آنها این مهارت را دیرتر و در اولین سال تولدشان به دست می آورند. در هر حال، چهار دست و پا خزیدن یک شبه اتفاق نمی افتد و یک سری مراحل برای رسیدن به آن وجود دارد.

چگونه کودکان یاد می گیرند که چهار دست و پا حرکت کنند؟

چهار دست و پا خزیدن یک فرایند تدریجی است، به طوریکه نوزاد آن را طی چند مرحله یاد می گیرد.

مرحله اول – در دو ماهگی نوزاد سرش را بالا می گیرد: اولین مرحله برای شروع چهار دست و پا خزیدن در نوزادان، توانایی بالا نگه داشتن سر در حالت خوابیده روی شکم است. کودک این مهارت را در سن دو ماهگی که ماهیچه های گردن قدرت تحمل وزن سر را دارند، به دست می آورد.

مرحله دوم – فشار دادن آرنج ها در چهار ماهگی: پس از اینکه نوزاد توانایی بالا نگه داشتن سرش را به دست می آورد، شروع به انجام حرکت هایی با دست هایش می کند. در طول زمانی که روی شکم خوابیده است، نوزاد با آرنج هایش روی زمین فشار وارد می کند تا بتواند لگنش را از زمین جدا کند.

مرحله سوم – تحمل کردن وزن بدن در شش ماهگی: در شش ماهگی، کودک بدنش را از روی زمین به سمت بالا فشار می دهد و وزن بدنش را با استفاده از چهار ماهیچه دست ها و پاهایش تحمل می کند. این موقعیت درست مثل حالتی است که کودک می خواهد چهار دست و پا شروع به حرکت کند. شش ماهگی همچنین زمانی است که کودک می تواند به طور مستقل بنشیند و غلط بزند.

مرحله چهارم – سینه خیز رفتن در هشت ماهگی: سینه خیز رفتن یعنی کشیدن بدن روی زمین رو به جلو با استفاده از بازوها در حالی که شکم و پاها به دنبال آن کشیده می شوند. این نوع حرکت علامتی است که نشان می دهد کودک آماده چهار دست و پا حرکت کردن است.

مرحله پنجم – چهار دست و پا خزیدن در نه ماهگی: کودک قدرت و مهارت عضلانی مورد نیاز برای حرکت دادن بدنش با استفاده از دستها و پاهایش را به دست آورده است. این امر بدین معنی است که کودک اکنون آمادگی چهار دست و پا خزیدن را دارد.

چهار دست و پا خزیدن مدل های مختلفی دارد به طوری که نوزادان مختلف به صورت مشابه هم این حرکت را انجام نمی دهند. هر سبک چهار دست و پا خزیدن تکنیک منحصر به فرد خودش را دارد.

انواع مختلف چهار دست و پا خزیدن چیست؟

هر کودک ممکن است به یکی از روشهای زیر یا یک روش جایگزین دیگر شروع به چهار دست و پا خزیدن کند

خزیدن صلیبی:

این سبک خزیدن معمولترین سبک است که کودک روی دستها و زانوهایش حرکت می کند. در این روش خزیدن دست و پای مقابل هم به طور همزمان حرکت می کنند و کودک به سمت جلو حرکت خواهد کرد. این روش همچنین خزیدن کلاسیک نامیده می شود.

خزیدن خرسی:

این روش مشابه سبک خزیدن صلیبی است با تنها این تفاوت که کودک رانهایش را مستقیم نگه میدارد و درست مثل خرس به جای زانوها با استفاده از کف پاهایش رو به جلو حرکت می کند.

خزیدن خرچنگی:

مشابه خزیدن صلیبی است با این تفاوت که نوزاد در این سبک همزمان با حرکت رو به جلو بدنش را به سمت عقب و یا به سمت طرفین حرکت می دهد.

خزیدن کاماندو:

در این سبک در حین اینکه دست و پای مخالف هم باعث حرکت رو به جلوی کودک می شود، شکمش با زمین در تماس است. این روش حرکت شبیه حرکتی است که به سربازها آموزش داده می شود و بنابراین به عنوان خزیدن کاماندو، خزیدن ارتشی و خزیدن نظامی شناخته می شود. این روش همچنین خزیدن روی شکم نیز نامیده می شود چرا که در حین حرکت کودک شکمش با زمین در تماس است.

به جز روش های خزیدنی که در بالا به آنها اشاره شد، کودک ممکن است برای حرکت کردن از روشهای غیر متعارف دیگری استفاده کند.