۱.در دوران نوزادی نشانه های اوتیسم واضح و قابل تشخیص نیستند،بلکه به تدریج با رشد کودک ظاهر میشوند و در سال دوم و سوم زندگی کاملا واضح اند.آگاهی از علائم هشدار دهنده اوتیسم به والدین کمک می کند تا روند رشد کودک خود را در نظر بگیرند و با اولین نشانه در مورد آن با یک متخصص صحبت کنند.

۲.کودکان مبتلا به اوتیسم الگوهای رشد متفاوتی دارند.در بعضی از این کودکان علائم بیماری زود تر ظاهرمیشود و آنها به کندی به سطوح رشدی مشخص شده میرسند،در حالی که گروهی از آنها رشد عادی دارند و ناگهان روند رشد آنها کند میشود و رفتارهای نابهنجارمرتبط به اوتیسم از خود نشان می دهند. همچنین بعضی از آنها پسرفت میکنند و توانایی حرف زدن و توانایی هایی را که داشتند از دست میدهند.

۳.شواهد مفید بودن مداخله والدین : زمانی که والدین از سنین اولیه زندگی شروع به کمک به کودک میکنند کودک میتواند در تمام زمینه های ناتوانی خود پیشرفت کند. مفیدترین کمک  در سالهای اولیه کمک به برقراری ارتباط اجتماعی ،گفتگو ، ارتباط شناختی ، مهارت های رفتاری و تحریک کردن کودک با استفاده از روش های روتین ترکیبی است.روش پیشنهادی ما استفاده از روش طبیعت شناسیست . این روش شامل استراتزی های آموزشی است که با اشاره های  واضح و مناسب ، رفتار مطلوب را به کودک نشان میدهد و آنهارا به قواعد رفتاری علاقمند میکند و سپس کودک را برای تلاشش تشویق میکند.

۴.کودکان اوتیسمی ممکن است به نظر جامعه گریز بیایند اما آنها خانواده هایشان را دوست دارند.انها بسیار دوست دارند روابط صمیمانه داشته باشند اما برای پیشرفت مهارتهای ارتباطی و اجتماعی به کمک احتیاج دارند تا بتوانند به خوبی با همسالان خود تعامل برقرار کند.برنامه های مدرسه یا یک درمانگر اموزش دیده می توانند در افزایش این مهارت ها به کودک کمک کنند.

۵.کودکانی که در طیف اوتیسم هستند میتوانند صحبت کنند و بهره هوشی بالایی دارند اما همچنان با مشکلات نهفته اوتیسم روبرو هستند . آنها اغلب در درک دستور های زبان مانند تشبیه یا کلمات هم معنی مشکل دارند.در نهایت ممکن است بتوانند به کندی صحبت کنند و حتی بنویسند . آنها معمولا حرف های دیگران را بد درک میکنند زیرا در فهم معنی درست کلمات  مشکل دارند و فقط چیزی را درک میکنند که در ظاهر گفته میشود . این کودکان در معرض خطربالای  سو استفاده ودیگر آزارهای اجتما عی هستند چون نمی توانند درک کنند که  مورد سو استفاده قرار گرفته اند ، همچنین میزان توان زبانی و اجتماعی آنها ممکن است آنها را از همسن و سالانشان عقب بیاندازد.

۶.بزرگسالان اوتیسمی باید بتوانند وظایف کاری خود را به خوبی انجام دهند . بسیاری از بزرگسالان مبتلا به اوتیسم میتوانند مهارت های کاری خود را با رسیدن به دوران بزرگسالی افزایش دهند ، هرچندکه خطر اخراج در انها بسیار بالاست زیرا با توجه به مشکلات اجتماعی ممکن است مورد برخوردهای نادرست قرار بگیرند . بازار کارمیتواند با فراهم کردن کاری کاملا روزمره با وظایف مشخص از استعدادهای منحصر به فرد مبتلایان به اوتیسم استفاده کند و همچنین میزان آگاهی از اوتیسم را در بین کارکنان افزایش دهد.

۷.تکنولوژی می تواند به کودکان اوتیسمی که صحبت نمیکنند کمک کند . برای کودکان اوتیسمی  که در صحبت کردن پیشرفت نکرده اند استفاده ار جلوه های بصری برای افزایش مهارت های ارتباطی و زبانی بسیار مفید است .
8. افراد مبتلا به اوتیسم احساسات متفاوتی دارند . آنها ممکن است بیش از حد به نور،صدا،مزه و لمس حساس باشند . و این ممکن است موجب شود تا به  بعضی از لباس ها و بعضی از غذاها را بی علاقه باشند و تحمل صداهایی مثل صدای جاروبرقی ، صدای بلند صحبت کردن و یا حتی صدای یک لامپ مهتابی را نداشته باشند . صداها و فرکانس های بصری برای کودکان اوتیسم طوری آزاردهنده است که سیستم عصبی همسالانشان حتی آن را درک نمیکند .

۹.توجه به مسایل خاص از ویژگی های مبتلایان به اوتیسم است . آنها معمولا به موضوعات خاصی علاقه دارند از مسایل علمی گرفته تا  ابر قهرمان ها . موضوع مورد علاقه آنها متفاوت است اما اغلب اطلاعات زیادی راجع به ان موضوع دارند و زیاد راجع به ان صحبت میکنند.

۱۰.بسیاری از مبتلایان به اوتیسم به اضطراب مبتلا می شوند.اگر کودک اوتیسمی شما نشانه هایی از نگرانی ،ترس ، تشویش بیش از حد و یا سایر علایم اضطرابی از خود نشان میدهد با دکتراو مشورت کنید تا به شما راه حل هایی ارائه دهد.