دوست خیالی

بسیار دیده شده کودکان در حدود ۴ ساله در بازی‌های کودکانه خود با نفر دیگری هم صحبت می‌کنند.گاهی این موضوع باعث نگرانی والدین می‌شود و فکر می‌کنند که کودکشان نرمال نیست و ممکن است دچار اختلالی شده باشد. اما این‌گونه نیست این کودک دچار بیماری نشده است او فقط در دنیای کودکانه خودش است و از آن لذت می‌برد. این کودک فقط یک دوست خیالی دارد.

دوست خیالی یکی از راه‌های تقویت مهارت اجتماعی در کودکان است. آنها با این کار روند اجتماعی شدن را جلو می‌اندازند و برای تقویت زبان خود از آن استفاده می‌کنند. وجود دوستان خیالی در زندگی کودک حتمی نیست، بعضی کودکان تجربه‌ی دوستان خیالی را نداشته‌اند .

معمولا کودکان به یکباره و بعد از اینکه توانایی جمله‌سازی را پیدا کردند در بازی‌های خود دوستان خیالی خود را وارد می‌کنند و دوست خیالی آنها جز شخصی می‌شود که هیچ وقت کودک را نتها نمی‌گذارد و وارد زندگی فرد می‌شود حتی در والدین هم تاثیر می‌گذارد چون کودک او را به مادر و پدرش معرفی می‌کند.

زمانی که دیدید کودکتان بر سر سفره یک بشقاب اضافه گذاشت و از صحبت‌های دوست خیالی‌اش برای شما گفت و از خاطراتی که با هم دارند می‌گویند بدانید مهمان دارید. در بعضی مواقع پدر و مادر‌ها نگران این موضوع هستند که دوست خیالی به مهارت های اجتماعی کودک و یافتن دوست آسیب می‌رساند. اما در واقع این‌طور نیست این کودک با بزرگ شدن دوست دارند که استدلال و خواسته‌ها و حرفهایش را از زبان دوست خیالی بازگو کند در نتیجه راهی است برای تخلیه هیجانی کودک.

کارهایی که والدین در مواجهه با دوست خیالی کودک خود باید انجام دهند:

1. کودک و دوست خیالیش را مسخره نکنید.
2. به دوست خیالی کودک ناسزا نگویید.
3. از کودک خود سواستفاده نکنید و به خاطر وجود دوستان خیالی کودک را مجبور به انجام کارهای خود نکنید.
4. از کودکتان بخواهید دوست خیالی‌اش را به شما معرفی کند.
5. با دوست خیالی و کودکتان بازی کنید.
6. اجازه دهید کودکتان با شما احساس راحت داشته باشد . مطمئن باشد که شما آنها را پذیرفته‌اید.
7. اجازه ندهید که کودکتان رفتار های بد خودش را توجیه کند. برای مثال شما می‌توانید به کودکتان بگویید من از کار دوست شما ناراحت شدم و یا این کار دوستت مناسب نیست.

معمولا دوستان خیالی موقتی است و بعد از مدتی و بزرگتر شدن کودک به تدریج نا پدید می شوند. تخیل پردازی در همه سنین وجود دارد. ممکن است کودک در بزرگسالی نیز دوست خیالی داشته باشد و یا او را به یاد آورد. دوست خیالی فقط انسان نیست می‌تواند حیوان یا هر چیزی که در ذهن کودک ترسیم شود باشد.

اما زمانی که این دوست کودک را وادار به کارهای بد و عجیب و غریب کند و کودک در پیدا کردن دوست اشتیاقی نداشته باشد و منزوی شود خطرناک است و ممکن است کودک دارای اختلالات افسردگی و یا اوتیسم خفیف باشد. و این نکته را باید در نظر بگیریم که کودکان امروزه به دلیل تک فرزندی بودن به احتمال بیشتری دوست خیالی خواهند داشت.