علت خشونت در روابط صمیمانه چیست؟

آیا خشونت فقط توسط مردان صورت می‌گیرد؟

چگونه یک زوج صمیمی ممکن است به یکدیگر آسیب برسانند؟

آیا شما در یک رابطه‌ی توأم با خشونت قرار دارید؟

همسرتان برای تنبیه شما از عاطفه یا تائید خودداری می‌کند.

از شما انتقاد می‌کند، سرتان فریاد می‌کشد و یا روی شما اسمی می‌گذارد.

احساسات شمارا نادیده می‌گیرد و به باورها و عقاید یا ارزش‌های شما حمله می‌کند.

به شما اصرار می‌کند به آنچه دوست دارد توجه خاصی داشته باشید.

شمارا در جمع مسخره کرده و شمارا از دیدن دوستان و خانواده بازمی‌دارد.

شمارا از مواردی مثل پول و یا ماشین محروم می‌کند.

شمارا تهدید کرده و تنبیه بدنی می‌کند.

به شما اجازه خروج از منزل را نمی‌دهد.

و…….

متأسفانه این‌ها نشانه‌های یک رابطه خشونت‌آمیز بین فردی است.

هنگامی‌که ما درباره‌ی  آزار و خشونت صحبت می‌کنیم  ، بسیاری از ما بر این باورند که این امر برای غریبه‌ها و یا آشنایان دور اتفاق می‌افتد.

دعواهای خیابانی، دزدی، افراد تبهکار و… را اشخاصی خشونت‌آمیز خطاب می‌کنیم، اما آنچه را نادیده گرفته‌ایم خطرناک‌ترین خشونت برای زنان است که در خانه اتفاق می‌افتد و شخص خشونت کننده همسر وی می‌باشد.

انجام حمله فیزیکی نسبت به زنان توسط همسرشان، نشان‌دهنده شکل برجسته‌تر و یا شاید خطرناک‌ترین خشونت در رابطه است. این‌یک نوع بدرفتاری است که می‌تواند نادیده گرفتن، تحقیر کلامی، انتقاد شدید، ترساندن، محدود کردن آزادی‌ها ، جلوگیری از سرکار رفتن، کمرنگ کردن روابط خانواده … را در برمی‌گیرد.

رفتار خشونت‌آمیز می‌تواند به روش‌های گوناگونی تفسیر شود که نمونه‌هایی را ذکر کردیم و هم می‌تواند اعمال فیزیکی از قبیل: مشت زدن، سیلی زدن، هل دادن، لگدزدن و… باشد.

خشونت در رابطه اشکالی دارد که یک زوج از آن به‌عنوان ابزاری برای کنترل دیگری استفاده می‌کند ازجمله:

۱-در ایجاد ترس در روابط صمیمی:  فرد خشن و کنترل‌کننده است درحالی‌که طرف مقابل او این‌چنین نیست.

۲-در مقاومت در برابر خشونت: یک‌طرف خشن است ولی کنترل نمی‌کند ، درحالی‌که طرف مقابل هم خشونت می‌ورزد و هم کنترل می‌کند.

۳-در خشونت موقعیتی زوج: فرد خشن است اما نه خود فرد و نه طرف مقابلش کنترل‌کننده نیستند.

۴-در کنترل خشونت دوسویه: هر دو طرف هم خشن و هم کنترل‌کننده هستند.

متداول‌ترین شکل خشونت، خشونت موقعیتی زوج است.

مردان به میزان بسیار زیادی مرتکب رفتارهای ایجاد ترس در روابط صمیمی به‌منظور کنترل همسرشان می‌شوند و مقاومت در برابر خشونت یک رفتار خشونت زنانه است.

تقریباً همه مردان ایجاد ترس در روابط صمیمی را مرتکب می‌شوند ، هرچند زنان در رفتار مقاومت در برابر خشونت ، از خودشان در برابر خشونت همسر دفاع می‌کنند ، بجای آنکه به دنبال به دست آوردن کنترل باشند.

ابزارهایی که اغلب برای اندازه‌گیری خشونت در رابطه استفاده‌شده است در اصل برای خشونت موقعیتی زوج طراحی‌شده است. چندین آیتم مانند:

• پرت کردن اشیاء
• هل دادن
• چنگ انداختن
• سیلی زدن و …که شاخص‌های خشونت ضعیف می‌باشند.

آیتم‌هایی مانند:

•  لگدزدن
• گاز گرفتن یا ضربه زدن
• مشت
• کتک زدن
• تهدید با اسلحه
• خفه کردن و … از شاخص‌های خشونت خشمگین هستند.

به‌طور میانگین مردان تمایل دارند تا بزرگ‌تر و قوی‌تر از زنان باشند و درنتیجه همان عمل خشونت‌آمیز ممکن است با شدت بیشتری یا کمتری باشد. قربانی خشونت شدن پیام‌های بسیاری دارد و اغلب خطرات فیزیکی و روانی در بردارد.

حتی در معرض نوع ضعیف خشونت قرار گرفتن می‌تواند مستقیماً منجر به آسیب‌های فیزیکی شود.

در تحقیقات روان‌شناختی گفته می‌شود که  قربانی خشونت شدن ممکن است پیامدهای فیزیکی غیرمستقیم نیز داشته باشد.

قربانیان خشونت از اختلال استرس پس از سانحه رنج می‌برند. زنان آسیب‌دیده دچار بی‌خوابی، دیدن کابوس، ناآرامی و … می‌شوند. متخصصان روان اظهار می‌دارند که تجویز آرام‌بخش برای این زنان آسیب‌دیده ممکن است نشانه‌های اولیه بی‌خوابی را از بین ببرد، اما آرام‌بخش‌ها در رابطه با بهبود شرایط تأثیرگذار نیستند. ما باید بیاموزیم که روابط زناشویی خود را سامان ببخشیم و حل مسئله را در روابط خود اجرا کنیم.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که خشونت در همه‌ی سطوح درآمد مالی اتفاق می‌افتد ، چه سطح درآمد و تحصیلات بالا باشد و چه سطح درآمد و تحصیلات پایین.

خشونت اصولاً توسط مردان صورت می‌گیرد ، اما نتایج مطالعات نشان داده که زنان هم مرتکب خشونت در رابطه با همسرانشان می‌شوند و آن را ادامه می‌دهند.

متأسفانه  شاهد این هستیم که زوجین در ارتباط با خشونت در رابطه‌ی خود با دیگران صحبت نمی‌کنند و هنگامی‌که از آن‌ها پرسیده می‌شود آن را انکار کرده و پنهان می‌کنند. قربانیان با نگفتن خشونت خود به دیگران آن‌هایی را که مرتکب خشونت شده‌اند را توانمندتر می‌کنند. افرادی که نامزد هستند و دختر و پسرهایی که رابطه دوستی با همدیگر دارند ، درباره‌ی خشونت طرف مقابلشان به‌صورت کاملاً باز با دیگران صحبت می‌کنند. البته زنان بیشتر از مردان درباره قربانی شدنشان با دوستان، اعضای خانواده و پلیس و یا مشاور صحبت می‌کنند ، که این بازگو کردن خشونت می‌تواند به آن‌ها در بهبود رابطه کمک کند.

درباره‌ی نقش خشونت در خانواده پدری می‌توان گفت که کودکان با مشاهده بدرفتاری والدین از آن‌ها یاد می‌گیرند، پدری که با مادر بدرفتاری فیزیکی می‌کند ، ممکن است این باور را به فرزند پسر بدهد که ارتکاب خشونت بخشی از نقش ارتباط مردانه است و فرزند دختر ممکن است به این باور برسد که تحمل خشونت از همسر ، بخشی از نقش وی می‌باشد.

کدام ویژگی فردی می‌تواند منجر به این بشود که شخص خشن و بدرفتار بشود؟

خشونت و بدرفتاری به گونه ایی مربوط به قدرت است. قدرت توسط بعضی‌ها به‌عنوان توانایی برانگیختن اطاعت در دیگران تعریف‌شده است. بعضی‌ها آن را به‌عنوان یک دغدغه کلی برای تأثیر داشتن بر دیگران و برانگیختن هیجان‌های قوی در دیگران و حفظ شهرت و حس اعتبار تعریف کرده‌اند.

بنابراین تا حدی شیوع خشونت در رابطه ممکن است به خاطر اثر سیستمی باشد که به‌طور سنتی زن را دارایی مردش در نظر گرفته است.

تغییر قوانین حاکم بر روابط می‌تواند به کاهش شیوع خشونت در رابطه کمک کند. برای آنکه قوانین مربوط به خشونت خانوادگی تأثیرگذار باشند، باید درنهایت یک‌جهت گیری مجدد جمعی در رابطه با چگونگی نگاه جامعه به ماهیت روابط خانوادگی صورت گیرد.

درنهایت اینکه تکرار تنبیه ممکن است باعث خشم و تنفر نسبت به قربانی قانون یا جامعه بشود و منجر به خشونت و پرخاشگری شخص خشونت دیده در آینده بشود.

به امید داشتن روابط صمیمانه بدون خشونت.