ترس صحبت کردن کودکان

ترس صحبت کردن کودکان

ترس صحبت کردن کودکان یکی از مشکلات رایجی است که در اوایل دوران کودکی برخی از کودکان با آن مواجه می شوند. این ترس معمولاً به دلیل بی اعتمادی به خود، ناراحتی و یا تجربه های منفی از صحبت کردن در جمع ها به وجود می آید.

افرادی که با ترس صحبت کردن کودکان مواجه هستند، معمولاً در مواقعی که به آنها اجازه صحبت کردن داده می شود، احساس عصبیت، اضطراب و ناراحتی می کنند. این مشکل می تواند تأثیرات منفی بر روی روابط اجتماعی، عملکرد تحصیلی و شغلی و حتی روابط خانوادگی داشته باشد.

درمان ترس صحبت کردن کودکان، ممکن است به نظر برخی از افراد سخت و چالش برانگیز باشد، اما با تلاش، تمرین و روش های درمانی مناسب، می توان به عملکرد بهتری در مواقعی که نیاز به صحبت کردن داریم، دست یافت.

روش های درمانی برای ترس صحبت کردن کودکان شامل موارد زیر می باشد:

۱- تلاش برای بهبود خود اعتمادی: بی اعتمادی به خود، یکی از دلایل اصلی ترس صحبت کردن در کودکان است. برای بهبود اعتماد به نفس، می توانید از روش های مثل تمرینات مثبت اندیشی، مسابقات خودباوری و تلاش برای انجام کارهایی که به شما امتیاز مثبت می دهد، استفاده کنید.

۲- تمرین صحبت کردن در جمع ها: تمرین صحبت کردن در جمع ها، می تواند به شما کمک کند تا با ترس صحبت کردن در مواقعی که نیاز به آن دارید، روبرو شوید. برای این کار، می توانید با دوستان و خانواده خود تمرین کنید و تلاش کنید تا احساس راحتی و اطمینان در صحبت کردن با افراد دیگر پیدا کنید.

۳- مراجعه به مشاور: اگر ترس صحبت کردن در کودکان شما به حدی شدید است که باعث برهم خوردن روابط شما با دیگران شده است، مراجعه به مشاور می تواند به شما کمک کند تا این مشکل را برطرف کنید. مشاور با تجربه، می تواند به شما راهنمایی هایی درباره روش های درمانی و تمرین هایی که به شما کمک می کنند ترس صحبت کردن را کاهش دهید، بدهد.

در نهایت، ترس صحبت کردن در کودکان از جمله مشکلاتی است که با تلاش، تمرین و روش های درمانی مناسب، می توان به کاهش آن دست یافت. برای رسیدن به این هدف، باید از روش هایی مانند تلاش برای بهبود خود اعتمادی، تمرین صحبت کردن در جمع ها و مراجعه به مشاور استفاده کرد.

چگونه ترس از صحبت کردن کودکان در کلاس درس را مدیریت کنیم

در حین تدریس، یکی از مشکلاتی که معلمان با آن روبرو می شوند، ترس کودکان از صحبت کردن در کلاس درس است. به طور کلی، این مسئله می تواند به دو دلیل رخ دهد: یا کودکان نمی دانند چطور با هم صحبت کنند و برای ابراز نظر یا پرسش سوال، به خودشان اطمینان ندارند، یا اینکه ترسی از تعرض به شرم آوری وجود دارد.

با این حال، معلمان می توانند با چند رویکرد ساده، ترس کودکان را از صحبت کردن در کلاس درس مدیریت کنند. در ادامه، به برخی از این رویکردها پرداخته خواهد شد.

۱. ایجاد فضای امن
اولین گام برای مدیریت ترس کودکان از صحبت کردن، ایجاد فضایی امن و محافظه کارانه در کلاس درس است. برای این منظور، معلمان می توانند با تشویق کودکان به برقراری ارتباط با یکدیگر و ابراز نظر، فضای دوستانه و محافظه کارانه مورد نیاز را در کلاس درس ایجاد کنند.

۲. استفاده از فنون فعالیت های گروهی
استفاده از فنون فعالیت های گروهی، می تواند به کودکان کمک کند تا با یکدیگر آشنا شوند و از طریق گفت و گو با هم، ترس خود را کاهش دهند. با این رویکرد، معلمان می توانند فعالیت های گروهی را در کلاس درس به کار بگیرند و کودکان را به صحبت کردن با هم تشویق کنند.

۳. تشویق به پرسیدن سوال
تشویق کودکان به پرسیدن سوال، می تواند به کاهش ترس آنها از صحبت کردن در کلاس درس کمک کند. با برقراری یک فضای پرسش و پاسخ در کلاس درس، معلمان می توانند کودکان را به پرسیدن سوالات خود تشویق کنند و آنها را به صحبت کردن با هم در کلاس درس وادار کنند.

۴. استفاده از روش های مختلف ارائه درس
استفاده از روش های مختلف ارائه درس، می تواند به کاهش ترس کودکان از صحبت کردن در کلاس درس کمک کند. با استفاده از روش هایی مانند ارائه نمونه سوالات و پاسخ ها، معلمان می توانند کودکان را به پرسیدن سوالات و صحبت کردن در کلاس درس تشویق کنند.

به طور کلی، ترس کودکان از صحبت کردن در کلاس درس، یک مشکل رایج در مدارس است. با این حال، با استفاده از رویکردهای مناسب، معلمان می توانند کودکان را به صحبت کردن و برقراری ارتباط با هم در کلاس درس تشویق کنند.

زهرا همیشه از اینکه معلم او را برای جواب دادن درس صدا می زند نگران بود و خدا خدا می کرد هیچ وقت معلم اسم او را نخواند هر وقت می خواست جلو دیگران به سوالات معلم جواب دهد دچار فراموشی و تپش قلب می شد و آنقدر تپق می زد که مورد تمسخر همکلاسی هایش قرار می گرفت این باعث شده بود که اعتماد به نفش را از دست بدهد و گوشه گیر شود.

این نوع ترس یکی از معمولی ترین ترس های کودکان و حتی بزرگسالان است که معمولاً از سنین کودکی شروع می شود. برای برخی کودکان صحبت کردن در جمع فرصتی برای مطرح کردن خود و نشان دادن افکار و ایده هایشان است ولی برای برخی دیگر، یک فشار روانی شدیدی است و این ترس می تواند به دوران بلوغ و پس از آن نیز کشیده شود. از این رو توجه به این مسئله در دوران کودکی بسیار اهمیت داد.

راه های مقابله با این نوع ترس

1. ابتدا باید علت ترس را تشخیص دهیم

کودک را باید زیر نظر داشته باشیم زیرا ممکن است نقش بازی کند و ما نتوانیم به نگرانی و ترسش پی ببریم، اما گاهی ترس او چنان شدید است که آن را بروز می دهد.

علت ترس برخی کودکان از صحبت کردن در جمع، تپق زدن است و برخی دیگر از اینکه باید مطلبی را از حفظ بگویند دچار ترس و نگرانی می شوند.

تعداد حاضران در میزان ترس کودکان موثر است و هر چه تعداد بیشتر باشد اضطراب کودک هم  بیشتر می شود.

1. آرامش دادن به کودک

2. به کودک آموزش دهیم تا آرام نفس بکشد و بدن خود را شل کند و با خودجمله آرام باش را چندبار تکرار و سپس شروع به صحبت کند.
3. اعتماد بنفس کودک را افزایش دهیم
4. با افزایش اعتماد به نفس کودک و تقویت توانایی هایش به او کمک کنیم تا بر ترسش غلبه کند. از کودک بخواهیم در حضور خانواده شعر بخواند و یا لطیفه تعریف کند تا علاوه بر تمرین برای صحبت کردن، کودک احساس کند افکارش برای دیگران اهمیت دارد و این به افزایش اعتماد بنفس او کمک می کند.

5. کودک را از قبل برای تپق هایش آماده کنیم

6. به او بگویم اگر مطلبی را فراموش کرد و دستپاچه شد، نفس عمیقی بکشد و سپس آخرین جمله ای را که گفته دوباره تکرار کند و یا به مطالبی که روی کاغذ نوشته مراجعه کند و یا به سادگی جلوی دیگران اعتراف کند که فراموش کرده و به این طریق به صحبت خود ادامه دهد.
7. کودک را به ترس مقاوم کنیمب) از کودک بخواهیم  خود را در میان جمعی که از آن می ترسد مثل معلم و دانش آموزان تصور کند.
8. ج) کلاس درس را در خانه بازسازی کنیم و خود نقش معلم را بازی کنیم به این ترتیب که ابتدا نام و نام خانودگی کودک را با صدای بلند بخوانیم و از او بخواهیم بایستد و به سوالات ما پاسخ دهد. بهتر است در این مرحله صدای کودک را ضبط و یا از او فیلمبرداری کنیم تا چهره و حرکات خود را مشاهده کند و در تمرین بعدب ایرادات خود را اصلاح کند.
9. الف) فهرستی از موقعیت هایی که کودک از صحبت کردن در آنها می ترسد تهیه کنیم و آن شرایط را فراهم کرده تا کودک مهارت های خود را ارتقا بخشد. مثلا اگر کودک از بلند خواندن واهمه دارد از او بخواهیم داستانی را با صدای بلند برای خواهر و برادر کوچکتر خود بخواند و سپس ما هم به جمع آنها اضافه شویم و بتدریج به افزایش تعداد شنوندگان کودک را عادت دهیم.
10. ۶. تمرین در موقعیت واقعی، یعنی کلاس درس
11. الان وقت آن رسیده که کودک خود را در موقعیت های واقعی نشان دهد برای این منظور از معلم او بخواهیم در چند هفته اول فقط سوالاتی با پاسخ های کوتاه بپرسد و یا از او بخواهد بخش های کوتاهی از کتاب درسی را با صدای بلند بخواند و سپس بتدریج زمان صحبت کودک در کلاس را طولانی تر کند تا جایی که بتواند در مقابل همه دانش آموزان درس را ارائه دهد.