فرهنگ ژاپنی‌ یکی از جذاب‌ترین فرهنگ‌های دنیاست. چیزهای زیادی رو می‌تونیم از فرهنگ ژاپنی یاد بگیریم. مثلا جالبه بدونید که ژاپنی‌ها بیشتر از هر نژاد دیگری عمر می‌کنند. آنها به کار گروهی خیلی اهمیت می‌دهند، روابط اجتماعی و مسئولیت پذیر بودن براشون خیلی مهمه و علاوه بر این رژیم غذایی‌ بسیار سالمی دارند.

اگه از کسی بپرسید که چرا میانگین عمر ژاپنی‌ها اینقدر زیاده، احتمالا به شما می‌گویند: به این دلیل که آنها یه رژیم غذایی سالم دارند. این جواب درسته اما چیزی بیشتر از یه رژیم غذایی سالم وجود داره. ژاپنی‌ها به « ایکیگای » باور دارند.

ایکیگای چیست؟

در فرهنگ ژاپنی ایکیگای به معنای «دلیلی برای بودن» یا «علت بیدار شدن» است. ایکیگای شبیه معنای «اشتیاق» در زبان انگلیسی است. ژاپنی‌ها ایکیگای خود را جدی می‌گیرند و همین باعث میشه در زندگی روزمره، انگیزه و اشتیاق بیشتری را تجربه کنند. ایکیگای ممکنه مربوط به شغل یا حرفه‌ی فرد باشه، اما لزوما همیشه اینطور نیست. فقط حدود یک سوم ژاپنی‌ها ادعا می‌کنند که ایکیگای‌‌شان مربوط به کاری که انجام می‌دهند است.

بعضی افراد در غرب ایکیگای رو با « خوشبختی » مقایسه می‌کنند. اما این دو با هم مترادف نیستند. ایکیگای به معنای پیدا کردن شادی و خوشبختی در فعالیت‌های کوچک و روزمره است. اما خوشبختی یعنی رسیدن به یک هدف نهایی و درنهایت رسیدن به سعادت و شادی. به معنایی دیگر ایکیگای یعنی پیدا کردن معنا در چیزهای کوچک و کارهای روزمره.

در اغلب موارد، ژاپنی‌ها به روابط اجتماعی و مسئولیت‌ها به چشم ایکیگای خود نگاه می‌کنند. نسل کهنسال در ژاپن بسیار مورد احترام واقع میشه. نظرات و تجربیات افراد کهنسال برای اعضای جامعه خیلی ارزشمنده و به خاطر همین افراد پیر در ژاپن احساس میکنند که زندگی بامعنایی دارند و در مقابل دیگران احساس مسئولیت می‌کنند.

اما در غرب یا در جامعه‌ی ایران، تقریبا تمامی علایق افراد مربوط به خود فرد میشه. مثلا اینکه من دوست دارم چه کاری انجام دهم. ایکیگای شامل علایق فردی هم میشه، علاوه براین ایکیگای به گروه و منافع گروهی هم تاکید بسیار داره.

برای درک بهتر چند مثال میزنم: ایکیگای یک مادربرزگ میتونه انتقال دانش به نسل جوان باشه. ایکیگای یک آشپز ممکنه حفظ دستورعمل‌های قدیمی سرو غذا و انتقال این دانش به نسل جوان آشپزها باشه. یا فردی که مسئولیت هدایت گروه کر کلیسا رو برعهده داره، میتونه همین وظیفه رو به عنوان ایکیگای خودش بشناسه.

تحقیقات نشان داده فردی که زودتر بازنشسته میشه، بیشتر در معرض مرگ زودرس قرار خواهد داشت. این نتیجه‌ی علمی با عدم فعالیت و استراحت بیش از حد در ارتباط است. البته چنین اتفاقی ممکنه با از دست دادن ایکیگای برای فرد نیز رخ بده.

ایکیگای به شخص دلیلی برای بودن اهدا میکنه. حتی وقتی به فرد احساس بدبختی و بیچارگی دست میده، ایکیگای باعث انگیزه بخشی به چنین فردی میشه. این دقیقا همان چیزیه که «ویکتور فرانکل» در کتاب «انسان در جستجوی معنا» درباره‌اش حرف میزنه.  داشتن ایکیگای در موقعیت‌های دشوار و سخت باعث افزایش انعطاف پذیری فرد خواهد شد.

چطور ایکیگای خود را پیدا کنم ؟

برای پیدا کردن ایکیگای خود باید به ۳ چیز توجه کنید:

در چه چیزی خوب هستید؟ عشق و علاقه‌ی شما چیست؟ چه چیزی یکی از ارزش‌های زندگی‌تان است؟ به این سوالات پاسخ بدهید. در نهایت چیزی را پیدا خواهید کرد که جواب هر ۳ سوال بالاست. هنگامی که پاسخ شما جواب این ۳ سوال باشد، ایکیگای خود را پیدا کرده‌اید.

برای پیدا کردن ایکیگای به زمانی فکر کنید که مشغول انجام کاری بوده‌اید و غرق در لذت شده‌ اید و فراموش کرده‌اید که ناهار یا شام بخورید.

توجه کردن به کارهایی که در انجام آنها غرق می‌شویم باعث میشه ارتباط عمیق‌تری با ایکیگای خود برقرار کنیم. در چنین حالتی، زندگی برایمان با معنا و لذت‌بخش‌تر خواهد شد. به چیزهایی که برایتان معنادار است بیشتر توجه کنید و سپس سعی کنید که دفعات انجام اینجور کارها رو افزایش دهید. به یاد داشته باشید که ایکیگای، خود به خود ظاهر نمی‌شود، برای پیدا کردن ایکیگای باید به درون و علایق خود بیشتر و بیشتر توجه کنید.

در این مسیر باید چیزهایی که با ما جور در نمی‌آیند و کارهایی که دوست‌ نداریم رو رها کنیم. نکته اصلی اینجاست: به مرور باید سعی کنیم وظایفی که برایمان بی‌معنی‌ست را کاهش دهیم و در عوض وقت بیشتری برای انجام ایکیگای خود اختصاص دهیم.