چگونه با نوجوان همدلی کنید؟
نوجوانی به دورانی از زندگی گفته می‌شود که همراه با تغییرات و تحولات فیزیکی، عاطفی و روانی است. در این دوران، نوجوانان با انواع مشکلاتی مثل تحمل مسئولیت‌های بیشتر، انتخاب مسیر زندگی، افزایش فشارها و استرس‌ها، افزایش فشار همتا‌ها و بسیاری موارد دیگر روبرو می‌شوند. بنابراین، برای پشتیبانی از نوجوانان، همدلی با آن‌ها بسیار مهم است. در این مقاله به بررسی چگونگی همدلی با نوجوانان پرداخته شده است.
۱. به گفتگو با نوجوانان گوش دهید
گوش دادن به نوجوانان، یکی از بهترین راه‌هایی است که می‌توانید با آن‌ها همدلی کنید. به آن‌ها فرصت بدهید تا احساسات، نگرانی‌ها و مسائل خود را با شما به اشتراک بگذارند. در صورتی که نوجوانان احساس می‌کنند که شما به آن‌ها گوش می‌دهید و به مسائل آن‌ها توجه می‌کنید، با اطمینان بیشتری به شما اعتماد می‌کنند و رابطه شما با آن‌ها قوی‌تر می‌شود.
۲. احترام بگذارید
نوجوانان به دنبال احترام و توجه می‌گردند. بنابراین، برای همدلی با آن‌ها باید به آن‌ها با احترام برخورد کرد. به عنوان مثال، هنگامی که با آن‌ها صحبت می‌کنید، به آن‌ها توجه کنید و به سوالات و نظرات آن‌ها پاسخ دهید. همچنین، تلاش کنید تا به احساسات و نیازهای آن‌ها احترام بگذارید.
۳. به آن‌ها کمک کنید تا خودشان را بشناسند
نوجوانان در دورانی از زندگی‌شان هستند که در آن، هویت و شخصیت‌شان شکل می‌گیرد. بنابراین، به آن‌ها کمک کنید تا خودشان را بشناسند. در این راستا، می‌توانید به آن‌ها کمک کنید تا مهارت‌های خود را شناسایی کنند و برای آینده خود برنامه‌ریزی کنند.
۴. با آن‌ها در مورد علاقه‌هایشان گفتگو کنید
نوجوانان در دوران جوانی خود، به دنبال کشف علاقه‌های خود هستند. بنابراین، با آن‌ها در مورد علاقه‌هایشان گفتگو کنید و به آن‌ها کمک کنید تا آن‌ها را پیگیری کنند. این کار به آن‌ها اعتماد به نفس و انگیزه بیشتری می‌دهد.
۵. به آن‌ها کمک کنید تا با فشارها و استرس‌های خود مقابله کنند
همیشه فشارها و استرس‌هایی در زندگی نوجوانان وجود دارد. به آن‌ها کمک کنید تا با فشارها و استرس‌های خود مقابله کنند. برای مثال، به آن‌ها کمک کنید تا تکنیک‌های مدیریت استرس را یاد بگیرند. همچنین، می‌توانید به آن‌ها کمک کنید تا با دوستان خود درباره مسائلشان صحبت کنند و راه‌حل‌هایی برای مشکلات‌شان پیدا کنند.
۶. به آن‌ها کمک کنید تا به دیگران کمک کنند
یکی از بهترین راه‌هایی برای همدلی با نوجوانان، به آن‌ها کمک کردن در کمک به دیگران است. به آن‌ها کمک کنید تا به دیگران کمک کنند و احساس موفقیت کنند. این کار به آن‌ها اعتماد به نفس و انگیزه بیشتری می‌دهد.
در نهایت، همدلی با نوجوانان به معنای ایجاد رابطه قوی و پایداری با آن‌ها است. با انجام کارهایی مثل گوش دادن به آن‌ها، احترام به آن‌ها، کمک به آن‌ها در شناسایی خودشان، گفتگو در مورد علاقه‌هایشان، کمک به آن‌ها در مقابله با فشارها و استرس‌ها و کمک به آن‌ها در کمک به دیگران، شما می‌توانید با آن‌ها همدلی کنید.
رفتار با نوجوان
اجازه دهید در این مورد، مثالی بزنم تا مطلب روشن تر شود: یک نوجوان ۱۱ ساله نه آن قدر کودک است که بتواند با کودکان بازی کند، و نه آن قدر بزرگ شده که با جوانان باشد. کمتر هم اتفاق می افتد در فامیل، کسی باشد که هم سن و سال خودش باشد. بنابراین از طرف هر دو گروه طرد می شود و یا در حقیقت به بازی گرفته نمی شود.
وقتی سراغ کودکان برود، به او می گویند: «برو تو دیگه بزرگ شده ای و هم قد ما نیستی.» وقتی داخل گروه جوانان می شود، او را «فسقلی» می خوانند و با حضور او از حرفهایی که قبلا می زدند، دست می کشند و سکوت اختیار می کنند. همین سکوت و به هم نگاه کردن ها، نوجوان را آزار می دهد، احساس بیگانگی می کند و خود را تنها و غریبه حس می کند. این رفتارها نوجوان را درباره ی خودش به شک می اندازد که هویت چیست و چه هویتی دارد.
وقتی ناسازگاری می کند و به نوعی واکنش نشان می دهد و از رفتاری که با او می شود، نزد والدین شکایت می کند، نوجوان را به باد انتقاد می گیرند و نوار نصیحت را برایش می گذراند؛ هیچ کس پیدا نمی شود که با او همدلی و همدردی کند و شرایط سنی او را درک کند. در این دوره ی سنی، نوجوان فقط به یک همدلی خشک و خالی احتیاج دارد. به کسی احتیاج دارد که در یک کلمه به او بگوید: «من تو را درک می کنم» لازم نیست حتماً برای او کار خاصی انجام شود. این درست نیست که به جوانان فامیل بگوییم به بازیش بگیرند؛ این کار باعث می شود که نوجوان احساس سربار بودن نماید.
همدلی با نوجوان
او دوست دارد که دیگران او را بدون سفارش قبول کنند. ولی اگر والدین شرایط روحی نوجوان را درک کنند، خود به خود بسیاری از مشکل های او را حل کرده اند. نوجوانی که از طرد شدن توسط دیگران رنج می برد، هنوز اعتماد به نفس کافی را ندارد که بگوید: «مرا به بازی نمی گیرند.» او فقط بهانه تراشی می کند؛ بنابراین نباید شخصیت او را به باد تمسخر بگیریم؛ او خود در اندوهی بی پایان غرق هست.
همین عدم تایید نوجوان، او را درهم می کوبد. گفتن کلماتی مثل: «تو اصولا نوجوانی زودرنج هستی» یا «تو نمی تونی با دیگران کنار بیای!» و «تو چرا نمی روی مثل بقیه بازی کنی» درد او را دوا نمی کند. مگر شما نمی دانید که کنار نیامدن، جزء ویژگی های نوجوانی است؟!
پس همیشه از انتقاد، نصیحت کردن و مقایسه نوجوان خودداری کنند. زیرا نوجوان به سمت رفتارهایی لجبازانه سوق داده می شود یا منجر به آسیب دیدن اعتماد به نفس نوجوان می شود.
هنوز هیچ دیدگاهی وجود ندارد.