همدلی با فرزندان

همدلی با فرزندان، مفهومی است که به معنای توجه، پشتیبانی و همراهی با فرزندان در زندگی روزمره و تلاش برای رشد و توسعه آن‌ها است. همدلی با فرزندان از اهمیت بسیاری برخوردار است چرا که نقش والدین در شکل‌گیری شخصیت فرزندان بسیار مهم است و همچنین اینکه همدلی با فرزندان، رابطه خانوادگی را تقویت می‌کند.

در ادامه، به بررسی بیشتر مفهوم همدلی با فرزندان و نحوه انجام آن پرداخته خواهد شد.

۱. توجه به فرزندان:

توجه به فرزندان یکی از مهمترین عوامل همدلی با آن‌ها است. به دنبال توجه، به فرزندان نشان دهید که از آن‌ها مراقبت می‌کنید و به سلامت و رشدشان اهمیت می‌دهید. برای توجه به فرزندان، می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید، مانند صحبت کردن، گوش دادن و توجه به موضوعاتی که برای آن‌ها مهم هستند. همچنین، برای توجه به فرزندان، می‌توانید از وقت گذاشتن برای بازی با آن‌ها و همراهی در کارهایی که برایشان اهمیت دارد، استفاده کنید.

۲. پشتیبانی از فرزندان:

پشتیبانی از فرزندان، یعنی ارائه کمک‌های لازم برای رشد و توسعه آن‌ها، حتی در مواقعی که آن‌ها ممکن است با شکست مواجه شوند. برای پشتیبانی از فرزندان می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید، مانند تشویق کردن آن‌ها برای انجام کارهایی که برایشان دشوار است، تشویق کردن به خواندن کتاب‌های جذاب و بازی‌های آموزشی، و حتی به اشتراک گذاشتن تجربیات شخصی خود در مواجهه با مشکلات مشابهی که فرزندانتان ممکن است با آن‌ها روبرو شوند.

۳. همراهی با فرزندان:

همراهی با فرزندان به معنای شرکت در فعالیت‌هایی است که آن‌ها دوست دارند و از آن‌ها لذت می‌برند. به عنوان والد، شما می‌توانید با فرزندانتان در کارهایی مانند بازی کردن، سفر کردن، ورزش کردن و دیدن فیلم‌های جذاب همراهی کنید. همچنین، همراهی با فرزندان به معنای شنیدن دیدگاه‌های آن‌ها و درک نیازهایشان است.

در نهایت، همدلی با فرزندان به معنای پشتیبانی و همراهی با آن‌ها در تلاش برای رشد و توسعه شخصیتی آن‌ها است. به دنبال همدلی با فرزندان برای تقویت رابطه خانوادگی، افزایش اعتماد فرزندان به خود و بهبود رشد و توسعه آن‌ها باشید.

موانع همدلی با فرزندان چیست؟
برای همدلی با فرزندان چگونه باید رفتار کرد ؟
چرا برای همدلی با فرزندان توجه به احساسات آنان ضروری است ؟
محترم شمردن کودک و نوجوان ،احترام به حقوق و شخصیت او ، پذیرش او ،عشق ورزیدن و توجه به نیازهای او از مهمترین اصول فرزند پروری است .
کودک و نوجوان را باید همان طور که هستند بپذیریم .
یکی از راههای که به مادران و پدران در برقراری رابطه ی موثر تر با فرزندان با فرزندان کمک‌ بسیار میکند همدلی با فرزند کردن می باشد.
در واقع همدلی با فرزند یعنی توانایی پذیرش و درک احساسات کودک .

مشکل اساسی

بیشترین دلخوری و ناراحتی بچه ها از همدلی نکردن و درک نکردنشان هست .

خیلی وقت ها ما فکر میکنیم که کودکمان را درک کرده ایم

در صورتی که فقط با او دعوا نکرده ایم

و مراعاتش کردیم و منتی سرش نگذاشته ایم

در صورتی که خواسته و نیاز کودکمان چیزه دیگری است .

از آن جایی که ما بعنوان والدین همیشه فکرمیکنیم از آنها بهتر میدانیم

و آنها نمی فهمند و درک درستی از شرایط ندارند در صورتیکه آنها فقط نیاز به همدردی و همدلی دارند .

اول با همدردی باید شروع کنیم و بعد همدلی با فرزندمان

قبل از هر کاری برای همدلی کردن اول خودمان را به جای او بگذاریم

از دیدگاه او به موضوع نگاه کنتم

مثال:

فرزندمان از مدرسه به منزل می آید

و با حالتی ناراحت شروع میکند از مدرسه و یا معلمش بد گفتن

و ماجرا را تعریف میکند …..

برخورد اشتباه

خوب معلمت حق داشت تو نباید این کار رو میکردی

تو مقصر هستی و دیگه نباید این کار رو انجام بدهی .
بازخورو فرزند در ذهن خود ؛

عجب اشتباهی کردم برای مادرم جریان را تعریف کردم

اون همیشه حق رو به مدرسه میده و اصلا من را درک نمیکنه ….

کاش یه کسی رو داشتم که احساس من رو درک می کرد

و میفهمید که خودم هم از این اتفاقی که افتاده ناراحت هستم .

ای کاش …..

برخورد مناسب و درست ؛

در حین گفتگو حتما برای انتقال احساس از کلمات تاکیدی مانند : هوم – آها – اوه وحشتناک- عجب – میفهمم ….. استفاده میکنیم

و تا آخر دقیق به صحبت های فرزندمان گوش میکنیم

و سعی میکنیم شنونده ی خوبی باشیم به جای اینکه سریع شروع کنیم به نصیحت دادن و راهکار جلوی فرزندمان بگذاریم

فقط از روش همدردی و همدلی استفاده میکنیم

که درکت میکنم حق داشتی ناراحت بشوی و در نهایت حل مساله را به عهده ی خودش میگذاریم

و از خودش میخواهیم که راه حل بدهد و مشکلش را حل کند .

متاسفانه همیشه ما به عنوان والدین فکر میکنیم که در هر موضوعی باید راه حل بدهیم

و اگر چیزی نگوییم بچه گمراه میشود و درگیری پیدا میکند ….

در صورتی که خیلی وقت ها بچه ها فقط نیاز به همدردی و همدلی دارند

و می خواهند به آنها هم توجه بشود و فقط دیده بشوند

اگر ما این روند را درست پیش ببریم، حتما رابطه ی بهتری با فرزندمان خواهیم داشت

و همدلی و درک متقابل دو طرفه میشود و دیگر نیازی به بحث و جدل و ناراحتی نیست.

سعی کنیم با آرامش اول خوب به حرف های فرزندمان گوش کنیم

و بعد از کمی فکر کردن فقط در تلاش باشیم که احساس نیاز کودکمان که همدلی است را برآورده کنیم و به فکر مورد دیگری نباشیم .

در این مقاله به همدلی با فرزندان پرداختیم.