مقایسه نوجوان با همسالانش
نوجوانی یک دوره مهم در زندگی انسان است که با تغییرات بزرگی در بدن، روان و رفتار همراه است. در این دوران، نوجوانان با مشکلات جدیدی مواجه میشوند و باید تصمیمگیریهای مهمی را در زندگی خود اتخاذ کنند.
مقایسه نوجوان با همسالانش یکی از روشهای مهم برای درک بهتر نوجوانی است. در این مقاله، به بررسی تفاوتهای اصلی بین نوجوان و همسالانش پرداخته خواهد شد.
۱. تفاوت در تغییرات بدنی
یکی از بزرگترین تغییراتی که نوجوانان تجربه میکنند، تغییرات بدنی است. در این دوران، بدن آنها به صورت چشمگیری تغییر میکند و این تغییرات شامل افزایش قد، افزایش وزن، تغییر شکل بدن و توسعه عضلات است. این تغییرات احتمالاً در همه نوجوانان رخ میدهد، اما تفاوتهای بین آنها وجود دارد. برخی از نوجوانان ممکن است تغییرات بدنی خود را سریعتر تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به طور کامل از تغییرات بدنی جهش نکنند.
۲. تفاوت در تحول روانی
تحول روانی نوجوانان نیز میتواند به شکلهای مختلفی رخ دهد. برخی از نوجوانان ممکن است با مشکلات اضطراب و افسردگی مواجه شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است با اعتماد به نفس بالا و خودباوری بیشتری روبرو شوند. همچنین، برخی نوجوانان ممکن است چالشهای رفتاری داشته باشند، مانند مشکلات اعتیاد، رفتار آشفته و خشونت.
۳. تفاوت در تحصیلات
در دوران نوجوانی، بسیاری از نوجوانان در دبیرستان و دانشگاه حضور دارند. با این حال، تفاوتهایی در عملکرد تحصیلی آنها وجود دارد. برخی از نوجوانان ممکن است عملکرد بالایی در تحصیلات داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است با مشکلات تحصیلی مواجه شوند. این مشکلات میتواند شامل ناتوانی در یادگیری، عدم تمرکز و عدم تلاش برای تحصیل باشد.
۴. تفاوت در رفتار اجتماعی
رفتار اجتماعی نوجوانان نیز ممکن است متفاوت باشد. برخی از نوجوانان ممکن است دوستان بیشتری داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ترجیح دهند تنهایی باشند. همچنین، برخی نوجوانان ممکن است به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است مشکل در برقراری ارتباط داشته باشند. همچنین، رفتارهای شدیدی مانند خشونت، بلایای جنسی و سایر رفتارهای خطرناک نیز در برخی نوجوانان دیده میشود.
در نهایت، مقایسه نوجوان با همسالانش میتواند به درک بهتری از دوران نوجوانی کمک کند. با درک بهتر از تفاوتهایی که در این دوران بین نوجوانان وجود دارد، میتوان به نحو بهتری به آنها کمک کرد و مشکلات آنها را بهبود بخشید.
بیشتر والدین برای این که فرزندشان بهتر پرورش یابد، او را با برادرها و خواهرهای خودش، یا فرزندان دوستان و فامیل مقایسه می کنند: «ببین دختر عمویت چه نمره ی خوبی گرفته، ببین چگونه از دوچرخه اش مواظبت کرده، ببین پسرداییت پارسال شاگرد اول شد، چرا نمی ری از حمید پسر آقا مصطفی چیز یاد بگیری، نصف توست ولی دائماً به پدر و مادرش کمک می کند.»
مقایسه نوجوان
در مقایسه نوجوان با همسالان و دوستانش به ظاهر با سکوت نوجوان روبه رو می شود، ولی در باطن، حس حسادت، کینه جویی و تنفر او را نسبت به هم سن و سالهایش بیشتر می کند. مادری که پی درپی فرزند خود را با دیگران مقایسه می کند، در حقیقت به فرزند خود می فهماند که رفتارش به اندازه ی کافی خوب و پسندیده نیست.
نوجوانی که هنوز به مهر و محبت والدین نیاز دارد، از ترس این که پایگاه عاطفی خود را نزد آنها از دست بدهد، به اجبار، مطابق خواسته ی مادر عمل می کند و تسلیم نظر او می شود؛ اما با انجام این کار، نوجوان احساس می کند که استقلال خود را از دست داده است. در این حالت گرچه مادر به طور موقت به خواسته ی خود می رسد، ولی رابطه ی او با فرزندش برای همیشه آسیب خواهد دید. کمترین پی آمد ناگوار آن، سوق دادن نوجوان به طرف حسادت و بدبینی است.
والدین باید چگونگی رفتار با نوجوان را بیاموزند و با آنان رفتاری صحیح داشته باشند؛ چراکه والدین با نصیحت کردن نوجوان راه به جایی نخواهند برد و نوجوانان هیچ گاه از نصیحت تأثیر نمی پذیرند پس رفتار پدر و مادر باید رفتاری دوستانه و دور از نصیحت باشد.
مقایسه نوجوان با دیگران
او اگر از مادر اطاعت نکند و به راه خود برود، احساس طردشدگی آزارش خواهد داد و همین احساس موجب سرخوردگی او از خانه و خانواده می شود. «احساس گناه» که ناشی از گوش ندادن به حرف والدین است، موجب سرگردانی فکری او خواهد شد. بنابراین از مقایسه نوجوان با دیگران به شدت بپرهیزید. اگر ناچار شدید نوجوان خود را از راه مقایسه به رشد و تعالی برسانید، سعی کنید او را با خودش، و با کارهای خوبی که کرده مقایسه کنید.