قلدری در کودکان
قلدری یکی از مشکلات شایع در مدارس و جوامع است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان عواقب جدی داشته باشد. قلدری به معنای انتخاب کردن شخصی به عنوان هدف و تحمیل بیرویه و ناعادلانه قدرت برای توانمندیهای خود است. این رفتارها میتوانند شامل تهدید، ایجاد ترس، آزار و اذیت، نادیده گرفتن و تحقیر شدن باشند.
قلدری یک مشکل جدی است که نیازمند توجه و رسیدگی فوری است. برخی از عوارض جسمی و روانی قلدری شامل افسردگی، اضطراب، خودکشی، مشکلات جسمی، مصرف مواد مخدر، کاهش عملکرد تحصیلی و مشکلات اجتماعی هستند. برای پیشگیری از قلدری، آگاهی و اطلاعات کافی درباره رفتارهای بدیع قلدر لازم است.
یکی از راههای پیشگیری از قلدری این است که کودکان و نوجوانان را به طور مستقیم خودآگاهی و تقویت خوداحترامی که از دیگران برای خود میخواهند، آموزش دهیم. همچنین، ترغیب کودکان به ارتباط برقرار کردن با دیگران و قبول کردن تفاوتهای فردی، میتواند به پیشگیری از قلدری کمک کند. همچنین، ارائه ابزارهایی برای مدیریت خشم و تحمل فشار نیز میتواند به کاهش رفتارهای قلدری کمک کند.
همچنین، ارتقای آگاهی و آموزش معلمان و والدین نیز میتواند به پیشگیری از قلدری کمک کند. از آنجا که بسیاری از قلدرها احساس عدم اعتماد به نفس و کاستی از نقاط ضعف دیگران میکنند، باید تاکید بر قوی بودن و ارزشهای شخصیتی باشد.
در کل، قلدری یک مشکل جدی است که تاثیرات جدی بر روی سلامت روان و جسمی کودکان و نوجوانان دارد. پیشگیری از آن نیازمند آگاهی و آموزش است، همچنین، ارتقای آگاهی و آموزش معلمان و والدین نیز میتواند به کاهش این رفتارها کمک کند.
آیا فرزند شما قلدر است ؟ چگونه به ریشه های قلدری فرزندتان برسیم؟
هیچ پدر و مادری دوست ندارد بشنود که فرزندش قلدر است. اما اگر پسر یا دختر شما دچار چنین مشکلی شده است، بی رحمی است که مستقیما به سراغ ریشه ها بروید.
قبل از هر کاری حرف هایی که راجع به او میزنند را بشنوین و سعی کنین وضعیت را درک نمایید. برای مثال بگویید: به جای برچسب زدن به بچه من، لطفا بگویید چه اتفاقی افتاده است.
همچنین به خاطر داشته باشین که قلدر بازی فرزند شما نشان دهنده مشکلی عمیقتر است. امکان دارد احساس آسیب پذیر بودن، نا امنی، عصبانیت یا تنهایی میکند؛ یا اینکه زندگی اش در وضعیتی قرار دارد که باعث میشود احساس درماندگی کند و کنترلش را از دست بدهد. برای کمک به فرزند خود میتوانید موارد زیر را به کار ببرید:
1. به او بگویید قلدری در خانواده شما یا جامعه قابل قبول نیست.
2. به او کمک کنید تا راه های جایگزینی برای بروز ناامیدی، عصبانیت یا تنهایی خود پیدا کند؛ به او بیاموزید که چگونه مسائل را بدون جر و بحث و درگیری حل کند.
3. نقش یک الگو را برایش بازی کنید.
4. با معلم او در تماس باشید تا در اصلاح رفتارش در مدرسه به شما کمک کند. به او بگویید در مدرسه کسانی هستند که می خواهند به او کمک کنند.
5. مطمئن شوید که کودک شما برای بروز رفتار قلدر مابانه اش در مدرسه تحریک نمی شود. برایش در خصوص عواقب پرخاشگری و قلدری توضیح دهید.
در نهایت، نباید هرگز برای فرزند خود قلدری نمایید (فیزیک یا زبانی). از روش های غیر فیزیکی و ادامه دار برای تربیت او استفاده کنید. وقتی رفتار بدی از خودش نشان داد، از کتک زدن، مسخره کردن و فریاد زدن بر سر کودک پرهیز نمایید. اگر در کنترل فرزندتان یا عصبانیت خود دچار مشکل شده اید با مشاور مدرسه یا یک روانشناس کودک صحبت کنید.
هنوز هیچ دیدگاهی وجود ندارد.