مثل بقیه‌ی نوجوانان، من هم زمانی معتاد بازی اینترنتی بودم، گذشت زمان نیز فقط شدتش را افزایش می‌داد. اعتیاد به بازی کامپیوتری ابتدا با کامپیوتر خانگی شروع شد و بعدتر به گوشی‌های هوشمند کشیده شد. هنوز به یاد می‌آورم زمانی که با کامپیوتری قدیمی Road Rash بازی می‌کردم و سال‌ها بعد به Call of Duty رسیدم. زمان‌هایی که وقت کافی برای این‌ها نداشتم، سراغ بازی‌هایی مثل Clash of Clans, Samurai Siege, DomiNations, Boom Beach و حتی چند بازی با ژانرهایی متفاوت مثل Subway Surfer, Shadow Fight, Temple Run رفتم.

اگر بخواهم صادق باشم، هنوز هم گاهی بعضی‌های‌شان را بازی می‌کنم. ولی زمانی که برای بازی کردن صرف، یا شاید بهتر است بگویم تلف می‌کردم میتوانستم مدیریت کنم. من واقعا معتقدم که اگر روی تیتر این مقاله کلیک کردید، حداقل برای یک بار در زندگی‌تان با این اعتیاد روبرو شده‌اید. بنابراین اینکه من چگونه به اعتیادم فائق آمدم و چطور شما هم می‌توانید چنین کنید را با شما به اشتراک می‌گذارم.

برای ترک اعتیاد به بازی کامپیوتری هیچ راه خارق‌العاده‌ای وجود ندارد و تنها چند قدم ساده است. آن اوایل فکر می‌کردم هیچ وقت نمی‌توانم دست از بازی بکشم؛ در حقیقت هم واقعا هرگز دست نکشیدم. هنوز هم هرازگاهی بازی می‌کنم ولی نه در ازای تمام بازده‌‌م.

برای افزایش بازده نیازی به گذشتن از چیزهایی که دوست دارید نیست، بلکه باید برای هرچیز زمانی مناسب را اختصاص دهید.

من زمانی که صرف بازی می‌کردم را محاسبه کردم. واقعا زیاد بود. روزهایی بوده که حتی بیشتر از ۶ ساعت یکسره پشت کامپیوتر نشستم. بعد از رفتن سراغ بازی‌های روی موبایل می‌دانم که حتی این زمان بیشتر هم شده، چرا که آنقدر که روی آیکون بازی‌ها کلیک می‌کردم، روی آیکون ایمیل‌ها و شبکه‌های اجتماعی نمی‌کردم.

امروزه بازی‌ها نیز چیزی از شبکه‌های اجتماعی کم ندارند. می‌توانید بازی کننده‌های دیگر را بیابید، به گروه‌های مختلف بپیوندید، چت کنید و… . همه‌ی این‌ها بیرون آمدن از این ورطه را سخت می‌کنند.

و اما راهکارهای ساده‌ی من برای کم کردن ساعات بازی و ترک اعتیاد به بازی موبایلی:

۱- بستن نوتیفیکیشن‌ها

بازی‌هایی که روی گوشی هستند در طول روز مدام نوتیفیکشن آپدیت‌ها را می‌فرستند. این نوتیفیکشن‌ها نفش مهمی برای ترغیب و کشاندن ما به بازی دارند. برخی از این‌ها اینگونه به نظر می‌رسند: «سربازانت آماده‌ی جنگ‌اند» ، «بهت حمله شده» ، «لشکرتان آماده‌ی حمله است»، «جان‌های‌تان پر شده» و… . این‌ها جزو طعمه‌هایی برای کلیک کردن نیستند.

من در تنظیمات موبایلم نوتیفیکشن همه‌ی بازی‌ها را قطع کردم. وقتی که دیگر چیزی توسط نوتیفیکشن‌ها یادآوری نمی‌شد، صدایی هم برای دعوتم به بازی نبود و دیگر مدام گوشی‌ام را برای چک کردن برنمی‌داشتم و در نتیجه، چند ساعتی زمان خریدم.

۲-  پاک کردن بازی‌ها از صفحه اول گوشی

بهترین کاری که کردم حذف کردن بازی‌ها از صفحه‌ی اصلی گوشی بود. اگر وقتی قفل صفحه را باز می‌کنید آیکون جذاب بازی مورد علاقه‌تان  را ببینید، چرا بازش نکنید؟

اما وقتی صفحه را باز کنید و هیچ آیکونی نبینید، ظرف یکی دو روز کاهش چشم‌گیری در زمان بازی کردن‌تان می‌بینید. وقتی چیزی را نبینید، دنبالش هم نخواهید گشت و به مرور فراموشش خواهید کرد، همانطور که من کردم.

راهنمایی: می‌توانید جای این بازی‌ها را در صفحه اول گوشی، به برنامه‌های مفیدتر بدهید. من جای‌شان را به برنامه‌های مطالعه مثل مدیوم و فلیپ‌بورد دادم. هر بار که گوشی را برمی‌داشتم به جای بازی‌هایی که به‌شان عادت داشتم، این برنامه‌های به درد بخور را باز می‌کردم و اینطوری نه تنها دیگر زمانم را هدر نمی‌دادم، که برای کاری مفید صرفش می‌کردم.

۳- انتقال دادن بازی‌ها به دستگاهی دیگر

بالاخره قدرت حذف کردن بازی‌ها از موبایلم را پیدا کرده بودم. پیش از این به بازی نکردن حتی نمی‌توانستم فکر کنم ولی حالا آماده‌ی پاک کردنشان بودم.

البته خیلی هم آسان نیست؛ بهتر است همان اول این کار را نکنید. تجربه‌ی بازی‌تان را تغییر دهید. اگر روی موبایل بازی می‌کنید، بازی‌ها را به تبلت یا کامپیوتر انتقال دهید. چرا؟ چون باید ذهن‌تان را گول بزنید.

فورا از بازی دست کشیدن راه خوبی نیست و باید با عوض کردن دستگاه شروع کنید.

با انجام دادن این کار واقعا و به تمامی بازی‌ها را حذف نکرده‌اید و دیگر یک قربانی کردن عظیم به نظر نمی‌رسد. می‌دانید که بازی‌ها را از دست نداده‌اید، هنوز دارید‌شان و همچنان می‌توانید هر موقع که بخواهید سراغ‌شان بروید.

اما حقه کار این است که دسترسی به آن‌ها را برای خود سخت کنید. هر چه راه رسیدن به‌شان سخت‌تر باشد، کمتر دنبال‌شان خواهید رفت. احساس خواهید کرد که یک بازی کردن ساده خیلی کار و زحمت دارد و در حقیقت تنبلی به نفع‌تان عمل خواهد کرد. (کمی عجیبه، نه؟)

حرف آخر

شما می‌توانید همچنان گاهی اوقات بازی کنید (مثل من) و یا اینکه به کلی قیدشان را بزنید. اگر حذف‌شان کنید و هنوز خیلی در اراده‌تان قوی نباشید، احتمالا دوباره روی موبایل‌تان دانلودشان خواهید کرد. اما اگر جایی کمتر در دسترس قرارشان دهید، به آسانی ذهن‌تان را فریب می‌دهید. این دقیقا مثل وقتی است که چیزی قدیمی را دور از چشم می‌گذارید که نه نیازی به آن دارید، نه جرئت دور انداختنش را.

انجام کاری مثل ترک کردن تفریحات، کاری بسیار سخت به نظر می‌رسد. پس بهتر است آهسته قدم بردارید. زودتر از چیزی که فکرش را می‌کنید، خواهید دید که بازده و کار مفیدتان افزایش یافته است.