اولین اصل مهم برای ازدواج چیست؟

زندگی خوبی داشتیم. مهرشاد پسر بااخلاق، خانواده‎دوست و با محبتی بود. اصلاً به خاطر همین ویژگی‎هایش بود که با او ازدواج کردم. قبل از اینکه با او ازدواج کنم همیشه با خودم فکر می‎کردم همین‎قدر که طرف مقابلم با محبت و با اخلاق باشد کافی است. اما هیچ‎وقت فکر نمی‎کردم یک روز بنشینم و با خودم فکر کنم کاش کمی به این مهم توجه می‎کردم. همه‎ی مشکلاتم از وقتی شروع شد که مهرشاد به بهانه‎ی خرید گوشی جدیدش و نصب اپلیکیشن‎های (….whatsapp,viber,،line،wechat) با این و آن ارتباط برقرار می‎کرد. اولش فکر می‎کردم هر کسی هر مطلب خوبی که به نظرش مفید می‎رسد می‎تواند برای دیگران به اشتراک بگذارد، اما مدتی که گذشت دیدم مهرشاد حتی شب‎ها هم مشغول بازی با تلفن همراهش است. وقتی با هم مهمانی می‎رفتیم به جای اینکه مشغول گفت و شنود با اقوام باشد مُدام مشغول chat با این و آن بود. روزهای اول سعی می‎کردم چیزی به رویش نیاورم ولی کم‎کم که پیش می‎رفت و تحمل من تمام شده بود اوضاع بدتر ‎شد. برای اینکه سوءظنم تبدیل به یقین شود، وسوسه ‎شدم تلفن همراهش را کنترل کنم دوست داشتم به خودم بگویم دیدی نسترن مهرشاد هیچ‎وقت اهل این حرفها نبوده است! یک شب که زودتر از همیشه خوابیده بود سروقت گوشی‎اش رفتم. چشم‎تان روز بد نبیند بهاره، نازنین، ستاره، مریم که از دخترهای فامیل بودند و چند نفر از همکاران خانمش، برایش پیام گذاشته بودند. بیشترین پیام‎ها مربوط به بهاره دختردایی‎اش بود. چندوقتی بود که وقتی خانه‎ی دایی‎اش می‎رفتیم به او شک کرده بودم. می‎دیدم که در خلوت با بهاره چقدر شوخی می‎کند، اما فکر نمی‎کردم تا این حد با یکدیگر رابطه داشته باشند. چون مهرشاد از اول هم آدم راحت و شوخی بود. من هم روی حساب همین راحت بودنش هیچ‎وقت فکر نمی‎کردم آتشی به زندگی مشترک‎مان بزند و من را به این روز بیاندازد. کار از لطیفه تعریف کردن و اینطور حرفها گذشته بود. انگار آب سردی بود که رویم ریخته بودند. حالم دگرگون شد. دلم می‎خواست به خودم بگویم دیدی نسترن، مهرشاد همان آدم پاک و با صداقتی بود که هیچ‎وقت چیزی را از من پنهان نمی‎کرد. نمی‎دانستم باید چه کار کنم؟ برایم سخت بود سکوت کنم دوست داشتم حرف‎های دلم را به او بزنم و کاری را که با من کرده بود تلافی کنم و….

یک اصل و معیار مهم برای ازدواج؛

ایمان و اعتقاد درست اولین شرط اصلی برای یک ازدواج صحیح و سالم است. این معیار از آن دسته ارزش‎هایی است که اگر فرد در هنگام انتخاب به آن بی‎توجه باشد، هیچ تضمینی نمی‎توان برای پابرجا ماندن زندگی مشترک درنظر گرفت. شاید بگویید نه من با کسی ازدواج کردم که اخلاق خوب، خانواده‎ی خوب و همه‎ی آنچه که جزء بایدهای یک زندگی خوب است را دارد اما باید گفت گرچه این موارد جزء لازمه‎های انتخاب درست است اما آنچه که مهم‎ترین اولویت را در زندگی مشترک دارد ایمان و اعتقاد صحیح و سالم است.

دوستان همراه شیک اندیش؛

در تحقیقات اخیری که روان‎شناسان آسیب‎ شناسی خانواده بر روی رضایتمندی همسران از یکدیگر و از زندگی مشترک‎شان مورد پژوهش و بررسی قرار داده‎اند به این مهم رسیده‎اند که میزان رضایتمندی آنها در یکدیگر در سایه ‎ی مذهب و اعتقادات صحیح آنها تعریف می‎شود. طبق این بررسی‎ها، رضایت زناشویی از منظر دینی و روان‎شناسی به این مفهوم برداشت می‎شود که دو فرد در کنار یکدیگر احساس آرامش کنند و در این بررسی‎ها، زوجین مذهب را یکی از عوامل پایداری زندگی مشترک بیان کرده‎اند. اگر این آرامش در تشکیل زندگی مشترک به وسیله‎ ی دین و مذهب رعایت نشود به دنبال آن می‎توان عواملی چون اضطراب و افسردگی، اختلافات زناشویی، اعتیاد و یا حتی خودکشی را لحاظ کرد. هر موضوعی می‎تواند رضایتمندی زناشویی را به چالش بکشاند. اختلافات مذهبی و اعتقادی، یکی از عواملی است که می‎تواند این رضایتمندی را تهدید نماید. چرا که اگر یکی از زوجین به اصول صحیح اعتقادی پایبندی نداشته باشد کم‎کم می‎تواند این بنا را تهدید و یا حتی تخریب نماید. امام علی(ع) می‌فرمایند: خداوند متعال در حدیث معراج به پیامبر اکرم(ص) فرمود: «آیا می‌دانی کدام زندگی گواراتر است»؟ حضرت فرموند:‌ «بار خدایا! نه». فرمود: «زندگی گوارا، آن زندگی‌ای است که صاحب آن، از یاد من خسته نشود، نعمت مرا فراموش نکند، به حق من ناآگاه نباشد و در طلب خشنودی من باشد»
نتایج این پژوهش نشان داد افرادی که دارای تقیدات مذهبی بسیار زیاد بودند نسبت به افرادی که تقیدات مذهبی‌شان زیاد بود به‌طور معنی‌داری سازگاری زناشویی بیشتری داشتند. افرادی که دارای تقیدات مذهبی زیاد بودند، نسبت به افرادی که تقیدات مذهبی آنها متوسط بود، به‌طور معنی‌داری از سازگاری زناشویی بیشتری برخوردار بودند. به همین ترتیب، افرادی که دارای تقیدات مذهبی متوسط بودند، نسبت به آنهایی که تقیدات مذهبی کم داشتند، سازگاری زناشویی بالایی داشتند. تقیدات مذهبی در وهله ‎ی اول موجب پایبندی به یپمان زندگی مشترک و تقویت و تحکیم آن می‎شود، در درجه‎ی دوم به فرد کمک می‎کند تا محوریت خانواده و پر کردن اوقات فراغت خود در کنار آنها از جمله صله‎ی رحم را جزء مهمی از زندگی مشترک بداند و در نهایت منجر به حل تعارضات و مشکلات پیش آمده خواهد شد.
حال ممکن است در این بین خانم‎هایی سوال کنند: خوب من به این موضوع توجهی نکردم و در انتخاب همسرم این اولویت را مدنظر قرار ندادم با توجه به اینکه چندسال از زندگی مشترکم می‎گذرد آیا باید طلاق بگیرم و یا راه نجاتی برای زندگیم وجود دارد؟
همه چیز به رفتار شما برمی‎گردد. اگر شما عیب‎پوش همسر خود باشید و سعی کنید با تدبیر و راه‎حل‎های منطقی و درست با او رفتار مناسب را داشته باشید همه چیز به لطف و رحمت الهی حل خواهد شد. چرا که اگر اصل تغافل را رعایت نکنید و او را به خاطر خطایی که مرتکب شده است سرزنش و تحقیر نمایید همه چیز خراب می‎شود. به همسرتان نشان دهید که به او اعتماد دارید و این اعتماد با سوءظن و تجسس بدست نمی‎آید. درست است که ممکن است در این بین به شما بسیار سخت بگذرد اما برای درمان این بیماری، باید سختی‎هایی را تحمل کنید.
هرچند که خانم داستان ما کار اشتباهی کرده است و اصولاً تجسس کار درستی نبوده است اما به هر صورت باید دانستن و آگاهی از رابطه‎ی شوهر را به روی خود نیاورد. تلاش کنید ارتباط خود را با معنویت و خدا تقویت کنید، ضمن اینکه ارتباطات همسر خود را با خانواده‎ها و دوستانی که تقیدات مذهبی خوبی دارند برقرار سازید. اگر می‎خواهید رفتار همسرتان را تغییر دهید به هیچ عنوان نباید به صورت مستقیم و مشخص به او بگویید که این کار را بکن، این کار را نکن و یا این کار تو اشتباه است. مشاوره گرفتن از افراد باایمان و باتجربه در این راستا می‎تواند کمک خوبی برای شما باشد. دقت کنید که خودتان در روابط با نامحرم کوتاهی نداشته باشید. چرا که اگر خود فرد در این زمینه کوتاهی و یا غفلتی داشته باشد نمی‎توان انتظار تغییر روند اخلاقی همسر را داشت. ادامه دادن رفتار خوب و حسن برخورد شما با همسر، صبر و حوصله‎ی فراوان و دعا و استمداد از خداوند می‎تواند بهترین اثرات درمانی برای حل این بحران در زندگی باشد. باید بگویم جای هیچ‎گونه ناامیدی نیست و مطمئن باشید اگر رفتارهای خوب‎تان را ادامه دهید به یقین پیروز خواهید شد.