اختلال تیک گذرا

یکی دیگر از انواع اختلالات تیک,اختلال تیک گذرا است به صورت یک یا چند تیک های صوتی و یا تیک های حرکتی و یا همزمان با هم بروز می کند. این تیک ها هر روز و پشت سر هم به دفعات تکرار می شود و حتما باید در طی چهار هفته این تیک ها بروز کند اما نباید این نکته را فراموش کنیم که بروز این تیک ها باید از دوازده ماه کمتر باشد و نباید بیشتر از دوازده ماه باشد در غیر این صورت باید احتمال اختلال های دیگر را داد. اختلال تیک گذرا باید قبل از ۱۸ سالگی بروز کند. اولین نکته ای که درباره ی اختلال تیک گذرا باید توجه داشت این است که به تیک هایی که به وجود می آیند نباید توجه کرد و این پایه درمان است که به تیک ها توجه نشان ندهیم.

اختلال تیک گذرا در دوران کودکی  و در زمان سنین مدرسه شایع است و معمولا علت اختلال تیک گذرا را علل روانی در نظر گرفته اند هر چه که استرس و اضطراب بیشتر شود تیک ها شدید تر می شوند. بعضی تیک ها علل روانی دارند و بعضی دیگر علل عضوی. آنهایی که علل عضوی دارد ممکن است در آینده به اختلال توره تبدیل شود. گاهی هم پیش می آید که علل آن هم روانی باشد و هم عضوی. یعنی هم زمان هر دو علت را داشته باشد. در ابتدای بروز تیک باید بررسی شود که این تیک ها در اثر بیماری طبی نباشد. تنها راهی که می توان اختلال تیک گذرا را از اختلال تیک توره و تیک صوتی و یا حرکتی مزمن تفکیک داد مشاهده پیشرفت علائم در طول زمان است.

معمولا افراد مبتلا به تیک گذرا دوره شدیدتر این بیماری را تجربه نمی کنند و ممکن است که تیک ها به کلی از بین بروند و یا اینکه هنگامی که دچار استرس و اضطراب شدند بروز کند. خیلی به ندرت پیش می آید که این افراد به اختلالات دیگر تیک مبتلا شوند.

بهترین روش درمانی برای اختلال تیک گذرا روش درمان های رفتاری است مثل وارونه سازی و یا برگشت عادت و درمان های دارویی به ندرت و در زمانی که شدت تیک ها زیاد باشد و در عملکرد های فرد اخلال ایجاد کرده باشد تجویز می شود. و همانطور که در بالا ذکر شد بی توجهی والدین و خود فرد به تیک هایش می تواند بهترین درمان برای اختلال تیک گذرا باشد.