سبک فرزند پروری مناسب با کودک بیش فعال

کودکان مبتلا به ADHD اغلب زرنگ و باهوش، بی اختیار و دلواپس هستند. اما فرزندپروری آنها بدون چالش نیست. مشکلات رفتاری آنها از فراموشی برای انجام کارها تا بی حرمتی و بی احترامی،  می تواند برای والدین ناامید کننده باشد، در کنار اینها مشکلاتی مثل عزت نفس کم، مشکل در دوست داشتن، و فراز و نشیب های عاطفی نیز که از ویژگی های ADHD  محسوب می شود، بار این ناامیدی را افزایش می دهد.

برای کمک به فرزندان خود در دنیایی که همیشه با افراد دارای مشکل، دوستانه رفتار نمی کند، باید از نیازهای آنها بخصوص در مدرسه و اجتماع، به شدت حمایت و آنها را به علایق خود ترغیب کرد. باید مطمئن شد که کودک احساس دوست داشتن، پشتیبانی و امنیت می کند. همچنین صحبت صریح در مورد ADHD و جستجوی درمان در صورت لزوم، می تواند کودک را در حمایت از خود ترغیب کند.

موثرترین شیوه مقابله ای با کودک مبتلا به ADHD چیست؟

کودکان مبتلا به ADHD مانند سایر افراد از انضباط منصفانه و مداوم بهره مند می شوند. کارشناسان، رویکردی را توصیف می کنند که تمرکز آن بر تعیین انتظارات روشن، استفاده از پیامدهای طبیعی  و اطمینان از اینکه پیامدها به طور مداوم اجرا می شوند  و ستایش رفتارهای مثبت است. همچنین بهتر است از مجازات کودکان برای رفتارهایی که خارج از کنترل آنهاست، جلوگیری کنید و درمورد رفتارهای مشکل ساز با کودکان بحث کنید تا انگیزه آنها را بهتر بشناسید. برای مثال، رفتاری که به نظر می رسد نافرجام باشد، ممکن است ناشی از سرخوردگی یا اضطراب باشد. پرداختن به احساساتی که در پس رفتار هستند، احتمالاً در کاهش پیامدهای ناگهانی در آینده کمک خواهد کرد.

آیا پاداش دادن  به تغییر رفتار کودک مبتلا به ADHD کمک می کند؟

جوانب مثبت و منفی در استفاده از سیستم های رسمی پاداش، مانند نمودارهای برچسب، برای ایجاد انگیزه در کودک وجود دارد. از یک طرف، بسیاری از والدین دریافتند که نمودارهای برچسب یا سیستم های پاداش به فرزند آنها کمک می کند تا رفتارهای مشکل دار را کاهش دهد؛ از سوی دیگر، برخی والدین نگران هستند که استفاده از پاداش برای تشویق رفتار خوب، شبیه به رشوه دادن است  و آنها معتقدند استفاده از کلمات ستایشی مثبت ممکن است برای ایجاد انگیزه در کودکان کافی باشد.

چگونه می توانم به فرزندم کمک کنم تا دوست پیدا کند؟

متأسفانه، برخی از کودکان مبتلا به ADHD به دلیل داشتن رفتارهای پرخاشگرانه، ممکن است برای برقراری و ارتباط درست با  دوستان خود تلاش زیادی نداشته باشند ولی برای کمک به کودک در توسعه مهارتهای اجتماعی، والدین باید به آرامی اما صریح رفتارهای مناسب را توضیح دهند و به جای اینکه کودک را در بازی با دوستان به برنده یا بازنده شدن تشویق کنند او را وادار کنند که روی روابط متمرکز شود و روابط درست او را تحسین کنند. همچنین می توانند به کودکان کمک کنند تا تعامل های اجتماعی را به صورت مثبت به پایان برسانند و پایه های روابط خود را  محکم سازند.

آیا فرزند من به بازی های ویدیویی معتاد است؟

کارشناسان معتقدند که استفاده بیش از حد از بازی های ویدئویی واقعاً می تواند یک “اعتیاد” تلقی شود و این امر غیرقابل انکار است که بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD هنگام صحبت از بازی های ویدیویی رفتار مشکل ساز نشان می دهند. بازی های ویدئویی به گونه ای طراحی شده اند که جذابیت بالایی داشته و پاداش فوری ارایه می دهند. کودکان مبتلا به  ADHD  ممکن است بیش از حد بر روی آنها تمرکز کنند به طوری که گاهی به نظر می رسد دنیای اطرافشان را فراموش کرده اند. همچنین برخی از کودکان ممکن است بازی های ویدئویی را به سایر فعالیت ها، مانند ورزش یا کار در مدرسه، ترجیح دهند. بنابراین اگر فرزند شما هر روز ساعتها بازی کامپیوتری می کند و علاقه چندانی به فعالیت های دیگر ندارد یا با تعیین محدودیت ها برای او، خشمگین یا غیرقابل تحمل می شود، به احتمال زیاد او در این زمینه به مشکل برخورد کرده که باید مورد توجه قرار گیرد. در این شرایط بهتر است والدین با رویکردی متعادل برخورد کرده و در حین اینکه کودکشان درگیر بازیهای کامپیوتری است می توانند فعالیتهای دیگری مانند ورزش، بازی خلاقانه یا خواندن کتاب را به او پیشنهاد داده و تنش را به حداقل برسانند.

چرا فرزند من می گوید احساس بی ارزشی می کند؟

مشکل در دوستی، مشاجره در مدرسه و یا دائماً بخاطر رفتار “بد” مورد هجوم قرار گرفتن، می تواند بر عزت نفس کودک مبتلا به اختلال نارسایی اضطراب، تاثیر ناگواری بگذارد. شنیدن این حرف برای والدین بسیار فاجعه بار خواهد بود که فرزندشان در مورد خودش چیزهای منفی بگوید یا به این باور برسد که ناتوان از موفقیت است. اگرچه عزت نفس پایین یک عارضه رایج و برگشت پذیر در اختلال ADHD است ولی این مساله برای والدین بسیار مهم است که به دنبال علائم افسردگی باشند، زیرا اعتماد به نفس پایین و احساس بی ارزشی ممکن است نشانه هایی فراتر از ADHD باشد و ممکن است نیاز به مداخله و درمان داشته باشد.

برای ساختن عزت نفس فرزندم چه کاری می توانم انجام دهم؟

والدین می توانند در هنگام موفقیت کودک، با ستایش و تحسین واقعی، به پرورش عزت نفس او کمک کنند. همچنین  مفید است که کودک را ترغیب کنند تا به دنبال منافع خود برای یافتن دامنه هایی که در آن برتری دارد، باشد. به عنوان مثال کودکی که دوست دارد ادا درآورد، ممکن است یک هنرمند با استعداد شود، در حالی که کودکی که به آشپزی علاقمند است، می تواند احساس کند که اعتماد به نفس او در هنگام یادگیری و تسلط بر دستور العمل های پیچیده تر رشد می کند. بنابراین در این موارد به تدریج استقلال او را افزایش داده و اطمینان حاصل کنید که در هنگام رشد، مهارت های مهم را می آموزد. همچنین اطمینان از اینکه فرزند شما روابط محکمی دارد، خواه با اعضای خانواده، همسالان یا بزرگسالان قابل اعتماد، نیز می تواند مسیری طولانی در جهت ایجاد عزت نفس پایدار، طی کند.

چه ورزشی برای کودکان دارای اختلال بیش فعالی بهتر است؟

کودکان مبتلا به ADHD می توانند در هر ورزشی (یا فعالیتهای دیگری) برتر باشند، به ویژه اگر علاقه زیادی به این امر داشته و انگیزه ذاتی برای مشارکت داشته باشند. با این وجود، در مورد کودکانی که مطمئن نیستند چه ورزشی را دوست دارند امتحان کنند، والدین می توانند ورزش های فردی مانند شنا، تنیس یا ورزش های رزمی را به آنها آموزش دهند.

چگونه می توانم به خواب فرزندم که مبتلا به ADHD است، کمک کنم؟

برخی تحقیقات نشان می دهد که حدود ۷۰ درصد از کودکان مبتلا به ADHD اختلالات بالینی در خواب دارند، از جمله مشکل در خواب رفتن، بیدار شدنهای مکرر از خواب در شب یا بیدار شدن از خواب صبح زود. کودکان، همچنین ممکن است در وهله اول در برابر رفتن به رختخواب مقاومت کنند و در هنگام خواب دچار ناراحتی شوند. برای مقابله با مشکلات خواب، والدین باید روال ثابت خواب را ایجاد کنند و با کمترین حواس پرتی، محیط آرامش بخشی برای او  ایجاد کنند. آنها باید اطمینان حاصل کنند که فرزندشان به طور منظم ورزش می کند و رژیم غذایی سالمی دارد که هر دو می توانند خواب را به شدت بهبود بخشند. اگر مشکلات خواب شدید باشد، ممکن است والدین بخواهند مکمل های ملاتونین را امتحان کنند. بنابراین به خاطر داشته باشید که داروهای محرک ممکن است خواب را مختل کنند، و باعث خواب آلودگی فرزند شما باشد، بنابراین می توان در این زمینه با پزشک مشورت کنید.