سوالی که این روز ها به شدت پرسیده می شود این است که آیا امیر تتلو اختلال روانی دارد یا خیر؟ اگر دارد چه اختلالی است؟

امروز در این مقاله می خواهم به این موضوع بپردازم اما قبلش باید یک چیز را با همدیگر بدانیم:

اختلال روانی مانند سایر بیماری هاست و توهین یا تحقیر محسوب نمی شود. بطور مثال به فردی گفته می شود آنفلونزا گرفتی، توهین نشده است یا کسی که کرونا میگیرد، مورد توهین و تحقیر قرار نگرفته است.

پس این فرهنگ را باید جدی بگیریم. از آنجایی که در ایران از قدیم به اختلال روان، دیوانگی گفته می شده است و کسی که به روانشناس یا روانپزشک مراجعه می کرد، دیوانه محسوب میشد ما نسبت به اختلال های روان یک نوع گارد خاصی داریم.

خیلی خب پس حالا بیا نگاهی به داستان امیر تتلو بیاندازیم.

امیر تتلو از کجا شروع شد:

او در ۳۰ شهریور ۱۳۶۶ در تهران زاده شد و از سال ۱۳۸۲ تاکنون به فعالیت هنری پرداخته است. نخستین آلبومش با نام «زیر هم‌کف» در سال ۱۳۹۰ منتشر شد. در سال ۱۳۹۲ هم آلبوم تتلیتی را منتشر کرد. این آلبوم سرآغاز رشد چشمگیر هواداران تتلو هم بود که از این پس هوادارانش با نام تتلیتی شناخته شدند. به گفتهٔ خودش دوران کودکی سختی را سپری کرده و نبود پدر همیشه او را آزار می‌داده است.

امیر تتلو در تلگرام و اینستاگرام بسیار فعال بود تا جایی که جنجال های زیادی را نیز خلق کرد. واضحا او در موسیقی استعداد دارد اما دلیل جنجال های او در اغلب مواقع حاشیه هایی بود که او داشت یا برایش ساخته میشد.

اختلال های روان امیر تتلو:

برای تشخیص اختلال های روان ما نیاز داریم عمدتا فرد را یا حضوری ببینیم و داستان هایش را از زبان خودش بشنویم یا با تست هایی مانند MMPI و..اطلاعات دقیقی را بدست بیاوریم در کنار همه این موارد چک کردن علائم با آنچیزی که در DSM آمده است بسیار مهم است.

اختلال احتمالی اول: سوسیاپت ASPD

سوسیاپت یا شخصیت ضد اجتماعی، شخصیتی هنجار شکنی است که فاقد احساس گناه و پشیمانی است. فرد سوسیاپت زمانی که مرتکب کار اشتباهی می شود به جای اینکه احساس پشیمانی کند انگشت اتهام را سمت دیگران می گیرد.

این افراد بسیار تحریک پذیر و پر خشم و زود رنج هستند و همچنین به هنجار های اجتماعی احترام نمی گذارند و به همین دلیل عمدتا بازداشت نیز می شوند.

یکی دیگر از ویژگی های بارز سوسیاپت این است که خودخواه هستند و نمی توان رفتارها آن ها را پیش بینی کرد.

الگو فکری این افراد این است که “من خوبم و تو بدی” به همین خاطر به راحتی دردسر می سازنند. با اینکه الگو فکری این افراد “من خوبم، تو بدی” هست در واقعیت احساس میکنند “من بدم و تو هم بدی“. حالا بسیاری از رفتارهای هنجارشکنانه این گونه افراد قابل فهم خواهد بود.

اختلال احتمالی دوم: هیسترونیک HPD

شخصیت هیسترونیک یا شخصیت نمایشی یکی دیگر از اختلال هایی است که می توان در امیر تتلو مشاهده کرد.

کسانی که دچار این اختلال روانی هستند می‌خواهند در مرکز توجه باشند. آن‌ها هر کاری می‌کنند که نگاه دیگران را به خود جلب کنند. برای رسیدن به این هدف آرایش خاص و نامتعارف می‌کنند. خالکوبی‌های عجیب و بیش از اندازه انجام می‌دهند. لباس‌های عجیب می‌پوشند و رفتارهایی می‌کنند که نمایشی و تئاترگونه است. شخصیت‌های هیستریونیک بسیار هیجانی هستند و تحمل نادیده گرفته شدن یا مورد انتقاد قرار گرفتن از سوی دیگران را ندارند.

شخصیت هیسترونیک از آنجایی که تقریبا هر کاری انجام می دهد که دیده شود احتمال موفقیت زیادی را در شبکه های اجتماعی دارد و همچنین افرادی که او را تایید می کنند مورد احترام او هستند و کسانی که او را نادیده می گیرند مورد خشم او واقع می شوند.

احتمال وجود این اختلال در امیر تتلو با توجه به رفتارهایی که دارد و نوع پوشش و تتوهایی که با خود دارد بسیار زیاد است. و همین اختلال در بسیاری از موارد باعث شد مورد سو استفاده قرار بگیرد مانند ماجراهای سیاسی، رسانه ای که داشت.

شاید آسیبی که از این اختلال هیسترونیک خورد سبب شد امروز هنجار شکن شود و احتمال وجود اختلال اول (سوسیاپت) را در او زیاد کرد.

در کنار این دو اختلال می توان احتمال اختلال های دیگری مانند شخصیت مرزی BDP و همچنین نارسیستیک NPD را داد اما چیزی که واضح است برای نتیجه گیری نهایی ما نیازمند جلسات مشاوره و انجام تست هایی هستیم.

اما چیزی بسیار مهم است این است که جامعه ما تتلو ساز است!

یعنی ساده ترین و سریع ترین راه برای دیده شدن در جامعه امروز ما انجام رفتارهای ضد اجتماعی یا هنجار شکنانه است.

چون الگو اصلی فکری امروز ما همین “من خوبم، تو بدی” هست که نسبت به دنیا و سایر کشورها داریم و از درون احساس می کنیم “ما بد هستیم، شما هم بد هستید!”  به نوعی هیچگاه یاد نگرفتیم در صلح باشیم چه با خودمان و چه با سایرین.

نقش تتلیتی ها در دامن زدن به اختلال های روان امیر تتلو:

من احساس می کنم آدم‌هایی که تحت عنوان «تتلیتی‌ها» هوادار امیر تتلو هستند در واقع پشت او قایم شده‌اند تا خشم خود را نسبت به جامعه خالی کنند. اما در نهایت دوست دارم بگویم که گاهی ما آدم‌ها به بیماری دیگران دامن می‌زنیم. جوانان ما یاد گرفته‌اند که برای دیده‌شدن دیوانگی کنند. تتلوها را مردم دیوانه‌تر می‌کنند.

اما سوال مهمتر من این است که چی شد تتلیتی ها و تتلو ها شکل گرفتند؟ این مردم چه فشاری را متحمل شدند که این چنین آشفته شدند؟

با دستگیری و نابودی تتلو و تتلیتی ها ایران بهتر نمی شود. به نظر من باید مشکل را ریشه یابی کرد و برطرف کرد و گرنه تتلوهای بیشتری در آینده ساخته می شوند و یادمان باشد درست است که ژنتیک تاثیر دارد اما ساخت چنین شخصتیت هایی بدون فشار روانی و آزار و اذیتی که دیدند تقریبا ناممکن بود.