مشاوره : خیلی بدخلق شده ام
سوال:
سلام
دختری 26 ساله هستم قوق دیپلم.خونواده من از لحاظ اقتصادی در حد متوسط به پایین ولی معتقد و آبرومند هستش.خودمم از لحاظ ظاهری کاملا معمولی هستم.واقعیتش اینه چند ساله که خیلی دوس دارم ازدواج کنم ولی هم خواستگارام زیاد نبوده و یه چندتایی هم که اومدن معیارای منو نداشتن البته معیارای خاصی ندارم فقط دلم می خاد طرفم دیپلم به بالا و پاک و مذهبی باشه ولی مادیاتش واسم مهم نیس.قبلا چند مورد دوستی هم داشتم که به ازدواج ختم نشد البته رابطه فیزیکی به هیپ عنوان .من حتی تو یکی از سایتهای همسریابی هم عضوم ولی اونجا هم اکثرا یا اعتقاداتشون باهام جور نیس یا وضع مالی بالایی دارن یا تحصیلاتشون کمه.از یه طرف وقتی میبینم دستام و آشناهامون حتی کوچیکتر از خودم ازدواج کردن احساس تنهایی و حقارت میکنم. این مسئله حتی تو اخلاقمم روز به روز اثر گذاشته طوری که با مادرم خیلی بد رفتار میکنم .با کوچکترین حرفش از کوره در میرم و جوابشو میدم میدونم کاملا اشتباه میکنم حتی بعدش پشیمون میشم و توبه میکنم ولی باز دوباره تکرار میشه. لطفابگید من چیکار کنم که آرامش درونی برسم و عدم ازدواج باعث بدرفتاریم نشه؟با تشکر.
جواب:
سلام
ارامش شما به ازدواجه و به نظر من تا بشه ازدواج کنید بهتر از اینه که فکر ارامش از راه دیگه باشید چون ارامش در اون صورت موقتی خواهد بود
برای ازدواج کردن هم شما باید واقع بین بشید و تا جایی که می شه از ملاکهاتون کوتاه بیایید منظورم این نیست که فرد بی اعتقاد رو قبول کنید ولی به نظر من می شه از ملاکهایی مثل تحصیل و وضع مالی کوتاه اومد بخاطر اینکه اختلاف تحصیل و وضع مالی الزاما لطمه به ازدواج نمی زنه اخرش اینه که اگر فرد این چنینی اومد می تونی در موردش با مشاور صحبت کنی و تصمیم بگیری ولی فوری رد کردنش هم درست نیست
بلکه در مورد اعتقاد هم به نظر من اگر اختلاف زیاد نباشه در صورتی که قابل تحمل باشه شاید بشه کنار اومد البته به شرطی که بدونی اعتقادات خودت ضعیف نمی شه
بنا بر این فکر می کنم شما باید هر تلاشی که می تونی انجام بدی تا زمینه اومدن خواستگار رو فراهم بشه
تا زمانی که ازدواج هم نکردی برای اینکه ارامش پیدا کنی باید خودتو مشغول کنی و اگه بتونی کارهایی انجام بدی که علاوه بر اینکه وقتت رو می گیره دلت رو هم مشغول کنه و دوست داشته باشی انجامش بدی خیلی بهتره مثل کارهای علمی مورد علاقه یا کودکیاری