لوس نکردن کودکان

لوس نکردن کودکان یکی از مسئله‌های مهم و حیاتی در جامعه‌های امروزی است که نیازمند توجه و رسیدگی جدی از سوی والدین و مسئولین مسئله می‌باشد. اصطلاح “لوس نکردن کودکان” به معنی جلوگیری از اتلاف زمان، توانایی و انرژی کودکان و جلوگیری از ایجاد مشکلات اجتماعی آینده آن‌ها است.

از بین اصطلاحات مشابه برای توضیح این موضوع می‌توان به “حفاظت از کودکان” و “نگهداری سالم از کودکان” اشاره کرد، اما اصطلاح “لوس نکردن کودکان” به معنی حفاظت و نگهداری از کودکان به صورت کلی تر است و می‌تواند شامل اقدامات متنوعی باشد، مانند مراقبت از سلامت روانی و جسمانی، توجه به تغذیه، تربیت فرزند و حفظ زندگی اجتماعی سالم کودکان.

برای لوس نکردن کودکان، والدین باید توانایی پاسخگویی به نیازهای فرزندان خود را داشته باشند و بهترین ابزارهای رشد و تربیت را برای آن‌ها در اختیار داشته باشند، مانند محیط سالم و محفظه‌دار، ارتباط نزدیک و اثربخش با فرزند، توجه به توانایی‌ها و مشکلاتشان و ایجاد امکانات مناسب برای توسعه آن‌ها. همچنین، مسئولین و سازمان‌های مختلف نیز می‌توانند با ایجاد برنامه‌ها و سیاست‌های مناسب، برای حفاظت و نگهداری سالم از کودکان و جلوگیری از لوس نکردن آن‌ها، مسئولیت خود را در این زمینه بهبود بخشند.

با لوس نکردن کودکان، آینده ایجاد یک جامعه سالم و پویا را می‌توانیم تضمین کنیم، زیرا کودکان سالم و پرورش‌یافته، نیروی زنده و انرژی بخش جامعه ما هستند و باید به نحو بهتری حمایت و رشدشان داده شود. با توجه به اهمیت لوس نکردن کودکان، لازم است که مسئولین، والدین و تمام افراد جامعه در جهت این هدف مشترک به همکاری و اقدام بپردازند و توجه لازم را به پیشرفت و رشد سالم کودکان داشته باشیم.

شما نیز فکر میکنید عشق و محبت به فرزند هیچ محدودیتی ندارد؟!حتماً دارد!

اگر میخواهید بعنوان والدینی دانا، فرزندانی مودب را پرورش و به جامعه تحویل دهید.

در ابتدا باید قوانینی را پایه و اساس تربیت آنها قرار داده .

برای لوس نکردن کودکان  باید با این ۷ راهکار، جوانه های بدرفتاری را در وجود فرزندتان بخشکانید.

در اینجا به شرح این ۷ راهکار  برای لوس نکردن کودکان میپردازم:

۱- محدودیت های واضح و ساده ای را مشخص کنید.

جنگ اول، به از صلح آخر!

از ابتدا سعی کنید محدوده ای را که میتوانید در آن، به او خدمات بدهید را، برایش مشخص کنید!

مثلا هنگامی که شما به او میگویید: «عزیزم تو میتونی بیسکوئیت هارو بخوری»

بعداً نخواهید توانست بسته‌ی بیسکوئیت را از او بگیرید و و برایش محدوده‌ای تعیین کنید.

در عوض هنگامی که به او میگویید:« عزیزم تو فقط میتونی ۲ تا بیسکویت بخوری، نه بیشتر»

این محدودیت را برایش ایجاد کرده اید و او خواهد دانست که تنها در این محدوده اجازه‌ی خوردن،بازی کردن، بیدار ماندن و… را دارد.

۲- به این محدودیت ها مصر باشید. دو بیسکوئیت یعنی دقیقاً دو بیسکویت!

برای همه‌ی ما اتفاق افتاده است که مثلا در هنگامی که رژیم گرفته ایم.

از ابتدا با خود مقرر میکنیم که تنها ۵ قاشق برنج بخوریم.

اما پس از خوردن آن ۵ قاشق، با خود فکر میکنیم که اگر ۵ قاشق دیگر هم بخوریم اتفاقی نخواهد افتاد.

در صورتی که همین تخفیفات در قوانین، باعث ازبین رفتن کل برنامه و رژیم‌مان خواهد شد!

برای لوس نشدن کودکان باید پس هنگامی که برای فرزند خود محدودیت هایی را مشخص میکنید.

به این محدودیت ها مصر بوده و نشان دهید که بر روی حرفتان هستید!

اگر این بار به او اجازه دهید که از محدوده‌ی مشخص شده فراتر رود.

در ذهنش ثبت خواهد شد تا در هر زمانی و در هر مورد دیگری نیز خواهد توانست از مرزها خط قرمز های تعیین شده عبور کند و قانون هیچ تاثیری در زندگی اش ندارد.

۳-هرگز اشتباه نکنید

برای لوس نکردن کودکان باید در هنگام وضع قوانین و مشخص شدن مرزها، قانون ها و محدودیت ها، به التماس ها و خواهش های نامعقول او توجهی نکنید.

۴- از او بخواهید در مورد چیزی که میخواهد، شما را متقاعد کند.

اگر فرزندتان از شما تقاضای خاصی دارد، ابتدا با ملایمت از او بخواهید تا برایتان مشخص کند دلیلش از این درخواست چیست .

یا اینکه اگر درخواستی دارد لازم است تا ابتدا وظایف خود را انجام دهد و سپس میتواند چیزی که میخواهد را داشته باشد.

۵- مسئولیت ها و تکالیفش را از او بخواهید.

در ادامه‌ی مورد قبل، از فرزندتان بخواهید مسئولیت هایی که در خور سن و شرایطش مقرر شده است را انجام دهد.

حتی گاهی شرط تفریحات او را، انجام دادن تکالیفش قرار دهید.

حتی کودکان کوچکتر را نیز میتوانید از همان دوران کودکی با مفهوم وظیفه آشنا کنید و به آن ها اموزش دهید که در برابر خواسته هایی که دارند آن ها نیز باید کارهایی را انجام دهند.

هرچند که این کار، گذاشتن یک عروسک در سبد اسباب بازیهایش در پایان بازی اش باشد!

۶- از ناراحت شدن فرزندتان ناراحت نشوید.

هیچ یک از ما دوست نداریم که فرزندمان را ناراحت ببینیم.

اما اگر او اکنون نتواند بفهمد که:« هرچه که خواست را نمیتواند داشته باشد» در آینده نیز بهتر میتواند با شرایط سخت کنار بیاید.

اگر به محض دیدن ناراحتی های او سریعاً چیزی را در اختیارش قرار دادید که واقعاً نیاز نداشته است .

یا در قبال آن هیچ مسئولیت و تکلیفی را به انجام نرسانده است.

در حقیقت به او آموزش داده اید که میتواند در بزرگسالی نیز با اندکی مظلوم نمایی و بدون هیچگونه تلاش و زحمتی صاحب چیزی شود.

۶- اجازه دهید خودش برای خواسته اش تلاش کند.

جدای از بحث انجام مسئولیت و دریافت خواسته، باید به او بیاموزید که گاهی رسیدن به خواسته اش (علاوه بر انجام تکالیف) مستلزم تلاش است.

رسیدن به خواسته بدون تلاش کودک را لوس خواهد کرد.

برای مثال اگر فرزندتان اسباب بازی جدیدی میخواهد، یک سیستم تلاش و پاداش ایجاد کنید و به او بگویید:« واسه بدست آوردن یه عروسک جدید باید ۱۰ تا کار خوب انجام بدی، بعدش میریم و اون عروسک رو میخریم!»