مراجعین بی‌شماری در جلسات مشاوره و درمان و یا کارگاه‌های آموزش جسارت و قاطعیت به من گفته‌اند که از هر گونه بحث و دعوا بیزار هستند و به هر قیمتی از آن اجتناب می‌کنند. اما ازآنجایی‌که من در خانواده‌ای بزرگ شده‌ام که هر وقت عصبانی می‌شدیم سر هم داد می‌زدیم، از اول چنین روحیه‌ای نداشته‌ام و ندارم.

در واقع وقتی فهمیدم که افرادی هم وجود دارند که از بحث و دعوا اجتناب می‌کنند، جا خوردم. روش اشتباهی که خانواده من برای بروز تمام‌عیار احساس رنجش و عصبانیت داشت افراط محسوب می‌شود و اما افرادی که از نوع بحث و تعارضی اجتناب می‌کنند نیز دچار تفریط می‌شوند.

هر دو روش مشکل‌ساز است و هر کدام عواقب خود را در پی خواهند داشت. بااین‌حال اغلب مردم و به اشتباه چنین تصور می‌کنند که اجتناب از بحث و دعوا، هر چند که روش شجاعانه و موثری نباشد، اما لااقل کمترین ضرر و تاثیر منفی را بر رابطه آن‌ها خواهد داشت.

متاسفانه این باور صحیح نیست. در ادامه به ۳ دلیل عمده خواهیم پرداخت که توضیح می‌دهد چرا دعوایی که امروز می‌کنید از به وجود آمدن مشکلات بزرگتر فردا جلوگیری می‌کند:

عواقب اجتناب از بحث و دعوا در روابط دوستی و عاشقانه

۱. شکسته شدن مرزهای فردی به دلیل بیان نکردن تعارض

اگر قرار باشد از بحث‌وجدل اجتناب کنید، دیگر نمی‌توانید هنگامی که کسی مرزهای شما را نادیده گرفت، واکنش نشان دهید. فرض کنید من و شما هم‌اتاقی هستیم. یک روز، کاری برای من پیش می‌آید و هنگامی که شما سر کار هستید، من ماشین شما را برمی‌دارم و این موضوع را وقتی به شما می‌گویم که به خانه برمی‌گردید. اگر دیدگاه شما این باشد که باید از بحث و دعوا اجتناب کرد، مسلما به من نخواهید گفت که از این حرکت خوشتان نیامده است. از طرف دیگر چون نارضایتی خود را بر زبان نیاورده‌اید، من فرض می‌کنیم که اگر همین کار را فردا، پس‌فردا یا روزهای دیگر انجام دهم، مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر صداقت داشته باشید و تضاد به وجود آمده و احساسات خود را بیان کنید، قبل از اینکه مشکل بزرگتر شود، جلوی آن را خواهید گرفت.

۲. خشم پنهان / پرخاشگری منفعل نتیجه اجتناب از بحث و دعوا

اگر نمی‌تواند ریسک بحث‌وجدل را بپذیرید و قاطعانه درخواست کنید که «لطفا وقتی من خانه نیستم، دست به ماشینم نزن!»، دیر یا زود مجبور خواهید شد تا از روش‌های آب زیر کاهانه برای مطرح کردن خواسته‌های خود استفاده کنید. احتمالا مجبور خواهید شد که خودرو خود را جایی پارک کنید که من نتوانم پیدا کنم، یا دروغی سر هم کنید و بگویید که ماشین را با خودتان سر کار برده‌اید. معذب کردن خودتان برای گم‌وگور کردن ماشین، خیلی سخت‌تر از این است که با یک درخواست ساده از من بخواهید که بی‌اجازه و وقتی خانه نیستید، ماشین شما را برندارم. اما اگر از بحث و دعوا متنفر باشید، هزینه‌اش را هم باید بپردازید.

۳. به هم خوردن و مشکلات رابطه

مشکل از آنجایی شروع می‌شود که من یک روز متوجه شوم که شما ماشینتان را به خاطر من دو کوچه آن پایین‌تر پارک کرده‌اید و به‌این‌ترتیب اعتماد من از شما صلب می‌شود، همان‌طوری که اعتماد شما از من به خاطر برداشتن بی‌اجازه ماشینتان صلب شده است. این رفتار در نهایت باعث از هم پاشیدن رابطه به دلیل انتظارات ناشناخته طرفین از هم و احساس آزردگی است.

ما به این دلیل از بحث و دعوا دوری می‌کنیم که مبادا آسیبی به رابطه‌مان بخورد و در نهایت همان بلا در نتیجه اجتناب طولانی‌مدت از بحث و دعوا، سر خودمان می‌آید.

قبول دارم که گفتن این عبارت به رفیقتان که «ای کاش بدون اجازه من ماشین را نمی‌بردی!» کار سختی است، اما سوال این است که اگر اساس رابطه شما بر این است که شما به من اجازه بدهید هر کاری دوست دارم با وسایل شما بکنم، این چه نوع رفاقتی است؟ این رفاقت بیشتر شبیه همسایه گردن کلفتی است که به شما زور می‌گوید و شما یک قربانی بی‌چاره هستید.

اما نه من فرد زورگویی هستم و نه شما یک فرد قربانی هستید. در روابط دوستی و رفاقت اصل بر احترام و محبت متقابل است. اگر شما از من بخواهید که ماشینتان را برندارم، اگرچه ممکن است معذب شوم اما به حق شما احترام می‌گزارم و درک می‌کنم که شما حق کنترل دارایی‌های خود را دارید.

فرض کنید در مقابل خواسته شما، من شروع به بددهنی و بی‌احترامی کنم و شما متوجه می‌شوید که من رفیق خوبی نیستم.

پافشاری بر مواضع خود باعث می‌شود که من متوجه شوم که شما به حق‌وحقوق خود واقف هستید و می‌دانید که ارزش شما به عنوان یک انسان در رابطه چیست. یا با شما کنار خواهم آمد یا ترکتان خواهم کرد و جا را برای فرد بهتری به عنوان دوست در زندگی‌تان خالی خواهم کرد.

همین موضوع بحث و دعوا را اگر در رابطه زناشویی و عاشقانه در نظر بگیریم، مسئله بغرنج‌تر می‌شود،