همسرم بهم خیانت کرده و من نمی توانم آرام بگیرم. باید بهش خیانت کنم تا بفهمه یک من ماست چقدر کره داره!

یکی از دلایل خیانت، انتقامی است که فرد می خواهد از همسر خود بگیرد اما سوال اینجاست که چرا فرد به چنین تصمیمی می رسد.

امروز در این مقاله می خواهم شرح مختصری از بازی انتقام بدهم و با همدیگر ببینیم دقیقا چه اتفاقی می افتاد.

بازی انتقام از خیانت:

وقتی فرد به این نقطه می رسد که همسرم بهم خیانت کرده است یا همچنان خیانت می کند فرد دچار یک خطای شناختی می شود و تصمیمی را می گیرد که به ضررش تمام می شود.

این تصمیم به دلیل تخلیه خشم از اتفاقی گرفته می شود و فرد احساس می کند اینگونه می تواند خشم حاصل از اتفاقی ناخوشایند را تخلیه کند در نتیجه وارد رابطه ای خارج از رابطه زناشویی خود می شود.

فرد در بازی انتقام دنبال رسیدن به ارضا جنسی یا عاطفی نیست بلکه صرفا این موضوع حال خوب به او می دهد که می داند قربانی بی دفاع نیست و می تواند مقابله به مثل کند. یعنی چیزی شبیه یک جنگ است و نه لذت!

در واقع فرد با انجام این خیانت احساس حقارتی که به واسطه خیانت دیدن به او دست داده را از خود دور می کند.

احتمال انتقام از خیانت در چه افرادی بیشتر است:

برای بررسی این موضوع باید به شدت تکانه و توان کنترل تکانه نگاه کرد اما بصورت کلی در مردان هر چقدر سطح تسترون بالاتر باشد احتمال انتقام بیشتر می شود و در زنان هر چقدر که نسبت استروژن به پروژسترون بالاتر باشد احتمال بالاتر می رود چون تکانه های جنسی شدیدتری ایجاد می شوند و مقاومت در برابر کنترل آن ها سخت تر می شود.

آیا همیشه دلیل بازی انتقام با خیانت، خیانت است؟

خیر. در بسیاری از مواقع می تواند به دلیل تلنبار شدن احساس حقارت و آزار باشد. به دفعات در مشاوره هایم شنیده ام فردی به همسر خود صرفا به این دلیل که به او فراوان بی توجهی شده است خیانت کرده است.

در ۹۸% اوقات فردی که خیانت می کند از خیانت یا رابطه جنسی خود نیز لذت نمی برد و به نوعی احساس بدی نسبت به خود پیدا می کند اما از آنجایی که همچنان دلیل انتقام پابرجاست اینگونه رابطه های خارج از ازدواج ادامه پیدا می کنند.

این موضوع را باید بدانیم اینکه صرفا زوجی طلاق نمی گیرند بدین معنا نیست که از زندگی شان راضی هستند.

طلاق نگرفتن دلایل مرتبط به خودش را دارد مانند تابو طلاق در ایران یا نگرانی از آینده بعد از طلاق. اما اتفاق می افتد که زوجی طلاق عاطفی از همدیگر می گیرند ولی از هم جدا نمی شوند. در اینگونه مواقع عموما پای نفر سوم و چهارمی به رابطه باز می شود.

خیانت کردم، امیدی هم به این زندگی ندارم آیا حتما باید طلاق بگیرم؟

باید بدانیم طلاق در هر صورتی بد و آسیب زننده است. اما گاهی چاره ای جز طلاق برای ما باقی نمی ماند.

برای اینکه کاملا متوجه شوی چه زمانی باید طلاق بگیری بهتر است سناریو زیر را تصور کنی.

تصور کن در جاده در حال رانندگی هستی.

جاده لغزنده است و کنترل ماشین هم از دستت خارج شده است.

۱۰ متر جلوتر دره ای عمیق وجود دارد که اگر به داخل آن پرتاب شوی ابدا جان سالم بدر نمی بری.

کنارت هم یک کامیون است.

برای اینکه زنده بمانی مجبور هستی ماشین را به کامیون بزنی تا ماشین در دره نرود.

اما این تصادف قطعا خسارت سنگینی بهت می زند و حتما یکی از اعضای بدنت قطع می شود. حالا این قطع عضو می تواند یک انگشت باشد یا یک دست یا یک پا یا …اما هر چه که باشد بهتر از این است که بمیری.

طلاق مانند تصادف با کامیون می ماند.

اما اگر اشتباه احتمال داده باشی ۱۰ متر جلوتر دره است چی؟

آن وقت یک تصمیم کاملا اشتباه است.

پس قبل از اینکه برای طلاق اقدام کنم باید حتما از مشاور کمک بخواهم و ببینم آیا احتمال درست کردن رابطه وجود دارد یا خیر.

اگر خیانت کردم و بعد پشیمان شدم آیا بهتر است درباره این رابطه با همسرم صحبت کنم یا خیر:

اگر همسرت متوجه این خیانت نشده است ابدا درباره آن صحبت نکن.

در ۹۵% اوقات زمانی که یکی از طرفین متوجه خیانت شود احتمال باقی ماندن آن رابطه صفر درصد است. حالا یکی یک ماه صبر می کند دیگری یک سال و دیگری ۵ سال اما دیر یا زود رابطه تمام می شود.

می دانم شاید احساس گناه یا پشیمانی کنی و بخواهی با درمیان گذاشتن آن با همسرت از فشار این حس رهایی پیدا کنی اما اجازه بده باهات صادق باشم. نه تنها اعتراف کردن به خیانت هیچ بار گناه و پشیمانی را از رویت بر نمی دارد بلکه رابطه را نیز به پایان می رساند و ترومایی (ضربه روانی) ایجاد می کند در عموم اوقات هیچگاه برطرف نمی شود.