سهیل سنگرزاده که معروف به “چطوری جون دل! برقراری عزیز” هست واقعا کیست؟

آدم موفقی هست یا واقعا کلاهبردار است؟

پاسخ این سوال واضح است:

به تو چه!

خیلی ها می گویند چون سهیل سنگرزاده در آمریکاست صدایش از جای گرم بلند می شود. اگر ایران هم بود باز هم این جملات انگیزشی را می گفت؟

پاسخ ساده است:

به تو چه!

خیلی ها می گویند سهیل به چه حقی درباره انگیزه صحبت می کند. اصلا مدرکش کو؟ نهایتا یک بدنساز است و دیگر هیچ. او نباید درباره انگیزه صحبت کند.

آیا واقعا سهیل حق این کار را دارد؟

به تو چه!

خیلی ها می گویند نباید به افرادی شبیه سهیل اجازه بدهیم اینطوری الکی معروف شوند تا با ذهن مردم بازی کنند؟

پاسخ این تئوری توطئه هم ساده است:

به تو چه! تو نه سر پیازی و نه ته پیازی. توهم زدی که آدم مهمی هستی. چرا که اگر واقعا آدم مهمی بودی کارهای مهمتری برای انجام دادن داشتی و نه اینکه با سرت را بکنی تو زندگی مردم.

خیلی ها می گویند سهیل سنگرزاده ثروتش را از طریق فریب و کلاهبرداری بدست آورده. نباید فریبش را بخوریم:

پاسخ این نظریه هم ساده است:

به تو چه! مگر سر تو را کلاه گذاشته. کی به تو گفته وکیل وسیع مردم هستی؟

می دانی چرا انقدر دانستن اینکه سهیل واقعا آدم خوبی است یا آدم بدی است برای مردم مهم شده؟

چون ذهن عموم مردم در روزمرگی خودشان خفه شده است، و حسادت می کنند به کسی توانست در مدت کمی به شهرت برسد.

حالا یک سری هم خواهند گفت:

اینطوری رسیدن به شهرت که کاری نداره اگر من می خواستم تا به حال هزار بار مشهور شده بودم!

پاسخ این دسته از افراد هم ساده و واضح است:

کمتر خالی ببند.

اگر بخواهیم واقعا عمیق هم به موضوع نگاه کنیم متوجه می شویم که سهیل به مردم انرژی مثبت می دهد اما زندگی بعضی از مردم انقدر مزخرف است که تا می بینند کسی می خواهد به آنها انرژی مثبت دهد سریع وحشی می شوند و پاچه طرف را می گیرند.

عده ای دیگر که معروف به “روشنفکران فراخ ته” هستند می گویند:

نه سهیل حرف علمی نمی زند پس حرف هایش بدرد نخور هست.

به این دسته از “روشنفکران فراخ ته” باید گفت پاشو یک تکانی به خودت بده و تا کتاب فروشی سر کوچه برو و کتاب علمی بخر، نکند انتظار دارید دیگران بروند و همین کار را برای شما بکنند؟

پس مانند یک آلفا اول بایستد و برای موفقیت دیگران دست بزن و سپس یا از آن ها چیزی را یاد بگیر یا سرت را از زندگی شان بکش بیرون