ویژگیهای روانشناسی افراد درونگرا:
افراد درونگرا یا Introverted individuals به افرادی گفته میشود که تمایل دارند انرژی خود را از درون خودشان بگیرند و برای انجام کارهای روزمره خود، به تنهایی عمل کنند. این افراد با بیرون رفتن و تعامل با دیگران، زودی از توانایی خود خسته میشوند و برای پر شدن انرژی خود، نیاز به وقتی تنهایی دارند.
ویژگیهای روانشناسی افراد درونگرا بسیار متنوع است و شامل موارد زیر میشود:
۱. تمرکز بر روی داخلی بودن: افراد درونگرا تمایل دارند تا بیشتر به مسائل داخلی خود توجه کنند و به بیرونیها کمتر توجه داشته باشند. آنها به خودشان فکر میکنند و عملکرد خود را بر اساس ارزیابی خودشان انجام میدهند.
۲. احساس پایداری: افراد درونگرا برای پیدا کردن آرامش و تعادل، به طور مداوم به دنبال احساس پایداری هستند. آنها به دنبال نیروی داخلی خود هستند و در این راه، تلاش میکنند تا به روشهایی که با ارزش اخلاقی خود سازگار هستند، عمل کنند.
۳. احساس عمقگرایی: افراد درونگرا به دنبال عمقگرایی هستند و به دنبال معنا و هدف در زندگی خود هستند. آنها احساس ارتباط با عمقهای بیرونی دارند و به دنبال این هستند که درک بهتری برای دنیای بیرون داشته باشند.
۴. احساس شناخت: افراد درونگرا به دنبال پیدا کردن شناخت و درک بهتری از خودشان هستند. آنها به دنبال تعادل و هماهنگی بین تعدادی از ویژگیهای خود هستند و به دنبال پیدا کردن راهی برای موازنه بین این ویژگیها هستند.
۵. حساسیت و توجه به جزئیات: افراد درونگرا به دلیل حساسیت بیشتر به اتفاقات کوچک و جزئیات، معمولاً به دقت بیشتری در کارهایشان پرداخت میکنند. آنها به دنبال یافتن راه پیدا کردن به این جزئیات هستند و به دنبال یافتن آرامش و تعادل در زندگی خود هستند.
۶. تمایل به تعامل کمتر با دیگران: افراد درونگرا به دلیل حساسیت بیشتر خود، معمولاً تمایل کمتری به تعامل با دیگران دارند. آنها به دنبال تعامل با دیگران کمتر هستند و به دنبال یافتن آرامش و تعادل در زندگی خود هستند.
در کل، ویژگیهای روانشناسی افراد درونگرا شامل تمرکز بر روی داخلی بودن، احساس پایداری، احساس عمقگرایی، احساس شناخت، حساسیت و توجه به جزئیات، و تمایل به تعامل کمتر با دیگران است. این ویژگیها باعث میشوند که این افراد به دنبال یافتن آرامش و تعادل در زندگی خود هستند.
۹ نشانه برای تشخیص اینکه شخصیت درونگرا دارید
متاسفانه به رغم دانش کم افراد در مورد ویژگیهای شخصیتی خودشان، درونگرا بودن گاها در نظر افراد یک نکته منفی محسوب میشود و آن را به عنوان یک معضل میبینند که نیازمند درمان است! در همین راستا این که یک نفر حتی پیش خودش بخواهد به درونگرا بودن اعتراف کند، مسئلهای سختی است. وقتی در مورد افراد درونگرا فکر میکنیم، اغلب به اشتباه چنین تصور میکنیم که آنها از دیگران خوششان نمیآید. اما افراد درونگرا میتوانند انسانهای خونگرمی باشند که به دیگران علاقهمند بوده و توانمندیهای خاص خود را دارند. با این حال نگرش منفی که خیلی از افراد به درونگرا بودن دارند باعث میشوند که حتی خودشان نیز در برابر این واقعیت که احتمالا درونگرا هستند، مقاومت کنند.
۹ ویژگی روانشناسی و نشانههای افراد درونگرا
در ادامه به ۹ نشانه رفتاری اشاره میکنیم که دلیل بر درونگرا بودن است و میتواند شروعی برای یادگیری در مورد ویژگیها و دیدگاهی افراد درونگرا باشد. شاید شما هم متوجه شوید بیشتر از آنچه قبلا تصورش را میکردید، درونگرا هستید. صادقانه خود را ارزیابی کنید:
۱. افراد درونگرا از گذارندن وقت با خودشان لذت میبرند.
وقتی فرصتی برای استراحت پیدا میکنید، ترجیح میدهید وقتتان را با مطالعه، بازیهای ویدئویی یا گوش کردن به موسیقی بگذرانید. برای اینکه احساس خوبی داشته باشید، خیلی مهم است که یک زمانی را به سکون و آرامش اختصاص دهید، هر چند که در تعاملات اجتماعی و جمعهای دوستانه هم به شما خوش میگذرد.
۲. بهترین ایدهها و افکار وقتی به سراغ شما میآیند که با خودتان تنها هستید.
شما مخالف جلسات گروهی یا مباحثه حول موضوعات مختلف نیستید، اما برای اینکه به یک راهحل خلاقانه برسید، برخی اوقات لازم است تا به روش خودتان روی مسئله کار کنید. وقتی این فرصت به شما داده میشود که در آرامش بر روی مسئله تامل کنید، از حداکثر توانمندی خود برای ابداع ایدههای نوین استفاده کرده و به نتایجی میرسید که متعاقبا به شما احساس غرور میدهد.
۳. افراد درونگرا رهبران فوقالعادهای برای تیمهای خلاق هستند.
بر خلاف این باور که میگوید افراد درونگرا برای پا پیش گذاشتن و به دست گرفتن امور بیش از حد آرام هستند، آنها تحت شرایط مناسب میتوانند بهترین رهبر باشند. اگر گروه از افرادی تشکیل شده باشد که خودشان و بدون آقا بالاسر بتوانند کارها را پیش ببرند، در آن صورت یک رهبر درونگرا میتواند حداکثر پتانسیل چنین تیمی را به عرصه ظهور برساند. اما زمانی که تیم نیازمند یک جرقه از طرف رئیس باشد، شاید یک رهبر درونگرا نتواند چنین نقشی را به عنوان فرد لیدر ایفا کند. لذا برای اینکه این موضوع جبران شود تیم مدیریت باید یک فرد برونگرا را هم در کنار خود داشته باشد.
۴. شخصیتهای درونگرا معمولا آخرین نفری هستند که برای انجام درخواستی داوطب میشوند.
حتما دوران مدرسه را یادتان هست که برخی دانشآموزان هر وقت که معلم سوالی میپرسید یا برای کاری داوطلب میخواست، بلافاصله دستشان را بالا میبرند. افراد برونگرا آماده و مشتاقاند تا در مدرسه و دانشگاه یا هر جمع دیگر اعلام حضور کنند. اگر به دیگران اجازه میدهید که در مرکز توجه باشند و از این بابت راضی هستید، احتمالا بیشتر از آنچه تصورش را میکنید فردی درونگرا هستید. بحث این نیست که افراد درونگرا دانش کمتری نسبت به دیگران دارند؛ آنها صرفا نیازی نمیبینند که در مرکز توجه دیگران باشند.
۵. در اغلب مواقع دیگران نظر افراد درونگرا را جویا میشوند.
همانطور که افراد درونگرا در موقعیتهای عمومی و در جمعها به احتمال کمتری برای انجام کاری داوطلب میشوند، به همان میزان نیز در محیطهای غیرعمومی عقیده و نظرشان را کمتر بیان میکنند. فرقی نمیکند که یک بحث خانوادگی دور میز شام باشد یا جلسه کاری برای تصمیمگیری در مورد استراتژی محصول جدید در بازار، افرادی که درونگرایی زیادی داشته باشند، نظراتشان را برای خودشان نگه میدارند و اجازه میدهند تا افراد برونگرای پر سر و صدا کنترل را در دست بگیرند. به همین دلیل و از آنجا که در واقع ممکن است توصیههای شما بسیار ارزشمند باشد، به احتمال زیاد اگر از شما سوال شود که «نظر شما چیست؟»، در نگاه دیگران اینطور تفسیر شود که رفتارهای شما نشاندهنده تمایل شما برای توجه و تمرکز بر افکار و دنیای درونی خودتان است.
۶. شخصیتهای درونگرا اغلب در محیطهای عمومی از هدفون استفاده میکنند.
فرقی نمیکند که در یک ایستگاه اتوبوس پر جمعیت ایستاده باشید یا در حال عبور از خیابانی شلوغ باشید، در صورتی که یک فرد درونگرا باشید اصولا خیلی دنبال تعامل با دیگران نیستید. در دهههای گذشته اگر میخواستید از تعامل با غریبهها اجتناب کنید میبایست سرتان را پایین میانداختید و جلوی پایتان را نگاه میکردید. اما امروزه برای اجتناب از تعامل با دیگران میتوانید از هدفون استفاده کنید و اصلا مهم نیست که موسیقی پخش میشود یا نه!
۷. درونگراها ترجیح میدهند با افرادی که به نظر عصبانی یا ناراحت هستند، وارد تعامل نشوند.
به احتمال زیاد سعیتان بر این است که از تعامل با افرادی که به نظر روحیه خوبی ندارند، اجتناب کنید. تحقیقات روانشناسی دکتر مارتا پوناری از دانشگاه کالج لندن نشان میدهد که افراد با سطح بالای درونگرایی نمیتوانند علائم و اشارات چشمی را دریافت کنند. اصولا وقتی ما به چهره کسی در عکس یا در کامپیوتر نگاه کنیم که به نقطه خاصی نگاه میکند، ما جهت نگاه آن فرد را دنبال میکنیم و به سرعت متوجه آن موضوع خاص میشویم. درونگراها به اندازه افراد برونگرا در تشخیص و عملکرد اشارات چشمی سریع هستند اما اگر چهره فردی که به آنها نشان داده میشود، عصبانی باشد، کمتر متوجه جهت نگاه و اشارات او میشوند. این بدان معناست که افراد با درونگرایی بالا، تمایل کمتری به نگاه کردن به قیافه کسی که عصبی به نظر میرسد، دارند. به گفته دکتر پوناری دلیل این موضوع آن است که این افراد نسبت به ارزیابیهای منفی احتمالی حساستر هستند. اگر فکر کنید شخصی از دست شما عصبانی است، نگاه او در نظر شما به یک تهدید تبدیل میشود.
۸. تعداد تماس، پیامک و ایمیلی که دریافت میکنند بیشتر از تعدادی است که میفرستند، مگر اینکه مجبور باشند.
برای اینکه موارد دیگر هم تکمیل شود باید گفت که افرادی که خیلی درونگرا هستند، به صورت داوطلبانه برای شرکت در جمعهای دوستانه پیشقدم نمیشوند. اگر چند دقیقه وقت خالی داشته باشند، برای پر کردن و معاشرت دستشان روی دکمه تماس نخواهد رفت. به همین ترتیب، به صورت خود جوش ایمیلی نمیفرستند، مگر اینکه بخواهند در جواب دیگران چیزی بنویسند.
این احتمال وجود دارد که اگر یک درونگرای وقعی باشید از شغلهایی که نیازمند رفتن سراغ افراد دیگر باشد، اجتناب خواهید کرد، مثل بازاریابی و امثالهم. اگر چارهای جز پیشقدم شدن برای تعامل نداشته باشید، مثلا اینکه قرار باشد دوستان را به یک دوره همی دعوت کنید، احتمالا به جای اینکه گوشی را بردارید و زنگ بزنید، پیامک خواهید فرستاد. دلیل این رفتار این است که شما دوست ندارید از سوی دیگران مورد ارزیابی قرار بگیرید. اگر به افراد زنگ بزنید، این احتمال وجود دارد که به شکل مستقیم جواب «نه» بشنوید و این موضوع روحیه شمارا تضعیف کند. شاید بپرسید در هنگام مسیج دادن هم ممکن است جواب «نه» بشنوید. جواب این است که وقتی پیام میفرستید تاخیر به وجود آمده در دریافت جواب «نه» به شما این اجازه را میدهد تا لااقل بتوانید حالت چهره خود را حفظ کنید، هر چند که عزتنفس تان باز هم کاهش پیدا کند.
۹. درونگراها با افراد فروشنده و یا ناآشنا گپ و گفت نمیکنند.
تقریبا غیرممکن است که در سوپر مارکت یا صف نان با دیگران در مورد آبوهوا وراجی کنید. اگر دیرتان شده باشد یا استرس داشته باشند، نمیگذارید اطرافیانتان متوجه آن بشوند و در عوض خودتان به مخمصهای که گرفتارش شدهاید، اندیشه میکنید. احساس شما شاید این باشد که این موضوع به کسی جز شما مربوط نیست و یا ترجیح دهید که با استفاده را راهکارهای خودتان، حال بد خود را بهتر کنید. در هر صورت افراد متوجه افکار یا احساسات شما در لحظه کنونی نخواهند شد، مگر اینکه اینقدر با آنها احساس نزدیکی داشته باشید که اندیشههای خصوصی خود را با آنها در میان بگذارید.
مزایای درونگرا بودن
درونگرا بودن قطعا مزایای خود را دارد:
۱) شما به احتمال کمتری در موقعیتهای اجتماعی مرتکب اشتباه میشود، مثلا کمتر پیش میآید که به شکل سهوی به فردی که با شما همعقیده نیست، توهین کنید.
۲) از آنجایی که شما از تامل در افکار خود لذت میبرید، کمتر پیش میآید که به رغم دیگرانی که مدام نیازمند محرکهای اجتماعی هستند، از تنهایی خود حوصلهتان سر برود.
معایب درونگرایی
تنها خطری که با آن روبرو هستید این است که افرادی که شما را نمیشناسند، گمان کنند که فردی گوشهگیر هستید یا خود را نسبت به دیگران برتر میدانید. اگر به خودتان این اجازه را بدهید که در بیان افکار و احساسات خود کمی راحتتر باشید، احتمالا از مزیتهای هر دو جهان (درونگرایی و برونگرایی) برخوردار خواهید شد و همزمانی که شخصیت حقیقی خود را حفظ میکنید، بتوانید طوری رفتار کنید که ضداجتماعی به نظر نرسید.
یا اگر یک فرد برونگرای کامل باشید، میتوانید با تمرین کردن، از برخی مزایای درونگرا بودن بهرهمند شوید. بیازمایید و ببینید که اگر اولین فردی نباشید که حرف میزند، مسئولیت بر عهده میگیرد و نظر میدهد، چه حسی دارد. ممکن است با تمرین درونگرایی، تجربه نوینی در مورد جهان به دست بیاورید و تامل بیشتری در مسائل انجام دهید.
هنوز هیچ دیدگاهی وجود ندارد.