۹ فاکتور که از شما یک سخنران عمومی بزرگ می‌سازد

 وقتی در کلاس ششم بودم (Thomas Frank)، برای خواندن شعری انگلیسی مقابل همکلاسی‌هایم، انتخاب شدم. هنگام بازکردن دفترچه، دستانم به طور واضح تکان می‌خورد، و همچنان که می‌خواندم، صدایم لرزان‌تر می‌شد. اما بعد … احساس جالبی پیدا کردم:

من از استرس نمردم. همکلاسی‌هایم به من میوه پرت نکردند و … خیلی خوب پیش رفت و فهمیدم که واقعاً این کار می‌تواند یک نوع تفریح ​​باشد.

زمان سپری شد و من اکنون این تجربیات را داشته‌ام:

• ماه گذشته، در یک کنفرانس در شارلوت، کارولینای جنوبی به نام FinCon شرکت کردم، جایی که یک کارگاه ۴۰ دقیقه‌ای در زمینه ساخت کانال‌های YouTube ارائه دادم.
• به مدت دو هفته، به کالجی در ورمونت پرواز می‌کنم تا اولین سخنرانی خود را در زمینه کسب‌و‌کار انجام دهم.
• با گذشت سال‌ها، من یا داوطلب شده‌ام و یا این فرصت به من داده شده که در بسیاری از موقعیت‌های علنی سخنرانی کنم. این تجارب، من را قادر ساخته بر اضطراب ناشی از حضور در جمع و روی صحنه، غلبه کرده و به یک سخنران بهتر و همه جانبه تبدیل شوم.

ما با ۹ نکته خاص شروع خواهیم کرد که به شما در بهبود مهارت‌های خود به عنوان سخنران کمک می‌کنند.

همچنین در این ویدئو/ مقاله، view it on YouTube  بخشی از آنچه از طریق تجربه‌هایم آموخته‌ام را برای شما به اشتراک گذاشته‌ام.

1. آرام پیش بروید.

اکثر سخنرانان کم‌تجربه بسیار سریع صحبت می‌کنند و البته این کاملاً قابل‌درک است.

وقتی صحبت خود را شروع می‌کنید، عصبی و مضطرب هستید. تمام فکرتان این است که زودتر سخنرانی خود را انجام داده و سالن را ترک کرده و به جایی بروید که افراد نتوانند درباره شما قضاوت کنند. متأسفانه، این باعث می‌شود خیلی سریع به ارائه مطالب خود مشغول شوید و در نتیجه اطلاعاتی که ارائه می‌دهید، خیلی زود از ذهن مخاطب خارج شده و درک آن دشوار ‌شود.

تمرین کنید به آرامی صحبت کنید حتی اگر احساس کنید کمی برایتان ناراحت‌کننده است. در واقع باید یاد بگیرید با نصف سرعتی که مطالب در ذهنتان می‌آید، صحبت کنید. این چیزی است که مخاطب برای درک مطلب به آن نیاز دارد. یکی از مفیدترین کارها اینست که ارائه سخنرانان باتجربه را بادقت دنبال کنید.

تمرین کارامد دیگر اینست که در سخنرانی خود ماهرانه از مکث‌ها استفاده کنید. در بعضی از موارد، سخنرانی خود را متوقف کرده و اجازه دهید سکوت آنچه را که گفته‌اید در ذهن مخاطب تثبیت کند. وقتی می‌خواهید تأثیر بگذارید یا به مخاطب فرصت دهید یک نکته مهم را از سخن شما دریابد، به سادگی چند ثانیه صحبت خود را متوقف کنید. همچنین وقت گذاشتن برای ایجاد این مکث‌ها، به شما امکان می‌دهد برای ادامه مطلب فرصت – حتی اندک – پیدا کنید.

توصیه می‌کنم حتما این مطلب را مطالعه کنید: ۱۵ راه برای آرامش اعصاب قبل از یک ارائه بزرگ

2. به زبان بدن خود توجه کنید.

زبان بدن به چند دلیل مهم است:

1. ارتباط غیر کلامی که با زبان بدن تعریف می‌شود، تعامل ارتباط کلامی را تعریف می کند. وضعیت بدن، نحوه ایستادن، نحوه حرکت دستان و تمام این جنبه‌های زبان بدن می‌تواند به اصلاح و تقویت آنچه در موردش صحبت می‌کنید، کمک کند.
2. ممکن است ناآگاهانه با زبان بدن به ارائه خود آسیب بزنید. اغلب ما رفتارهای عصبی کوچکی داریم که در مواقع استرس، ناآگاهانه آنها را انجام می‌دهیم. به عنوان مثال:

• قدم زدن به جلو و عقب یا سرگردان بودن در صحنه
• ضربه زدن روی پاهایتان
• لمس صورت یا بازی با موهای خود
• بازی با انگشتان
• بازی با جیب‌ها یا سایر قسمت‌های لباس یا جواهرات خود
• دست کشیدن به پشت گردن
• نگاه کردن بیش از حد به اسلایدها
• حرکت بازوها و دست‌ها و …

اگر بتوانید این رفتارهای ناخودآگاه را شناسایی کرده و از بین ببرید و یاد بگیرید که از حرکات عمدی سنجیده برای جلوه بهتر استفاده کنید، می‌توانید توجه مخاطبان را بسیار مؤثرتر جلب کنید.

توصیه می‌کنم حتما این مطلب را مطالعه کنید: ۶ نکته را به خاطر بسپارید تا در هنگام سخنرانی کاملا تمرکز داشته باشید.

3. تماس چشمی برقرار کنید.

وقتی در جمع صحبت می‌کنید، باید به همه مخاطبین توجه نشان دهید. این کار علاوه بر ایجاد تسلط بر موقعیت برای شما، حتی در جلب توجه بیشتر مخاطب نیز تاثیرگذار است.

متأسفانه بسیاری از سخنرانان کم‌تجربه در تمام مدت ارائه خود، فقط برروی یک بخش از مخاطبان تمرکز می‌کنند. لطفا اینگونه نباشید! بلکه، مرتباً نگاه خود را به مخاطبان مختلف منتقل کنید و مطمئن شوید که در حین صحبت خود نگاهتان بر روی کل مخاطبان حرکت می‌کند. در تمام سالن ارتباط چشمی با افراد برقرار کنید.

البته ممکن است این کار برای شما استرس‌زا باشد. چراکه شما به اندازه کافی به دلیل موقعیتی که در صحنه دارید، عصبی هستید. لذا برقراری تماس مستقیم چشمی با افراد می‌تواند اضطراب بیشتری به شما اضافه کند!

اگر اینگونه احساس کردید، می‌توانید از ترفند سخنرانان کلاسیک استفاده کرده و نگاه خود را درست بالای سر افراد در ردیف پشت ثابت کنید. در این حالت هر مخاطب اینگونه حس می‌کند که شما در حال نگاه‌کردن به فرد پشت سری او هستید. با این حال، حتی اگر این ترفند خوب عمل کند، سعی کنید حداقل در طی صحبت‌های بعدی کمی ارتباط چشمی برقرار کنید. انجام این کار با تمرین آسان‌تر و آسان‌تر شده و شما را مصمم‌تر نشان می‌دهد.

توصیه می‌کنم حتما این مطلب را مطالعه کنید: با یکبار غلبه بر ترس‌هایم، توانستم سخنرانی‌های تاثیرگذار داشته باشم.

4. تمرین ، تمرین ، تمرین

شما باید قبل از قدم‌گذاشتن بر روی صحنه، مطالب خود را بسیار تمرین کنید. وقتی صحبت از تمرین می‌شود هدف این نیست که تا زمانی که سخنرانی خود را کاملا به درستی انجام دهید، این کار را انجام دهید. هدف این است که تمرین کنید تا زمانی که کمترین اشتباه را داشته باشید و حتی اشتباهات شما به صفر میل کند.

اضطراب می‌تواند مغز شما را برای برقراری اتصالات لازم مسدود کند، (Anxiety can block your brain from making connections)، اما تسلط بر محتوا که با تمرین به دست می‌آید، به شما کمک می‌کند تا از این اثرات جانبی جلوگیری کنید. علاوه بر این، تسلط به مطالب کمک می‌کند در وهله اول بخش زیادی از اضطراب شما کاهش یابد. وقتی دقیقاً می‌دانید چه می‌خواهید بگویید، در مقابل مخاطب احساس اطمینان بیشتری خواهید کرد.

البته لازم بذکر است توصیه فوق، هرگز به معنی حفظ‌کردن متن سخنرانی نیست! شما نباید تمام سخنرانی خود را به صورت کلمه به کلمه به خاطر بسپارید. این کار باعث می‌شود ارائه شما کاملا شبیه خواندن خبر از روی متن بنظر برسد.

اولین باری که تمرین می‌کنید، کل متن سخنرانی را در دسترس داشته باشید تا بتوانید به آن مراجعه کنید. پس از چندبار تمرین از روی متن، محتوای اصلی در ذهن شما می‌نشیند و تنها لازم است عناوین و مطالب کلیدی را برای بخاطر آوردن مطلب بر روی کارت‌هایی یادداشت کنید. وقتی نوبت به زمان ارائه رسید، ممکن است تمام کلماتی را که در تمرین گفتید اجرا نکنید، اما هنوز هم قادرید تمام اطلاعات و محتوی را با روشی مطمئن و عملی به مخاطب ارائه دهید.

به طور کلی، اگر می‌خواهید یک سخنران همه‌جانبه بهتر شوید، بهترین کار، تمرین است.

اگر به دنبال یک محیط عالی برای تمرین مهارت‌های گفتاری خود هستید، ببینید آیا یک گروه محلی Toastmasters (ویکی پدیا) در منطقه شما وجود دارد یا خیر. همچنین اگر دانشجو هستید، توصیه می‌شود تا می‌توانید از فرصت‌های سخنرانی در کلاس‌ها استفاده کنید.

5. از تمرین سخنرانی خود فیلم بگیرید.

یک روش دیگر برای تمرین سخنرانی، تهیه فیلم از ارائه تمرینی خود است. پس از چند اجرای تمرینی، شروع به فیلمبرداری از خود کنید. سپس بارها و بارها فیلم خود را برای یافتن اشکالات احتمالی بررسی کنید. با انجام این کار، می‌توانید خیلی از اشکالاتی را که فکر نمی‌کردید، در ارائه سخنرانی خود کشف کنید. مانند زیاد قدم‌زدن، حرکت کردن سریع، نگاه به اسلایدها و …

6. درک کنید که مخاطب چگونه به شما نگاه می‌کند.

هریک از افراد مخاطب در یکی از دو دسته مختلف قرار می‌گیرند:

1. حامیان – افرادی که به شما اهمیت می‌دهند، در موضوع شما سرمایه‌گذاری می‌کنند و می‌خواهند موفقیت شما را ببینند.
2. افراد بی حوصله – کسانی که ترجیح می‌دهند در جای دیگری باشند. ذهن آنها در ابرها است و هر کاری که انجام دهید احتمالاً بر آنها تأثیر نخواهد گذاشت.

توجه کنید که هیچکدام از این دسته‌ها شامل افرادی نمی‌شوند که از شما متنفر باشند، به شما بخندند، مسخره‌تان کنند و … پس به شرط تمرین کافی، برای همیشه خیالتان از این بابت راحت باشد که مخاطب نمی‌تواند در شما استرس ایجاد کند. چراکه حامیان شما، به هرحال، چه در یک ارائه خوب و چه در یک ارائه نه چندان عالی، شما را تشویق می‌کنند و اشتباهات شما را می‌بخشند. افراد بی حوصله نیز، بی حوصله هستند. این بی‌حوصلگی یعنی نظرشان. اجازه ندهید که واکنش‌های احتمالی افراد بی‌حوصله باعث اضطراب غیرضروری شما در زمان سخنرانی شود. بلکه پس از پایان سخنرانی، می‌توانید هرگونه انتقاد سازنده را برای عملکردهای آینده در نظر بگیرید.

توصیه می‌کنم حتما این مطلب را مطالعه کنید: نکاتی مهم برای مبتدیان در آغاز حرفه‌ای سخنرانی عمومی

         ۷٫ روی موضوع سخنرانی تمرکز کنید نه اجرای آن.

وقتی سخنرانی خود را می‌نویسید، سعی کنید با تحقیق، روی موضوع سرمایه‌گذاری کرده و به تحولی که می‌خواهید در مخاطبان خود ایجاد کنید، تمرکز داشته باشید. وقتی این کار را کردید، به عنوان یک سخنران باتجربه، دیگر ذهن شما درگیر جنبه‌های فنی عملکردتان مانند تماس چشمی، زبان بدن یا غیره نمی‌شود و ارائه سخنرانی تقریباً به سادگی توضیح دادن چیزی برای یک دوست در یک موقعیت عادی، آسان می شود.

          ۸٫ به آراستگی ظاهر خود اهمیت دهید.

خوب، نکته اصلی در اینجا ایجاد اولین تصور خوب از خود در مخاطب است.

قبل از اینکه روی صحنه بروید، باید تلاش کنید که لباس مناسبی داشته باشید، مدل موی غیرمتعارفی نداشته باشید و ظاهرتان هاله اعتمادبه‌نفس را به مخاطبان ساطع کند. این مهم است. زیرا اکثر افراد و البته خود شما، هنگام دیدن یا ملاقات با کسی، ناخوداگاه برداشت‌های اولیه‌ای از آن شخص دارید و این برداشت‌ها بر تمام قضاوت‌ها و تاثیرپذیری آینده‌ای که درباره آن شخص می‌کنید، تأثیر می‌گذارد.

دانیل کاهنمن این مطلب را به خوبی در کتاب خود Thinking, Fast and Slow ، شرح می‌دهد:

“وقتی سخنران خوش‌تیپ و با اعتمادبه‌نفس روی صحنه بیاید، می‌توانید پیش‌بینی کنید که مخاطب نظرات او را مطلوب‌تر از آنچه شایسته است، درک و قضاوت کند.”

این کار به اثر هاله معروف است. اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن کسب کنید، حتما این مقاله را مطالعه کنید: here’s an article I wrote detailing it

9. کمال‌گرا نباشید.

پس سعی نکنید که کامل باشید. هیچ‌کس سخنرانی کاملی ارائه نمی‌دهد. همواره جایی برای انتقادات و پیشنهادات سازنده برای ارائه‌های بعدی، وجود دارد.

کمال‌گرایی فقط باعث اضطراب خواهد شد و پیشرفت شما را کند می‌کند، بنابراین از ابتدا این را درک کنید که سخن شما کامل نخواهد بود و این دیدگاه، سازنده است.

یک نقل قول عالی از نویسنده و گوینده، اسکات برکون وجود دارد که می‌گوید: “من نمی‌خواهم کامل باشم. من می‌خواهم مفید باشم، می‌خواهم خوب باشم و می‌خواهم مثل خودم صحبت کنم.”

این خصوصیاتی است که شما باید با تمرین کردن به آنها دست یابید. بنابراین نفس بکشید، ذهن خود را آرام کنید و کمال‌گرایی را فراموش کنید. خودتان باشید و سالن و ذهن مخاطبان را در اختیار داشته باشید.

بدون شک اکنون با مطالعه این مقاله، نکات مثبت زیادی را در ذهن خود دارید که با تمرکز و تمرین، شما را چندین گام به سوی تبدیل شدن به یک سخنران ماهر در آینده‌ای نه چندان دور، سوق می‌دهند.