تحریک مغناطیسی مکرر مغزی (rTMS) روش غیر تهاجمی تحریک مغز است که برای درمان افسردگی های مقاوم به درمان به کار می رود. اگرچه این روش مدت‌هاست که استفاده می شود، اما از نتایج مطلوب درازمدت آن اطلاعات زیادی نداریم و همچنان باید مطالعات بیشتری روی اثر و عوارض این روش انجام شود. این درمان را نباید به‌عنوان درمان اول یا تنها درمان انتخاب کنیم، بلکه در کنار دیگر برنامه‌های درمانی گنجانده می‌شود.

این روش چگونه عمل می‌کند؟

در این روش درمانی فعالیت الکتریکی مغز تحت تأثیر یک میدان‌ مغناطیسی قرار می‌گیرد. پالس های مغناطیسی از طریق دستگاه و از ناحیه جلوی سر به مغز فرستاده می شود.  هر پالس مغناطیسی به‌راحتی و بدون احساس درد، از پوست سر و استخوان گذشته و به نورون‌های عصبی هدف می‌رسد و سبب تحریک نورون‌های عصبی قسمتی از مغز می‌شود.  این جریان‌های الکتریکی سلول‌های مغز را تحریک می‌کنند که می‌تواند اثرات درمانی داشته باشد.

این روش برای چه کسانی کاربرد دارد؟

این روش درمانی عمدتا برای افسردگی هایی که به درمان دارویی مقاوم بوده کاربرد دارد. همچنین برای افراد با افسردگی که  در دوران شیردهی و بارداری هستند و نمی توانند دارو مصرف کنند کاربرد دارد، هرچند که الکتروشوک درمانی در این موارد بهترین انتخاب است.

برای توهم شنوایی مقاوم به درمان در بیماری اسکیزوفرنیا نیز ممکن است موثر باشد.

اثر درمانی این روش برای مشکلات اضطرابی، وسواس، پانیک و تیک در حال بررسی است.

طول دوره درمانی چقدر است؟

جلسات درمان حداقل ۴۰ دقیقه زمان نیاز دارند، معمولا تا ۵ بار در هفته انجام می شوند و طول دوره درمان اغلب بین چهار تا شش هفته است. تعداد جلسات درمانی، بسته به پاسخ فرد به درمان می‌تواند کوتاهتر یا طولانی‌تر باشد.

عوارض جانبی

این روش برخلاف درمان با الکتروشوک باعث تشنج نمی‌شود، همچنین نیازی به داروهای آرام‌بخش یا بیهوشی ندارد و به‌طورکلی یک روش ایمن و قابل‌تحمل است.

عوارض این روش اغلب خفیف یا متوسط بوده و مدت‌زمان کوتاهی بعد از جلسه برطرف می شود. سردرد، تحریک پوست سر در محل قرار گرفتن کویل مغناطیسی، سوزن سوزن شدن، یا گرفتگی و اسپاسم عضلات صورت، و احساس سبکی سر از عوارض نسبتا شایع این درمان است.

جدی‌ترین خطر شناخته‌شده آن القا تشنج ناخواسته است.