سیتالوپرام
سیتالوپرام یک داروی ضد افسردگی است، که برای درمان اختلالات اضطرابی و اختلالات مزمن روحی مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو از گروه مهارکنندههای بازجذب سروتونین میباشد و خاصیت ضد افسردگی و ضد اضطرابی قوی دارد.
سیتالوپرام اثرات مختلفی بر روی سیستم عصبی دارد، از جمله افزایش سطح سروتونین و مهار ترشح آندریوفیلین و دوپامین. این دارو باعث بهبود وضعیت افسردگی، کاهش اضطراب و تقویت خلق و خوی فرد میشود.
استفاده از سیتالوپرام با دقت و زیر نظر پزشک توصیه میشود؛ زیرا ممکن است در برخی افراد عوارض جانبی مانند سردرد، تهوع، خشکی دهان، افزایش وزن و کاهش دلخواه رخ دهد. همچنین، بیشترین تاثیر سیتالوپرام در درمان اختلالات روانی برای افراد بالغ تا ۶۰ سال است و در کودکان و سالمندان باید با احتیاط مصرف شود.
علاوه بر این، سیتالوپرام نباید با داروهای دیگری مانند معجون سنجد، ترامادول و داروهای ضدافسردگی استفاده شود و در صورت لزوم باید با مشاوره پزشک مربوطه تعیین دوز و زمان مصرف دارو مورد نظر قرار گیرد.
در نهایت، برای استفاده موثر از این دارو و درمان صحیح اختلالات روانی، لازم است توصیههای پزشک را رعایت کنید و در صورت لزوم خود را به مشاوره روانشناسی مراجعه کنید. همچنین، در صورت حس کردن هر گونه عوارض جانبی، باید به پزشک خود اطلاع دهید و در صورت لزوم تغییر درمان صورت گیرد.
افسردگی حالتی ست که بر افکار ، احساسات و رفتار افراد تاثیر می گذارد. یکی از علائم افسردگی بی میلی و لذت نبردن از عواملی ست که در گذشته فرد از آنها لذت می برده است. درمان افسردگی بدون مصرف دارو تا زمانی که افسردگی شدت نگرفته باشد کارآمد است اما بعد از شدت گرفتن افسردگی در فرد نیاز به مصرف داروهای افسردگی افزایش می یابد دارد. یکی از قرص های ضد افسردگی سیتالوپرام است که با افزایش انرژی فرد افسرده ، احساس خوب و شاد بودن را به او می دهد. سیتالوپرام از طریق دستگاه گوارشی جذب می شود و ۸۵ درصد آن از طریق کبد و ۱۵ درصد باقی مانده از طریق کلیه دفع می شود. سیتالوپرام به بازگرداندن و حفظ تعادل سروتونین در مغز کمک می کند.
سروتونین چیست ؟ سروتونین، یک ماده شیمیایی در سلولهای عصبی است که سیگنالها را بین سلولهای عصبی منتقل میکند. سروتونین، بیشتر در سیستم گوارشی یافت میشود، همچنین در پلاکت خون و در کل سیستم عصبی مرکزی وجود دارد. سروتونین، از اسید آمینه ضروری تریپتوفان ساخته میشود. کمبود اسید آمینه تریپتوفان میتواند منجر به کاهش سطح سروتونین شود و اختلالات خلقی مانند اضطراب یا افسردگی شود. با مصرف سیتالوپرام که به صورت قرص و مایع یافت می شود ؛ می توانید سطح سروتونین را افزایش دهید.
در هما مشاور بخوانید : داروی افسردگی ، کلومیپرامین ، تریمیپرامین ، فلوکسامین
فواید مصرف سیتالوپرام
این قرص در دسته ی قرص های ضد افسردگی قرار دارد که رتبه ی پنجم را در رده بندی قرص های افسردگی کسب کرده است اما برای درمان بیماری های دیگر نیز موثر است.
- درمان افسردگی ، اضطراب
- بهبود زود انزالی
- درمان نوروپاتی دیابتی
- درمان اختلالات خلقی
عوارض طولانی مدت سیتالوپرام
فواید این دارو بیشتر از عوارض آن است اما با این حال عوارض سیتالوپرام را جدی بگیرید.
- حالت تهوع
- اختلال در خواب
- خوابآلودگی و سبک شدن سر
- خشک شدن دهان
- خستگی
- تعرق
- دیدن کابوس های مداوم
- اثرات غدد درونریز
- کاهش میل جنسی و کاهش توانایی جنسی شدید
ـ افرادی که به این دارو حساسیت دارند معمولا دچار عوارضی مانند مشکلات تنفسی ، جوشهای پوستی، خارش و التهاب در بخش زبان و گلو ، سرگیجه و سردرد شدید می شوند.
ـ به علت ضعیف بودن بدن افراد سالمند ، عوارض این دارو سریع تر واکنش نشان می دهد و باعث کاهش سدیم خون بدن و از بین رفتن تعادل فرد می شود .
ـ مصرف این دارو در دوران بارداری یا شیردهی باید تحت نظر پزشک باشید.
عوارض جانبی این دارو
ـ سیستم اعصاب مرکزی : خواب آلودگی یا بی خوابی ، خستگی ، اضطراب ، فراموشی ، گیجی
ـ کلیوی : پر ادراری
ـ ادراری تناسلی : ضعف جنسی ، اختلال انزال ، قاعدگی دردناک
ـ پوستی : راش پوستی ، خارش و تعرق
ـ تنفسی :عفونت مجاری تنفسی فوقانی ، سینوزیت ، سرفه
ـ قلب عروقی : افت فشار خون ، تاکی کاردی ، برادی کاردی
ازدیگر عوارض جانبی نادر سیتالوپرام می توان به توهم ،غش کردن ، گیجی ، مدفوع تیره ،استفراغ قهوه ای ، گشادی مردمک چشم ،تشنج ، شاخصهای واکنش آلرژیک (کهیر، بثورات پوستی، مشکل در بلع، تنگی نفس یا تورم صورت، دهان یا زبان) ، اضطراب شدید و یا عصبانی بودن ، افزایش ضربان قلب، افکار یا رفتارهای خودکشی اشاره کرد.
تداخلات دارویی
سیتالوپرام با بعضی از دارو ها تداخل دارد و نباید آنها را باهم مصرف کنید از جمله آیزوکروبوکسازید ، لینزولید ، متیلن آبی ، رازاگیلین ، سافینامید ، سلژیلین ، ترانیل سیپرومین ، فلوکستین ، پروکستین ، دولوکستین ، ونلافاکسین ، تیپتوفان ، کدئین ، آلپرازولام ، دیازپام ، زولپیدم ، کاریزوپرودول ، سیکلوبنزاپرین ، آنتی هیستامینها ، آمیودارون ، پیموزاید ، پروکائین آمید ، کینیدین ، داروهای درمان پارکینسون ، کلوپیدوگرل ، ایبوپروفن ، وارفارین ، آسپرین این دارو ها هستند.
قطع ناگهانی این دارو باعث بروز چه مشکلاتی می شود ؟
احساس سرگیجه ، اضطراب یا اضطراب ، تهوع ، استفراغ ، لرزش، گیجی، تعریق، سردرد، اسهال ، تپش قلب، تغییر در احساسات، تحریک پذیری و مشکلات بینایی در بینایی و بینایی از عوارض قطع کردن ناگهانی این دارو است.برای پایان دادن به مصرف سیتالوپرام باید مصرف آن را به تدریج کم کنید.
این دارو را طبق دستورات پزشک مصرف کنید زیرا مصرف بیش از حد این دارو باعث استفراغ ، اختلال در ریتم قلب ، سرگیجه ، تعریق ، حالت تهوع ، لرزش و به ندرت فراموشی ، گیجی ، اغما یا تشنج می شود. سیتالوپرام خطرناکترین گونه مهارکنندگان بازجذب سروتونین در صورت مصرف بیش از حد است.
هشدار
قبل از مصرف این دارو، در صورت مبتلا بودن به بیماری های زیر حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
- اختلال دوقطبی و شیدایی
- اقدام به خودکشی و مشکلات روانی
- پایین بودن پتاسیم و منیزیم خون
- مشکلات کبدی و زخم معده
- ابتلا به آب سیاه و یا بیماری مزمن دیگر
- کمبود سدیم خون
- دیابت نوع ۲
- مشکلات چشمی مانند گلوکوم
- صرع
هنوز هیچ دیدگاهی وجود ندارد.