رفیق کیه؟
من این مقاله درمورد رفیق و رفاقت رو از زبون خودم مینویسم تا راحت تر بتونم منظورمو به شما برسونم. پس اگر خانم هستید، هرجا از یک جنسیت استفاده کردم، شما برعکسش کنید؛ محتواش فرقی نمیکنه!.
شنیدی مامان باباها میگن اینقدر رفیق بازی نکن؟
ولی هیچوقت کلام مامان باباها به دلمون نمیشینه، احتمالا چون رفیقمون رپ گوش میکنه یا تیپ و ظاهرش به مصداق فرهنگ مامان بابا خوش نیاد، بیخیالش، مامان باباهای دهه چهلی، پنجاهی، شصتی و … .
اما قضیه چیه؟ چرا همه‌ی مامان باباها، باهمدیگه هم نظر هستن؟ بخاطر چی مامان باباها، همشون از رفیق ضربه خوردن؟ چرا اصلا راست میگن؟
رفیق، رفیقه! رفیق برادر نیست!
فکر کن یه رابطه رفاقتی، بین دوتا دوست هست که ریشه دار هم هست؛ مثلا چندین ساله باهمدیگه در ارتباط هستن و سنگینی کلمه رفیق توی رابطه‌شون احساس میشه. در این حین، انتظارات از رفیق بالا میره، مثلا اگر من به مشکلی برخوردم، فلانی هست، اگر کاری داشتم، فلانی هست. خلاصه که انتظاراتی پیش میاد و این وسط، انتظارات یکی از اون یکی، بالاتر میره. مثلاً بخاطر من، دیگه با فلانی رفت و آمد نکنه …
بخوانید: رفاقت بین دختر و پسر
امان از وقتی که از رفیق انتظار داشته باشی
وقتی که از رفیق انتظار داشته باشی، تازه دلخوریا شروع میشه! تازه اینکه نون خوردی، نمکدون شکستی میاد وسط، تازه اینکه مرامی کار نمیکنی، میاد وسط و خلاصه تنش ها شروع میشه.
اما یادت نره، رفیق رفیقه! برادر نیست! رفیق تهش رفیقه! تهش غریبه س. رفیق تهش آدمیه که هرکاری هم بکنی، با تو نسبت خونی نداره!
پس چقدر از رفیق انتظار داشته باشیم؟
دوستی و رفیق بودن با شخصی، به چهارچوب خوشگذرونی منتهی میشه! یعنی من یه نفر رو میشناسم ( تو بگیر ۱۰ سال) اگر جایی خواستم برم، بهش زنگ بزنم، اگه برنامه ای بود، دور هم دیگه جمع بشیم و با ارفـــــــــــــاق، اگر مشکلی برام پیش اومد، فقط باهاش درددل کنم، نه اینکه ازش راهکار بخوام، فقط درددل بکنم!
بخوانید: دلم گرفته، چکار کنم؟
انتظار از رفیق، فقط در حد خوش گذرونی هست. اینکه اهداف مشترک داخش بذارید، اینکه بخواید یک بیزینس باهم راه بندازید، عملاً فاز رابطه شما رو عوض میکنه و تبدیل به شریک تجاری و همکار میشید. پس، من فقط با فلانی میرم و میام، برای اینکه خوش بگذره. دوست دارم چند نفرو بشناسم و با چند نفر برم و بیام.
رفیق رو آدم تاثیر میذاره! نمیشه که همینطوری
خیلیا میگن اینی که من میگم رفیق صرفاً جهت خوش گذرونی، اشتباهه، چون بالاخره نمیشه که! رفیق روی آدم تاثیر میذاره، باید انتظار داشته باشی! باید حواست جمع باشه! حرفت درسته! ولی ویلیام گلسر توی کتاب تئوری انتخاب میگه، کنترل کردن آدما، شروع جنگ و دعواس، شروع تنش و نابودی روابط هست.
ممکنه من با شخصی توی یک دورهمی آشنا بشم، حالا چنین شخصی سیگار میکشه و درسشم خوبه و ممکنه من هم بخاطر همنشینی طولانی مدت با اون، تحت تاثیر قرار بگیرم و ممکنه سیگاری بشم! اینجا شما، دوتا انتخاب داری:
- انتخاب اول) بگم اوکی، من به سیگار کشیدن ایشون کاری ندارم و درسخون بودن ایشون و علاقه‌ی من به مطالب علمی، ما دوتارو کنار همدیگه نگه میداره، پس من باهاش میمونم و رفاقتم رو ادامه میدم
- انتخاب دوم) بگم من نمیتونم بوی دود سیگار ایشون رو تحمل کنم، پس قید علاقه ی مشترک به منابع علمی رو میزنم و یکی رو پیدا میکنم که این مقوله سیگارش، رو مخم نباشه!
در حقیقت شما اینجا، دوتا کار کردی، یکی اینکه اون شخص رو کنترل نکردی، دیگری، تصمیم گرفتی!
با این تصمیم که من با سیگارش کنار بیام یا نیام، مسیر خودت رو مشخص کردی و اجازه ندادی سیگار کشیدنش، بخواد روی تو تاثیر بزاره. یعنی اگر ترکش کردی، گفتی خب، من تصمیم گرفتم اجازه ندم سیگار کشیدن اون شخص، من رو هم سیگاری کنه ( انتظار ایجاد نشد)
یا اینکه این فرد رو همینطوری قبولش کردم و سعی کردم تاثیرپذیریم از منابع علمیش فعال بشه، نه از اعتیادش.
جمع بندی
در کل میخوام بگم رفاقت، کلمه سنگینیه! ما قرار نیست با کسی خواهر یا برادر باشیم، قرار نیست که خیلی زیاد صمیمی بشیم تا جای داداش نداشتمون رو پر بکنه! بلکه ما فقط به شخصی احتیاج داریم که بتونیم باهاش تفریح بکنیم. در این رابطه
1- انتظار نداریم
2- سعی در کنترل یا عوض کردن اون شخص نداریم
و با این دوتا تبصره، به رابطه‌مون ادامه میدیم
هنوز هیچ دیدگاهی وجود ندارد.