حرف کم آوردن و سکوت های آزار دهنده در هنگام گفتگو

حرف کم آوردن و سکوت های آزار دهنده در هنگام گفتگو، مشکلی است که بسیاری از افراد با آن مواجه هستند. این موضوع می تواند برای افرادی که برای موفقیت در محیط کار، دانشگاه یا روابط اجتماعی، به ارتباطات خوب و قوی نیاز دارند، بسیار مهم باشد.

گاهی اوقات افرادی که حرف کم می آورند، به دلیل ناراحتی، ترس، اضطراب یا عدم اعتماد به نفس هستند. آنها ممکن است به دلیل تجربه های ناموفق در گذشته، از بیان نظرات و افکار خود در محیط های اجتماعی خودداری کنند. در برخی موارد، عوامل فرهنگی، سیاسی یا اجتماعی نیز می تواند این مشکل را تشدید کند.

سکوت های آزار دهنده نیز می توانند در ارتباطات اجتماعی مشکلاتی را به دنبال داشته باشند. این سکوت ها ممکن است به دلیل تعرض به افراد، تلفظ نامناسب کلمات، توهین و یا دیگر اقدامات آزار دهنده در محیط های اجتماعی ایجاد شود. این سکوت ها می تواند برای فرد مبتلا به آن، احساس ناراحتی، بی اعتمادی و کمبود اعتماد به نفس ایجاد کند.

برای مقابله با این مشکلات، باید از راهکارهای مختلفی استفاده کرد. بهترین راهکار برای مقابله با حرف کم آوردن، ترس و اضطراب، تمرین و تمرین است. با این کار، فرد به تدریج اعتماد به نفس خود را افزایش داده و مهارت های ارتباطی خود را بهبود خواهد داد.

در مورد سکوت های آزار دهنده نیز، باید برای مقابله با آنها، از راهکارهایی مانند بیان نظرات و افکار خود و ایجاد تعاملات مثبت با افراد استفاده کرد. همچنین، افراد باید دقت کنند که به هیچ عنوان اجازه ندهند که دیگران آنها را تحت فشار قرار دهند و سکوت آنها را برای خود به عنوان قدرت در نظر بگیرند.

در کل، حرف کم آوردن و سکوت های آزار دهنده در هنگام گفتگو، مشکلاتی هستند که باید با روش های مناسب مقابله شوند. با تمرین و تلاش های مستمر، هر فردی می تواند مهارت های ارتباطی خود را بهبود داده و به یک ارتباط کننده قوی تبدیل شود.

حرف کم میاورم! چرا؟! حرف کم آوردن و ایجاد سکوت های آزار دهنده در بین گفتگو یکی از شایع ترین مشکلات ارتباطی است که بسیاری بابت آن شکایت می کنند.

ابتدا باید بدانید که بسیاری از انسانها در هنگام گفتگو یکدفعه حرف کم میاورند و احساس می کنند دیگر حرفی برای گفتن ندارند و در این موقع یک سکوت آزار دهنده بین او و طرف مقابل حاکم می شود که شرایط را غیر عادی می کند.

بعضیها برای خلاص شدن از شر حرف کم آوردن، از قبل موضوعاتی آماده می کنند که در لابلای گفتگو به آنها اشاره کنند. اشکال این روش اینست که ممکن است در هنگام گفتگو هیچ موضوع مربوطی به موضوعات از پیش تعیین شده شما مطرح نشود و بیان آنها از حرف کم آوردن بدتر باشد و گفتگو خوب پیش نرود.

روش دوم گفتگو برای فرار از حرف کم آوردن صحبت درباره مسایل عمومی و خسته کننده مثل آب و هوا یا دانشگاه و محیط کار است که شاید حرف دراین باره زیاد باشد اما بسیار خسته کننده است.

اگر بخواهیم این سوال که چرا حرف کم میاریم را دقیق تر بررسی کنیم باید به فیلترهای ذهنی توجه داشته باشیم.

چرا حرف کم میارم؟ 

اولین فیلتر ذهنی در حرف کم آوردن اینست که ما می خواهیم بسیار جذاب، اثرگذار، دلنشین، با وقار و جالب صحبت کنیم که همین باور ذهنی دست و پای ما را در هنگام گفتگو می بنند!

دومین فیلتر ذهنی در حرف کم آوردن اینست که نمی خواهیم خسته کننده، بی مزه، غیر جذاب و غیر حرفه ای جلوه کنیم و از ترس این موارد کلام ما محدود می شود.

همین فیلتر ها کافیست تا در هنگام گفتگو پس از مدت کوتاهی حرفی برای گفتن نداشته باشیم و احساس کنیم بهتر است خداحافظی کنیم!

عاقلانه ترین راه کار برای مقابله با حرف کم آوردن اینست که سعی نکنیم کمال گرایی داشته باشیم و عالی و بی نقص جلوه کنیم. انسانها دوست دارند با کسی دوست شوند که شبیه خودشان باشد با تمام نواقص انسانی راحت تر پذیرفته می شویم تا اینکه بخواهیم ثابت کنیم فرد فوق العاده و خاصی هستیم. هر چه بیشتر شبیه آدمیزاد باشید پذیرفتنی تر خواهید بود.

اگر بخواهید خود را عالی و بی نقص نشان دهید هم حرفی برای گفتن نخواهید داشت و هم گوش شنوا برای حرف هایتان کمیاب می شود! وقتی انسانها احساس می کنند که با شما فاصله زیادی دارند نمی توانند درست و حسابی با شما ارتباط برقرار کنند.

وقتی از موضوعات روزمره و ساده شروع می کنید خودبخود حرفهای عادی و جالب در ذهن شما بصورت قطاری در ذهن شما می آیند که در فرایند دوست سازی هم بسیار یاری رسان است و همینطور حرف کم آوردن و سکوت های آزاردهنده را به حداقل خواهد رساند.