۳۸۷ قبل از میلاد افلاطون اظهار داشت که مغز مکانیسم فرایندهای ذهنی است.

۳۳۵ قبل از میلاد ارسطو اظهار داشت که قلب مکانیسم فرایندهای ذهنی است.

در سال ۱۷۷۴ میلادی ، فرانتس مسمر جزئیات درمان خود را برای برخی بیماری های روانی شرح داد ، که در ابتدا مسحور نامیده می شد و اکنون به عنوان هیپنوتیزم شناخته می شود.

۱۷۹۳ فیلیپ پینل اولین بیماران روانی را در اولین حرکت عظیم برای درمان انسانی تر با بیماران روانی از زندان آزاد کرد.

۱۸۰۸ فرانتس گال در مورد فرنولوژی نوشت (این ایده که شکل جمجمه فرد و قرار گرفتن برجستگی های روی سر می تواند ویژگی های شخصیتی را نشان دهد).

۱۸۳۴ ارنست هاینریش وبر نظریه درک خود را از “تفاوت چشمگیر” منتشر کرد که اکنون به عنوان قانون وبر شناخته می شود.

۱۸۴۸ هنگامی که یک تیر آهن مغز او را سوراخ کرد ، فینیاس گیج دچار آسیب مغزی شد. شخصیت او تغییر کرد اما عقل او دست نخورده باقی ماند و این نشان می دهد که ناحیه ای از مغز در شخصیت نقش دارد.

۱۸۵۹ چارلز داروین با انتشار جزئیاتی از دیدگاه خود در مورد تکامل و گسترش نظریه “بقا از بهترین” ، مقاله “درباره منشأ گونه ها” را منتشر کرد.

۱۸۶۱ پزشک فرانسوی پاول بروکا منطقه ای را در لوب پیشانی سمت چپ کشف کرد که نقشی اساسی در رشد زبان دارد.

۱۸۶۹ سر فرانسیس گالتون ، تحت تأثیر “منشأ گونه ها” چارلز داروین ، “نبوغ ارثی” را منتشر می کند و استدلال می کند که توانایی های فکری ماهیت بیولوژیکی دارند.

۱۸۷۴ کارل ورنیکه کار خود را در لوب فرونتال منتشر کرد ، با جزئیات اینکه آسیب به یک منطقه خاص به توانایی درک یا تولید زبان آسیب می رساند

۱۸۷۸ جی استنلی هال اولین دکترای آمریکایی را دریافت کرد. در روانشناسی وی بعداً انجمن روانشناسی آمریکا را تأسیس کرد.

۱۸۷۹ ویلهلم وونت اولین آزمایشگاه رسمی روانشناسی را در دانشگاه لایپزیگ تاسیس کرد که آغاز رسمی مطالعه عواطف ، رفتارها و شناختهای انسانی است.

۱۸۸۳ اولین آزمایشگاه روانشناسی در آمریکا در دانشگاه جان هاپکینز تأسیس شد.

۱۸۸۵ هرمان ابینگهاوس هجای مزخرف را به عنوان ابزاری برای مطالعه فرایندهای حافظه معرفی کرد.

۱۸۸۶ زیگموند فروید شروع به درمان در وین کرد و این آغاز تئوری شخصیت بود.

۱۸۹۰ اصطلاح “آزمایشات ذهنی” توسط جیمز کتل ابداع شد و تخصص روانشناسی را که اکنون به عنوان ارزیابی روانشناختی شناخته می شود آغاز کرد.

۱۸۹۰ سر فرانسیس گالتون برای درک بهتر روابط متقابل در مطالعات هوش خود تکنیکی را ایجاد کرد که به عنوان همبستگی شناخته می شود.

۱۸۹۰ ویلیام جیمز “اصول روانشناسی” را منتشر کرد که بعداً پایه ای برای کارکردگرایی شد.

ایالت نیویورک ۱۸۹۰ قانون مراقبت دولتی را تصویب کرد و به بیماران روانی فقیر از خانه های فقیرنشین و برای درمان به بیمارستان های ایالتی دستور داد و اولین نهاد در ایالات متحده را برای تحقیقات روانپزشکی توسعه داد.

۱۸۹۲ بنیاد انجمن روانشناسی آمریکا (APA) به ریاست جی استنلی هال ، با عضویت اولیه ۴۲٫

۱۸۹۵ آلفرد بینه اولین آزمایشگاه روان درمانی را تاسیس کرد.

۱۸۹۶ نوشته های جان دیویی مکتب فکری معروف به کارکردگرایی را آغاز کرد.

۱۸۹۶ اولین کلینیک روانشناسی به مناسبت تولد روانشناسی بالینی در دانشگاه پنسیلوانیا ایجاد شد.

۱۸۹۸ ادوارد ثورندایک “قانون اثر” را توسعه داد ، با این استدلال که “اگر نتیجه آن زنجیره مثبت باشد ، زنجیره پاسخ محرک تقویت می شود.”

۱۹۰۰ زیگموند فروید “تفسیر رویاها” را به مناسبت آغاز اندیشه روانکاوی منتشر کرد.

۱۹۰۱ انجمن روانشناسی انگلیس تاسیس شد.

۱۹۰۵ آزمون هوش آلفرد بینه در فرانسه منتشر شد.

۱۹۰۶ ژورنال روانشناسی غیر طبیعی توسط مورتون پرینس تاسیس شد.

۱۹۰۶ ایوان پاولوف اولین مطالعات در مورد شرطی سازی کلاسیک را منتشر کرد.

۱۹۱۱ آلفرد آدلر گروه روانکاوی فروید را ترک کرد و مکتب فکری خود را تشکیل داد و فروید را به تأکید بیشتر بر جنسیت متهم کرد و نظریه خود را بر اساس کودکی خود بنا نهاد.

۱۹۱۱ ادوارد ثورندایک اولین مقاله در مورد هوش حیوانات را منتشر کرد که منجر به نظریه شرطی سازی عملکرد می شود.

۱۹۱۲ ویلیام استرن فرم اصلی را برای ضریب هوشی (ضریب هوشی) پس از مطالعه نمرات آزمون هوش بینه تهیه کرد. فرمول این است

در سال ۱۹۱۲ ماکس ورتهایمر تحقیقاتی را درباره درک جنبش منتشر کرد که آغاز روانشناسی گشتالت است.

۱۹۱۳ جان ای واتسون با انتشار “روانشناسی به عنوان دیدگاه های رفتاری” که آغاز روانشناسی رفتاری است.

۱۹۱۳ کارل جی یونگ از عقاید فرویدی جدا شد و نظریه های خود را با استناد به عدم توانایی فروید در تصدیق دین و معنویت توسعه داد. اندیشه جدید وی به روانشناسی تحلیلی معروف شد.

۱۹۱۶ آزمون هوش استنفورد-بینه در ایالات متحده منتشر شد.

۱۹۱۷ رابرت یرکس (رئیس وقت APA) ارتش آلفا و آزمایش های بتا را برای اندازه گیری هوش در قالب گروهی توسعه داد. این آزمایشات یک سال بعد برای استفاده با همه تازه استخدام شده در ارتش ایالات متحده به تصویب رسید.

سال ۱۹۲۰ جان بی واتسون و روزالی رینر آزمایش های آلبرت کوچک را منتشر کردند و نشان دادند که ترس می تواند به طور کلاسیک شرطی شود.

۱۹۲۱ شرکت روانشناسی اولین شرکت توسعه آزمایش روانشناسی را راه اندازی کرد ، نه تنها تجاری سازی تست روانشناسی ، بلکه اجازه داد آزمایش در مطب ها و کلینیک ها انجام شود نه فقط در دانشگاه ها و امکانات تحقیقاتی.

۱۹۲۵ ولفگانگ کوهلر “ذهنیت میمون ها” را منتشر کرد که به یکی از م componentلفه های اصلی روانشناسی گشتالت تبدیل شد.

۱۹۲۷ آنا فروید ، دختر زیگموند فروید ، اولین کتاب خود را در زمینه گسترش عقاید پدرش در زمینه رفتار با کودکان منتشر کرد.

۱۹۲۹ ولفگانگ کوهلر در مقاله خود در مورد روانشناسی گشتالت رفتارگرایی را مورد انتقاد قرار داد.
۱۹۳۲ ژان پیاژه با انتشار “قضاوت اخلاقی کودکان” محبوبیت خود را به عنوان نظریه پرداز برجسته رشد شناخت آغاز کرد.

۱۹۳۲ والتر بی کانون اصطلاح هموستاز را ابداع کرد و تحقیق در مورد پدیده جنگ یا گریز را آغاز کرد.

سال ۱۹۳۵ آزمون تصور موضوعی (TAT) توسط هنری موری منتشر شد.

۱۹۳۶ ایگاس مونیز کار خود را در مورد لوبوتومی های پیشانی به عنوان درمانی برای بیماری های روانی منتشر کرد.
۱۹۳۸ اولین بار الکتروشوک درمانی بر روی یک بیمار انسانی استفاده شد.

۱۹۳۹ آزمون هوش وکسلر-بلویو منتشر شد که در نهایت به پرکاربردترین ارزیابی فکری تبدیل شد.

۱۹۳۹ انجمن روانشناسی کانادا تاسیس شد.

۱۹۴۲ کارل راجرز “مشاوره و روان درمانی” را منتشر کرد که حاکی از آن است که احترام و رویکردی غیر قضاوتی در درمان پایه و اساس درمان موثر مسائل بهداشت روان است.

۱۹۴۲ ژان پیاژه “روانشناسی هوش” را منتشر کرد و در مورد نظریه های رشد شناختی بحث کرد.

۱۹۴۲ پرسشنامه شخصیت چند فازی شخصیت مینه سوتا (MMPI) ساخته شد و به سرعت به تحقیق و مورد پذیرش ترین دستگاه ارزیابی روانشناختی تبدیل شد.

۱۹۴۵ ایالت کانکتیکات قانون روانشناسی را برای روانشناسان تصویب کرد و به اولین ایالتی تبدیل شد که روانشناسی را به عنوان یک حرفه محافظت شده محافظت کرد.
۱۹۴۵ مجله روانشناسی بالینی تاسیس شد.

۱۹۴۵ کارن هورنی دیدگاه های فمینیستی خود را از نظریه روانکاوی منتشر کرد و این آغاز فمینیسم بود.

۱۹۴۹ کنفرانس بولدر مدل روانشناسی بالینی دانشمند-پزشک را با نگاهی به دکتر درمقابل Ph.D. به ترتیب توسط ارائه دهندگان پزشکی و محققان استفاده می شود.

۱۹۵۰ اریک اریکسون “کودکی و جامعه” را منتشر کرد ، جایی که او تئوری فروید را گسترش می دهد تا جنبه های اجتماعی رشد شخصیت در طول عمر را در بر گیرد.

۱۹۵۲ یک مطالعه در مورد اثر بخشی روان درمانی توسط هانس آیزنک منتشر شد که حاکی از آن است که درمان موثرتر از هیچ درمانی نیست. این امر باعث هجوم مطالعات نتیجه شد که از آن زمان روان درمانی به عنوان یک درمان موثر برای بیماری های روانی نشان داده شده است.

۱۹۵۲ کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شد که آغاز طبقه بندی بیماریهای روانی مدرن است.

۱۹۵۲ کلرپرومازین (تورازین) برای اولین بار در درمان اسکیزوفرنی استفاده شد.

۱۹۵۳ BF Skinner رفتار درمانی را توصیف کرد ، و از طریق تحقیق در ادبیات از روانشناسی رفتاری پشتیبانی می کند.

۱۹۵۳ کد اخلاقی روانشناسان توسط انجمن روانشناسی آمریکا تهیه شد.

۱۹۵۴ آبراهام مازلو به تأسیس روانشناسی انسانی کمک کرد و بعداً سلسله مراتب معروف خود را توسعه داد.

۱۹۵۷ لئون فستینگر نظریه خود را درباره “ناسازگاری شناختی” مطرح کرد و بعداً به یک شخصیت تأثیرگذار در روانشناسی اجتماعی تبدیل شد.

۱۹۶۱ جان بری اهمیت تحقیقات بین فرهنگی را مطرح کرد که باعث ایجاد تنوع در خط مقدم تحقیقات و کاربردهای روانشناختی می شود.

۱۹۶۱ کارل راجرز “در مورد تبدیل شدن به یک شخص” را منتشر کرد که نشان دهنده یک تغییر قدرتمند در نحوه درمان مسائل بهداشت روان است.

۱۹۶۳ آلفرد بندورا ایده یادگیری مشاهده ای را در مورد رشد شخصیت مطرح کرد.

۱۹۶۳ لارنس کولبرگ ایده های خود را برای تعیین توالی رشد اخلاق مطرح کرد.

۱۹۶۷ آرون بک یک مدل روانشناختی از افسردگی منتشر کرد که نشان می دهد افکار نقش مهمی در توسعه و حفظ افسردگی دارند.

۱۹۶۸ DSM II توسط انجمن روانپزشکان آمریکا منتشر شد.

۱۹۶۸ اولین مدرک دکترای روانشناسی (Psy.D.) در روانشناسی بالینی در گروه روانشناسی در دانشگاه ایلینوی – Urbana / Champaign تاسیس شد.

۱۹۶۹ جوزف وولپه “تمرین رفتار درمانی” را منتشر کرد.

۱۹۷۱ اولین دکترای روانشناسی (Psy.D.) اعطا شد (از دانشگاه Illinois – Urbana / Champaign).

۱۹۷۳ APA Psy.D را تأیید کرد. درجه ای برای تمرین حرفه ای در روانشناسی

۱۹۸۰ DSM III توسط انجمن روانپزشکان آمریکا منتشر شد.

۱۹۸۳ هوارد گاردنر (استاد دانشگاه هاروارد) نظریه خود درباره هوش چندگانه را مطرح کرد و استدلال کرد که هوش چیزی است که برای بهبود زندگی و نه برای اندازه گیری و تعیین کمیت انسان مورد استفاده قرار می گیرد.

۱۹۸۸ انجمن روانشناسی آمریکا تاسیس شد.

۱۹۹۰ ظهور مراقبت های مدیریت شده ، APA را وادار به سیاسی تر شدن می کند و این منجر به ایده تجویز روانشناسان و عدالت در پوشش بهداشت روان می شود.

۱۹۹۴ DSM IV توسط انجمن روانپزشکان آمریکا منتشر شد.

۱۹۹۵ اولین روانشناسان از طریق برنامه روانپزشکی ارتش ایالات متحده دارو تجویز می کنند.

۱۹۹۷ ، دیپ بلو ، ابر رایانه در آن زمان ، بهترین شطرنج باز جهان ، کسپاروف را شکست داد و نقطه عطفی در توسعه هوش مصنوعی بود.

۱۹۹۸ روانشناسی با ظهور درمان الکترونیکی به عصر تکنولوژی پیشرفت می کند.

۱۹۹۹ روانشناسان در گوام امتیاز نسخه ای برای داروهای روانگردان را بدست آوردند.

۲۰۰۲ نیومکزیکو اولین ایالتی است که قانونی را تصویب می کند و به روانشناسان مجاز اجازه می دهد داروهای روانگردان تجویز کنند.

۲۰۰۲ هنگامی که رئیس جمهور جورج دبلیو بوش قانونی را ترویج می کند که پوشش جامع بهداشت روان را تضمین می کند ، فشار برای برابری سلامت روان مورد توجه کاخ سفید قرار می گیرد.