اعتراض و مقاومت کودکان نسبت به والدین و محیط

آنچه که والدین در کودکان مشاهده می‌کنند همان موضوعاتی است که در نوزادان هم مشاهده می‌شده است ولی توجه آنها راجلب نمی‌کرده است (مقاومت و اعتراض) کودکان به دو شکل ارادی و غیر ارادی نسبت به محیط پیرامون واکنش نشان می‌دهند که واکنش های ارادی همان مقاومت و اعتراض است.

والدین در کودکی نسبت به این اعتراض ها ومقاومت ها حساس می‌شوند.

نقش والدین در اعتراض و مقاومت کودکان

والدین بخشی از زندگی فرزندان را تشکیل می‌دهند و همواره به عنوان الگویی برای آنان محسوب می‌شوند.

تقلید کودکان از والدین امری انتخابی نیست زیرا ماهیت کودکان به گونه‌ای است که به سمت تقلید کشیده می شوند.

پدر و مادر می توانند هم اثر مثبت و هم اثر منفی روی فرزندان خود بگذارند و این تاثیر تا حدودی به نوع ارتباط کلامی و گفتاری والدین با فرزندان بستگی دارد و البته روابط عاطفی نیز در این عملکرد موثر است.

ارزشها از طریق هویت کودکان فراگرفته می‌شود و بخشی از وجود آنها را تشکیل می دهد و این الگوی ارزشی باگذشت سال ها و زندگی با افراد خانواده و اجتماع تکامل می یابد.

الگوبرداری کودکان از والدین

اگر والدین خواستار ثبات ارزشها و رفتارهای خاصی در کودکان خود هستند باید بدانند که رفتارعملی از گفتار تاثیرگذارتر می‌باشد به همین جهت کودکان باید به گونه ای آموزش ببینند که از رفتار درست الگو‌برداری کنند و در طول زندگی آن را به اجرا در آورند.

والدین خوب حقیقتا الگوهای مثبت و سازنده‌ای هستند البته این بدان معنا نیست که والدین همواره کارها را به درستی انجام می‌دهند و هر چه می‌گویند حقیقت است بلکه انسان به گونه‌ای آفریده شده که از نقص و خطا و اشتباه مبرا نیست ولی به هر جهت خصوصیاتی ویژه و اساسی در او نهاده شده است که می‌تواند به عنوان سرمشق و الگو در نظر گرفته شود.

چه چیزی سبب می شود که الگوی سازنده ای برای فرزندان نباشیم؟

عملکرد والدین و نگرش آنها نقش الگو و اسوه بودن آنان را مشخص می‌کند. ابراز این جمله که <همچون من عمل نکن یا به گفته ی من عمل نکن> واقعیت ناگواری است که بسیاری از والدین به فرزندان خود توصیه می‌کنند.

در واقع آنها انتظار دارند که فرزندان کاری متفاوت از اعمال والدین انجام دهند در صورتی که عملا چنین اتفاقی نخواهد افتاد. حقیقت این است که در واقع ابراز این جمله که این کار اشتباه است انجام نده > هیچ کمکی به رفع رفتارهای نادرست قدم بردارند تا فرزندان آن را مورد سرمشق قرار ندهند.

رفتار والدین در مقابل اعتراض و مقاومت کودکان

وقتی والدین به شیوه ی دورویانه رفتار می‌کنند واکنش فرزندان به گونه خواهد بود تعدادی از کودکان نسبت به این رفتار والدین مقاومت کرده و اعتراض می‌کنند.

ولی عده ای نیز به تقلید از این رفتار منفی می‌پردازندکه البته شیوه‌ی دوم در کودکان بیشتر مشاهده می شود زیرا از لحاظ عاطفی فرزندان تمایل کمی دارند که با والدین خود مخالفت کنند و همین امر سبب می شود که هم والدین و هم فرزند بازنده میدان باشند.

پس والدین برای تربیت درست کودکان باید الگوی مناسبی برای آنها باشند.