اختلاف سلیقه با پدر و مادر درمورد ازدواج؟

چند ماهه که در دانشگاه با پسری آشنا شدم .هر روز با هم در ارتباطیم و فکر می کنم که ابراز علاقه اش بهم واقعیه.ولی خانواده ام با هاش مشکل دارن.چون از یک شهر دیگه اومده و عقیده دارن که ما فرهنگامون به هم نمی خوره.از طرف دیگه فقط یک سال از من بزرگتره و خانواده ام میگن تجربه نشون داده که اختلاف سنی کم عدم تفاهم میاره.یه مشکل دیگم داره اینه که وضع مالیش به خوانواده ما نمی خوره ولی خوب آخه ما دو تامون دانشجوی پزشکی هستیم و حتما در آینده وضع مالیه خوبی پیدا میکنیم چون از نظر اخلاقی خیلی پسر خوبیه و به شدت دوسم داره البته خودمم بهش علاقه دارم دلم نمیاد به خاطر مسائلی که به نظر من مهم نیست رابطمون رو قطع کنم از طرفی هم دوست ندارم تو روی پدر و مادرم وایسم.لطفا راهنماییم کنید که ادامه رابطه ای که اینجوری رو هواست وممکنه به نتیجه ای نرسه و روز به روز داره وابسته ترمون میکنه درسته؟

images.png

اولین جلسه مشاوره

 

قیمت اصلی جلسه مشاوره 249,000 تومان

قیمت اولین جلسه مشاوره 79,000 تومان

روز
ساعت
دقیقه
ثانیه
می توانید به صورت 24 ساعته از طریق تلگرام یا واتساپ با تیم روانشناسی شیک اندیش در ارتباط باشید

مقالات مرتبط

4 comments

  • مشکل این رابطه ها اینه که احساسات چشم ادمو به روی حقایق میبنده شما گفتین که چند ماهه با ایشون اشنا شدید فکر نمیکنید چند ماه زمان خیلی خیلی کمی برای شناخته؟دونفر که زیر یه سقف با هم زندگی میکنن گاهی بعضی خصوصیتهای اخلاقی رو بعد از چند سال بدست میارن شما به شناخت بیشتر نیاز دارید اوایل اشنایی هر دو طرف تموم تلاششونو میکنن که خودشونو خیلی بهتر نشون بدن و بعد از مدتی که از قالب یه ادم پاستوریزه و بی عیب و نقص کلافه شدن خصوصیاتشونو بیشتر میشه دید. شما نگفتید ترم چند هستید ولی بالاخره هردوتون باید ۷ سال درس بخونید اگه ابتدای دوران دانشجویی هستید(که من حدس میزنم ترمهای اول دوم باشید چون اگه بالاتر بودید زودتر از اینها باهم اشنا میشدید)حالا حالاها فرصت دارید که همدیگه رو بشناسید پس عجولانه رفتار نکنید بهتر بود به جای اینکه عاشق بشید بعد شناخت بدست بیارید اول با هم چند ترم رو میگذروندید و کاملا که باهم اشنا میشدید در مورد ازدواج فکر میکردید اختلاف فرهنگی هم خیلی مهمه البته نه در هر موردی. اگه دونفر با فرهنگ مختلف سطح فکر نزدیک به هم داشته باشن میتونن با درایت و فهم بالا با هم زندگی کنن پدر و مادرتون تنها کسانی هستن که عاشقانه دوستون دارن و صلاحتونو میخوان حتما با مشاور جلسه داشته باشید و پایه های عشقتونو محکم کنید امیدوارم بهترینها براتون رقم بخوره
  • سلام.اینطوری که شما گفتید همش مشکله.فقط یکی دوسال طول میکشه تا شما بافرهنگ های همدیگه اشنا بشین.من خودم توفامیلمون دیدم.واقعا خیلی سخته.یکیم وضع مالی بیشتر مواقع رو شخصیتورفتارم تاثیر داره.نمیگم حتما همینطوره ولی کمی دقت کنید میبینید همینطوریه.فقط به پسره فکر نکنید.به خانوادشم توجه کنید.شما دانشجوی پزشکی هستید.خواستگارای شما همشون دکتر مهندس وادمای هم سطح شماهستن.یکم بیشتر فکر کنید.الان همش بااحساسات تصمیم میگیرید.البته اگه هم ایمان دارید خوشبختتون میکنه به چیزای دیگه فکر نکنید.خانوادتونم راضی میشن بالاخره.
  • سلام خدمت شما احساس شما رو می تونم بفهمم.نگرانیهای والدین همیشه برای فرزندان وجود دارد وآنها هم به نوعی حق دارند ونگران اینده فرزند.اما این که مسلئه فرهنگ را مطرح می کنید درجای خودش خیلی مهم است.جسارت نباشه شاید هنوز به درک درستی از فرهنگ ومسائل پیرامون ان نرسیده اید.فرهنگ خیلی تاثیر گذار خواهد بود حتی دربین مهندس ودکتر ودیگراقشار.بازهم بستگی داردچه نوع فرهنگی باشد.این اختلاف سنی مشکلی پیش نمیاره .به نظرم اگرکمی واقع بین باشیدوروابطتون را کنترل ومحدود کنید.از حدوحدودمعین فراتر نرویدوچندسال دیگرصبرکنیدبهتر باشه .شما الان ۱۹ سال دارید.عجله نداشته باشیدمطمئن باشید امروزبا دوماه دیگه دید ونگرش شما جوردیگه ای خواهد بود.اختلاف سلیقه بین فرزند ووالدین طبیعیه.درکل اگه صبورباشیدوحداقل یکسال دیگه صبرکنید بهتره تا اینکه الان تصمیم قطعی بگیرید. ممنون
  • با سلام. برای ازدواج شرطه که مرد از نظر مالی و فرهنگی و .. از زن بالاتر باشه شاید اوایل عاشقانه فکر میکنید و این مسائل رو جدی نمیگیرید اما در آینده واقعا مشکل ساز میشه… البته این شرایط افراد چون اکثرا انتسابی هست برای آدمای واقع بین مهم نیست و بیشتر به داشته های خود اون فرد اهمیت میدن نه شرایطی که به اون فرد نسبت داده شده و کاریش نمیشه کرد… والدین شما واقعا حق دارند و از خوشبختی شماست که والدینتون تمام جوانب رو برای ازدواجتون در نظر میگیرن… به پدر و مادرتون اعتماد کنید و هرچی میگن گوش کنید اونا واقع بین تر از شما هستن اما در مورد مسائلی که فکر میکنید و مطمئنید هیچ موقع مشکلی پیش نمیاد با والدین صحبت کنید مثلا وضع مالی طرفتون .. بیشتر و بیشتر فکر کنید و امیدوارم تصمیم عاقلانه بگیرید بیشتر به خودتون وقت بدید عجولانه تصمیم گرفتن ممکنه باعث پشیمانی بشه… خوشبخت باشید.