یادم هست استادی داشتیم که همیشه می گفت پرستاران مظلوم ترین قشر از جامعه تحصیل کرده علوم پزشکی هستند. پرستاران همان درس هایی را میخوانند که دانشجوهای پزشکی و داروسازی میخوانند. درست است که حجم مطالب کمتر و به نسبت مطالب ساده تر آموزش داده میشوند، ولی از همان ترم اول – دوم وارد بخش و بیمارستان و بالین بیماران میشوند. سختی های این رشته را کمتر کسی متوجه میشود. پرستاران مسوول پیگیری روند درمان بیماران بر اساس دستور پزشکان می باشند. مراقبت از سلامت بیماران با بخش های بیمارستان از طریق این قشر زحمت کش انجام میشود.

متاسفانه جایگاه این رشته همچنان در ایران مهجور مانده و بسیاری از خانواده ها این رشته را سطح پایین می دانند.

واقعیت چیز دیگری است:

پرستاری شغلی نیست که تنها با مطالعه ی کتابها و حاضر شدن سر کلاس های درس بتوان در آن موفق شد. پرستاران باید با تکیه بر درس های دانشگاهی و قدرت تجزیه و تحلیل خوب در شرایط مختلف تصمیم بگیرند.

یکی از تصورات اغلب کسانی که از انتخاب این رشته فرار می کنند این است که توانایی شست وشوی مدفوع و ترشحات مریض را ندارند. در درجه ی اول به یاد داشته باشید که این مسئولیت به عهده ی کمک بهیارهای هر بخش می باشد و در درجه ی دوم بدانید که تمام رشته های علوم تجربی که به نحوی با جان یک موجود زنده در ارتباط باشد، با این مسائل نیز ارتباط خواهند داشت. مسئله ی بعدی درک نادرست مردم درباره ی شرایط شغلی و میزان درآمد فارغ التحصیلان است. فارغ التحصیلان این رشته می توانند حقوق چند میلیونی با ۴ تا ۶ روز کار در هفته داشته باشند.

جذابیتها و سختی های دوران تحصیل:

در اینجا به صورت اجمالی واحدهایی را که در این دوره ۴ ساله باید بگذرانید رامی توانید ببینید

تعداد کل واحدها: ۱۳۰ واحد

درس های عمومی: ۲۰ واحد

– درس های نظری: ۱۶ واحد

درس های اصلی: ۱۲ واحد

– درس های تخصصی: ۴۶ واحد

– درس های کارآموزی: ۱۲ واحد

در دانشگاه تهران، دانشجویان پس از گذراندن یک تا دو ترم، وارد بیمارستان شده و درس های بالینی را شروع می کنند. درس های ارائه شده در ترم اول در اغلب دانشگاهها به شکل زیر است:

تشریح کالبد انسان (تئوری و عملی)، فیزیولوژی (تئوری و عملی)، بیوشیمی (تئوری و عملی)، اصول مهارتهای پرستاری (تئوری و عملی)، فارسی (تئوری)، اندیشه اسلامی (تئوری)، زبان انگلیسی (تئوری). در ترم دوم دانشجویان درس هایی مانند میکروب شناسی، انگل شناسی، تغذیه و تغذیه درمانی را می آموزند و درس های کارآموزی اصول و مهارتهای پرستاری و… را به صورت عملی فرا می گیرند.

در ترم های بعد، واحدها بیشتر کارآموزی بوده و به صورت زیر می باشد:

پرستاری بهداشت و روان، پرستاری بهداشت و مادران ۱، ۲ و ۳، کارآموزی بیماری های پرستاری داخلی جراحی ۱، ۲ و ۳ و…

امّا رشته ی پرستاری بیش از مطالعه ی هر کتاب و جزوه ای، نیازمند روحیه ای قوی و صبری مثال زدنی است. پرستاران چرخ دنده های حرکت یک بیمارستان هستند و بدون آنها قطعا بیمارستانی وجود نخواهد داشت.

بیماران از لحظه ی ورود به بیمارستان، چه در اورژانس و چه در درمانگاه و بخش با پرستاران در ارتباط هستند و مشکلات آنها از طریق پرستاران به گوش پزشکان می رسد.

قبل از انتخاب رشته ی پرستاری بدانید که شرایط شغلی این رشته نیازمند گذشت، صبر و تحمل زیاد است. ممکن است یک روز بیمار شما فوت کند و شما نباید نظارت بر سایر بیمارهایتان را به این دلیل پشت گوش بیندازید. تعداد زیادی از مراجعین از شما سوالاتی می پرسند که پاسخ آنها به عهده ی شما نیست و باید با صبر و حوصله به آنها این را توضیح دهید.

بیمار، شما را امین خود میداند و با شما درد و دل می کند. باید قدرت شنیدن و دگردردی در شما وجود داشته باشد.

در یک کلام برای انتخاب رشته ی پرستاری در نظر گرفتن آینده ی شغلی، کم اهمیت ترین موضوع برایتان باشد و بیشتر به تواناییهای روحی و جسمی خودتان توجه کنید.

  ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر در رشته پرستاری:

فارغ التحصیلان کارشناسی پرستاری میتوانند در رشته های زیر در مقطع ارشد ادامه تحصیل دهند:

پرستاری داخلی – جراحی

پرستاری – سلامت جامعه

پرستاری کودکان

روان پرستاری

آینده شغلی رشته پرستاری:

پرستاران می توانند در بیمارستان ها، کلینیک های شخصی و دولتی، سازمان ها و … مشغول به کار شوند. در اغلب مراکز، ساعت کاری به صورت شیفتی در سه نوبت  یا دو نوبت میباشد اما  این مسئله بیشتر به محیط کار و شرایط آن  بستگی دارد. کار پرستاران اورژانس و بخش ها، بیشتر به صورت گردشی میباشد.

پرستار می تواند در بیمارستان بر اساسی سطح تحصیلات (کارشناسی، کارشناسی ارشد) و سابقه ی کار در پستهای پرستار شیفت، سرپرستار، سوپروایزر بالینی، سوپر وایزر کنترل عفونت، سوپروایزر آموزشی و ریاست پرستاری بیمارستان مشغول به کار شود.

پرستار وضعیت بیمار را در هر لحظه کنترل می کند. بالای تخت هر مریض کاردکس (نوعی پرونده) وجود دارد که پرستار علائم حیاتی بیمار را هر ساعت در آن ثبت می کند. پرستار دستورهای دارویی پزشکان را اجرا کرده و به بیمار اطلاعات لازم را درباره ی مراقبتها و رعایت های بهداشتی و غذایی میدهد. همچنین پرستاران می توانند در بخش های مختلف اداری بیمارستان به عنوان سرپرستار بخش، مترون (رییس بخش پرستاری بیمارستان) و… فعالیت کنند. در ایران با این که پرستاران جایگاه واقعی خود را نیافته اند و در چند سال اخیر نیز با تعداد قابل توجهی فارغ التحصیل رشته ی پرستاری از دانشگاه آزاد و دانشگاههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی روبه رو بوده ایم، امّا هنوز مراکز بهداشتی – درمانی به پرستارانی متخصص، مجرب و توانمند نیازمندند و درواقع بازار کار برای فارغ التحصیل خوب این رشته وجود دارد. پرستاران با بیماران مختلف جسمانی و روانی سر و کار داشته و در معرض بیماریهای مختلف نیز قرار دارند. وجود فشار کاری، ساعتهای کار طولانی، استرس بالا و کم بودن حقوق و مزایا نیز از مشکلات دیگر این شغل میباشد. پرستاران یک بیمارستان، عامل اصلی موفقیت یک بیمارستان هستند؛ یعنی اگر پرستاران یک بیمارستان خوب، کارآمد و دلسوز باشند، اکثر بیماران از آن بیمارستان راضی خواهند بود. چون بیشترین ارتباط بیمار با پرستاران میباشد و رضایت از پرستار مساوی است با رضایت از بیمارستان!

 بازه ی درآمد رشته پرستاری:

اکنون با اجرای طرح تحول سلامت، حقوق و دریافتی پرستاران به ویژه در بیمارستانهایی که این طرح در آنها اجرا می شود بهبود نسبی یافته است. حقوق پرستاران در بیشتر موارد متناسب با سختی کاری که دارند، نیست. متوسط درآمد یک پرستار در ایران حدود ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان در ماه در سال ۱۳۹۵ بوده است.

رشته پرستاری مناسب چه کسانی است؟

دانشجوی پرستاری باید عاشق انسان و انسانیت باشد تا بتواند در شرایط سخت و بحرانی حتی زمانی که خسته است یا آمادگی جسمی و روحی لازم را ندارد، به دیگران کمک کند. همچنین باید فردی منظم و دقیق باشد و بداند که نظم و سخت گیری اساس کار رشته پرستاری است و از لحاظ علمی نیز لازم است که به زیست شناسی، شیمی و زبان انگلیسی مسلط باشد چون برای روزآمد بودن و اطلاع از آخرین دستاوردهای دانش پرستاری، لازم است که از مجلات و منابع علمی به زبان انگلیسی استفاده کند.

دانشجوی پرستاری باید از سلامت کامل بدنی برخوردار باشد تا به یاری دید قوی بتواند کارهای ظریف و دقیق پرستاری را به خوبی انجام دهد و با شنوایی خوب صدای قلب را حتی اگر ضعیف باشد، بشنود. حتی داشتن قدی متناسب و عدم لکنت زبان یا لرزش دست در این رشته ضروری است. چون همین مشکلات به ظاهر کوچک، در کارایی یک پرستار بسیار موثر است.