سلام .کارمند هستم . بعد از فوت همسرم ، در محل کارم زیر نگاه های سنگین همکاران مرد له شدم . تا حدی که حتی با هیچ کس نه صحبت میکنم . نه سلام میکنم . چون سریع به یه بهانه ای میان سراغ آدم .
یه هفته ای میش یه همکار مرد وارد محل کارمون شده آدم خجالتی به نظر میاد اما فکر میکنم فهمیده من تنها هستم موقعی که داریم سوار سرویس میشیم با چهره ای خندان و معنی دار بهم نگاه میکنه دیگه خسته شدم . دلم میخواد برم خونه دیگه سر کار نیام . هر کی از راه میرسه میخواد برای آدم شوهر پیدا کنه . با هر زبونی هم به همکارام میگم بس کنین . انگار نه انگار . دیگه دارم از محیط کارم خسته و دلزده میشم . یه راه حل بهم نشون بدین تا این آقا حرفی بهم نزده تکلیفم و روشن کنم که حساب کار بیاد دستش .
البته این وهم میدونم که شاید اشتباه میکنم و این شاید خیالات باشه .
یک نظر
Or use one of these social networks