اذیت و آزار

سلام دوستان ۲۴سالمه ۵سال پیش با پسری اشنا شدم دوستیمون صمیمی شد همیشه باهم بودیم ولی اون خطرناک نشون میداد من رابطمو کمرنگ کردم دیدم بدتر شد تهدیدم کرد محل نذاشتم اون ۳۲سالشه تو شهری که زندگی میکنم همه به اسم میشناسنش هر کاری میخواد براش انجام میدن خیلی وقته باهاش رابطه ندارم اما همه شهر رو اجیر کرده میان طرفم هر کی به یه روشی میفرسته که اذیتم کنن فکرم مشغوله تو شهر خودت ۱نفر باشی بعدش تمام شهر ضد تو باشن فکرشو بکن دیگه به هیچ کس نمیتونم اعتماد کنم شرایطم بد شده چندبار بهشگفتم ما دیگه باهم سنمی نداریم ولی اون ول کن نیست زندان هم رفته تا حالا که دوام اوردم میخوام برم شهری دیگه بدون این که کسی بفهمه کارو کاسبی کنم زندگی کنم خانوادم نمیذارن براشون توضیح دادم درک نمیکنن فکر میکنن من دیوونه شدم بهشون میگم من تو این شهر داغون میشم ولی میگن متاهل شو درست میشه در صورتی که به نظر خودم اینه که ادمی که تو یه چاه میفته نباید خودشو بندازه تو چاه بزرگتری تو خیابون جاهای شلوغ راه میرم چون کاملا میشناسمش قبلا ازش دیدم کاراش برنامه ریزی شده هستن که تو دردسر نیفته خانوادم درک نمیکنن که من باید برم زندگیم قشنگ میشه ولی تو این شهر لعنتی اخرش میبازم هم جوونیمو هم زندگیمو بهشون میگم کل شهر ضد من هستن میخندن میگن دیوونه ای وقتی که رفتم زیر خاک شاید بفهمن ولی دیگه دیره چون این جریان ۳ساله داره ادامه پیدا میکنه بالای ۲۰نفر تا حالا فرستاده که باهام طرح رفاقت بندازن بکشونم جایی ولی من قیچیشون کردم فامیلی ندارم چندتایی هستن که چندبار بهشون گفتم پشتمو خالی کردن همیشه سر تر بودم ازشون از خداشونه زمین خوردنمو ببینن اینو دیگه مطمانم شرایطم خیلی بده هر کسی دیگه جای من بود چی میکرد بیشتر وقتا تا صبح بیدارم فکر میکنم به همه چی بعدش خندم میگیره از این همه جریانا که دارم و تنهام فکرش دیوونت میکنه ۹کیلو کم کردم باشگاه که دیگه نمیرم چند بار خواستم برم مشاوره ولی گفتم فردا میگه به خانوادت بگو دیگه حوصله هیچیو ندارم جسمم که هیچ روحمو میبینم که زجر میکشه شرایط سخت رو نمیدونم کی کشیده استرس ترس ایستادگی تنهایی زجر همه چی کاش بیشتر از سنم نمیدونستم اذیتم میکنه وقتی میدونم اسمم رو نمیگم بی نام معرفی میکنم یکی راهکاری بهم بده منتظر نظراتون هستم