شده دلت گرفته باشه، از دست عشقت، مامانت، بابات یا هرکس دیگه ای و بخوای با یه نفر درددل کنی؟ احتمالاً گوشی رو برمیداری و به دوستت زنگ میزنی. حالا یا باهاش قرار میذاری یا پشت تلفن شروع به درد دل میکنی. آره! دلم گرفته چیکار کنم رفیق؟

ولی، واقعا دلم گرفته چیکار کنم؟

میخوام وقتی دلت گرفته، به چندتا نکته دقت کنی که باعث نشه توی این اوضاع بد، سوتی بدی یا به ضرر خودت، ناخواسته یه کارایی رو انجام بدی.

نکته اول به جواب سوال دلم گرفته چیکار کنم اینه که بدترین گزینه برای درددل کردن، شریک عاطفی هست که چیزی وقت نیست باهاش آشنا شدی. مثلا تازگیا با یه نفر آشنا شدی، دلت گرفته و اونم بهت میگه چته؟! بدترین گزینه برای درددل کردن، چنین شخصی هست! زیرا که جذابیت تو میره ته چاه! چرا؟
چون هنوز کامل نمیشناسه تورو، ولی تو میری بهش میگی دلم گرفته چیکار کنم ؟ چی میشه؟ توی ذهنش اینه که این آدم چقدر ضعیفه یا مثلا میگه این آدم چقدر انرژی منفیه. انگار قراره همیشه درد دل کنه.

پس وقتی دلت گرفته، اصلا با شریک عاطفی که در فاز آشنایی باهاش قرار داری، درد دل نکن! نرو بهش بگو که دلم گرفته چیکار کنم ؟

نکته دوم به جواب سوال دلم گرفته چیکار کنم اینه که از دوستات، نظر نخواه! کمک نخواه. ممکنه بگی یعنی چی؟ مگه میشه؟ اصلا چرا؟ یعنی نرم به دوستم بگم دلم گرفته چیکار کنم ؟

جواب به این سوال منفیه. چرا؟ وقتی تو دلت گرفته، میری پیش دوستت، و باهاش درددل میکنی. در این زمان، اون شخص هم، چون دوستت داره سعی میکنه بهت کمک میکنه! تکرار میکنم! سعی میکنه بهت کمک کنه! ولی چه کسی؟
کسی که دانش و تجربه‌ی خاصی نداره! کسی که صرفاً بر اساس تجربیات خودش باهات صحبت میکنه

مثلا بهش میگی من با دوست دخترم یا دوست پسرم دعوام شد! اگر اون شخص، آدم عالمی نباشه، بهت میگه یعنی چی؟ دختره پررو بازی در آورد؟ بزن تو پرش! یه مرد آلفا اجازه نمیده که کسی سوارش بشه. یا مثلا میگه عزیزم، برو پیش دوست پسرت، یکم نازش کن، یکم عشوه بیا. درست میشه.

این درحالیه که این دو نصیحت، کاملاً اشتباهه. از طرفی، تجربه‌ی عموم مردم، دقیقا میگه همینکار هارو باید انجام بدی. در حالی که مثلا جواب این سوال اینه که یکم فاصله بده، یه تنفس مجدد پیش بیاد، بعدش برو باهاش صحبت کن و حرف هاش رو بشنو و ….

جواب آخر

وقت دلت میگیره، دوتا کار میتونی انجام بدی.

یک) با خودت درد دل کنی، برون ریزی کنی، مثلا وویس گوشیت رو روشن کنی، با خودت درد دل کنی، قدم بزنی، با خودت حرف بزنی و احساساتت رو بریزی بیرون! هدف اینه احساسات بیرون ریخته شه. مثلا بشینی بنویسی. واسه همینه وقتی میری با دوستی درددل میکنی و بهش میگی دلم گرفته چیکار کنم، در عمل، راهکارهای اون حال تورو خوب نمیکنه، بلکه اینکه احساساتت رو بیان کردی حالت رو خوب میکنه.

دو) برو پیش روانشناس؛ این گزینه بشدت تاکید میشه! چرا؟ چون روانشناس، در وهله اول کسیه که بزرگ ترین راز هات رو بهش بگی، هیچوقت قدرت سواستفاده نداره! پول میگیره که بشینه حرفات رو گوش کنه، اونم جوری که دلت میخواد بیشتر براش حرف بزنی. در وهله دوم، اون آدم عالمی هست. ببین، وقتی حرفات رو میشنوه، میتونه بهترین تجربه رو در اختیارت قرار بده. چون که با هزاران نفر آدم صحبت کرده و بهترین راهکارهارو بهشون داده. علمش رو داره و وقتی باهاش صحبت میکنی، از تجربیات خودش برات نمیگه! از چیزی که علم میگه، برات میگه. علمی برات صحبت میکنه. بهت راهکارهای ۱۰۰% عملی میده.
اینطوری میشه که هم احساساتت رو بیرون میریزی. هم بهترین راهکار رو میگیری. بشدت توصیه میشه که با دوست و رفیق، درددل نکنی! یا اگرم میکنی، ازشون نصیحت نخوای.

بهشون بگو فقط بیان بشینن کنارت و به حرفات گوش بدن. همین! نیازی نیست که حتماً راهکار بدن.

مطلب به ظاهر ساده ای بود ولی بشدت میبینم که آدم ها اشتباه میکنن و باعث میشه در کوتاه مدت و درازمدت آسیب ببینن. اما در کل من دوستت دارم و با گفتن اینها، میخوام بهت کمک کنم بیشتر از خودت محافظت بکنی و آسیب نبینی.
راستی، اگر مشاور خوب نمیشناسی، من بعنوان یک محقق، میتونم کمکت کنم. میتونیم کُلی باهم صحبت کنیم. وقت مشاوره رو میتونی از اینجا بگیری و تلفنی باهم صحبت کنیم.