کمرو ها می توانند جذاب باشند؟

کمرو ها می توانند جذاب باشند؟

بسیاری از افراد کمرو احساس می کنند جذاب و جالب نیستند و افراد جذاب و به قول خودشان “با حال” را از درون ستایش می کنند. افراد کمرو فکر می کنند در هر جمعی که هستند دیگران علاقه ای به ارتباط با آنها را ندارند و با اضطراب شدیدی وارد هر اجتماعی می شوند. فرد کمرو دائم در حال قضاوت کردن خود و دیگران است. و از اینکه مبادا بقیه از نقص های پیدا و پنهان او مطلع شوند آشفتگی فکری دارد. بعضی از افراد کمرو به قدری خیالبافی منفی می کنند که بر اثر آن تپش قلب می گیرند.

افراد کمرو همیشه از خود می پرسند:

• چرا بعضی انسانها به راحتی با دیگران ارتباط برقرار می کنند و جذاب هستند؟
• آیا جذاب بودن یک صفت ارثی است؟ یا می شود مهارت های ارتباطی را یاد گرفت؟
• آیا فرد جذاب یک انسان سطحی است؟ اهل تفکر عمیق می باشد؟
• جذاب بودن یعنی پرچانگی و پرحرفی و یا نقل مجلس بودن؟
• چرا مردم دوست دارند با افراد جذاب دوست شوند؟
• آیا من فرد به درد بخور و جالبی برای دوستی هستم؟

این سوالات، ذهن بسیاری از افراد کمرو را به خود درگیر می کند.

قبل از هر چیز ابتدا باید بگویم که فرد جالب و جذاب قرار نیست یک آدم سطحی و کم عمق باشد که دائما اهل مد و لباس فشن و اخبار بی معنی است و سعی کند با اینطور حرفها خودش را نقل مجلس جا بزند. هم من و هم شما بسیاری از افراد درون گرا و اهل مطالعه و در عین حال جذاب را می شناسیم که بسیار خوش برخورد و دوست داشتنی هستند.

پس یک فرد کمرو در همان ابتدای کار باید ذهنیتش را نسبت به این قضیه روشن کند.

برای داشتن جذابیت رفتاری این نکته را هم در نطر بگیرید که این موارد ارثی نیست. افراد کمرو براحتی می توانند اصول ارتباطی را یاد بگیرند و بدان عمل کنند.

افراد کمرو باید بدانند که در هر شرایطی می توانند از یک فرد کمرو به یک انسان اجتماعی و جذاب تبدیل شوند.

فقط نکتۀ مهم اینست که به خودتان فشار وارد نکنید که خیلی دیگران را تحت تاثیر جذابیت خود قرار دهید، چون نتیجه عکس دارد.

یک راه ساده برای ایجاد جذابیت اجتماعی برای افراد کمرو، انعطاف پذیری و رهایی است. شما باید بتوانید آزاد فکر کنید. بسیاری از افراد کمرو در گفتگو و بحث های خود شدیدا متعصب و خشک هستند و به هیچ عنوان انعطاف فکری ندارند. اینگونه افراد دائم می خواهند طوری وانمود کنند که خودشان عقل کل هستند و دیگران اشتباه می کنند. از فلسفه شرق و غرب می گویند و به هر طریقی می خواهند طرف مقابل را محکوم کنند. مسلما شما نمی توانید عقیده یک انسان را که سالها طول کشیده تا به اینجا رسیده، در عرض یک ساعت گفتگو تغییر دهید. با این کار فقط دیگران را دلزده می کنید و به او می فهمانید که: “مراقب باش و دیگر با من هم نشین نشو!!”

افراد جالب و جذاب، کمی راحت تر هستند و آستانه تحمل بالاتری دارند و دیگران را هرچند مخالف ۱۰۰% آنها باشند می پذیرند. پذیرش دیگران لزوماً به معنی قبول عقیدۀ آنها نیست، بلکه یک تعامل اجتماعی برای کنار هم بودن است. هر چقدر نسبت به عقایدتان سخت تر و غیر قابل انعطاف تر باشید، دیگران بیشتر از شما دوری خواهند کرد.

دومین خصیصه که افراد کمرو باید از آن پرهیز کنند، پیش داروی و قضاوت است. مثلا شخصی فلان مدل مو را دارد و یا لباسش رنگ عجیبی دارد نباید بلافاصله به او برچسب بزنید. این برچسب ها شما را به شدت از انسانها دور می کند. البته قرار نیست با هر کسی که از راه رسید پیوند عاطفی عمیقی برقرار کنید. همین که خودتان را بهتر یا بدتر از دیگران نبینید و در مورد آنها پیش داروی نکنید کافی است. این رفتار به دیگران اجازه می دهد در جلوی شما خودسانسوری نداشته باشند.

برای شروع تغییر پیشنهاد می کنم از محافظه کاری بیش از اندازه دست بردارید. برای این کار باید از منطقه امن خود خارج شوید.

با دقت به روتین زندگی خود نگاه کنید و آنها را تغییر دهید. مثلا تفریح شما راه پیمایی است، اینبار به کوه نوردی بروید. هر روز از یک مسیر خاص سر کار می روید، مسیر یا وسیله نقلیه خود را عوض کنید. در رستوران های جدید، غذاهای جدیدی را که تا به حال نخورده اید سفارش دهید. همیشه با کت و شلوار هستید، حالا یک تی شرت را امتحان کنید.

خلاصه روند تکراری خود را تغییر دهید تا نتایج جدید را در زندگی خود تجربه کنید. اینکار باعث می شود شما از منطقه امن یا همان “Comfort Zone” بیرون بیایید و آستانه تحمل شما نسبت به شرایط جدید بالاتر برود و به تدریج در برخورد با افراد جدید هم واکنش های بهتری را از خود نشان خواهید داد.

تجربه های مفید خود را در این زمینه برای ما و دوستان خود بنویسید.