هنگامی که متولد می شوید، با یک شخصیت واحد متولد می شوید، شخصیتی که از هیچ چیزی نمی ترسد، خودش و اطرافیانش را دوست دارد، احساساتش را بدون واسطه و پنهان کاری بروز می دهد، نقاب و دو رنگی در کار نیست، پر از عشق و شادی و اشتیاق هستید، هیچ اضطراب، استرس یا افسردگی در شما وجود ندارد.

کودکان متولد شده دارای سالم ترین ذهن ها و شخصیت ها هستند، اما این وضعیت زیاد دوام نمی آورد و تحت تاثیر اطرافیان و جهان دچار تغییر خواهد شد.

اما این تغییر چگونه اتفاق می افتد؟

ماهیت و شخصیت اولیه کودک که واحد و سلامت بود به دو گونه ی شخصیتی جدید تغییر می کند، یعنی شخصیت اولیه تبدیل می شود به:

۱ شخصیت ظاهری

۲شخصیت پنهان ( درونی )

این دو شخصیت، یعنی شخصیت پنهان و ظاهری در طول عمر انسان رشد کرده و شکل می گیرند.

شخصیت درونی یا پنهان چیست؟

شخصیت درونی شما بر اساس تجربیات، اتفاقات، نتیجه گیری ها و تصمیماتی ست که شما در زندگی تان گرفته اید.به طور مثال از رفتار اطرافیان و اتفاقات و تجربیات مختلف اینگونه نتیجه گرفته اید که افراد زیادی نیستند که شما را دوست دارند، و شما فرد دوست داشتنی نیستید و این طرز فکر بخشی از شخصیت شما می شود یعنی اینکه فردی دوست داشتنی نیستید پس اعتماد به نفس کمی پیدا می کنید و کمتر با افراد صمیمی می شوید، پس دیگران شما را به لحاظ شخصیتی فردی خجالتی یا گوشه گیر و منزوی می دانند و که دلیل شکل گیری این شخصیت هم اتفاقات و تجربه های دوران زندگی شماست.

یا یک شکست عاطفی سخت را تجربه می کنید و تصمیم می گیرید که به کسی اعتماد نکنید یا اینکه به لحاظ عاطفی سرد می شوید. و شکاک بودن یا بی اعتماد بودن و همچنین بی احساس بودن و سرد بودن جزیی از شخصیت شما می شود. جالب است بدانید بسیاری از افراد گمان می کنند که با این ویژ ه گی های شخصیتی متولد می شوند و این ویژگی ها درذات آنها وجود دارد در حالی که اصلا اینطور نیست و این ویژه گی های شخصیتی در طول زندگی فرد شکل می گیرند.

از این شخصیت درونی یا پنهان شما افراد زیادی آگاه نیستند و فقط کسانی که به شما نزدیک هستند و با شما بیشتر آشنا هستند پی به شخصیت درونی شما می برند، البته نه تمام آن فقط بخشی از آن،  برای همین بسیاری از زوج ها حتی با گذشت سال ها زندگی کنار هم باز در می یابند که یکدیگر را کاملا نمی شناسند و هر بار با بخش تازه ای از شخصیت وجودی هم آشنا می شوند، دلیل پنهان بودن شخصیت درونی شما چیست؟ دلیل آن شخصیت ظاهری شماست، شما از شخصیت ظاهری مانند یک پوشش برای پنهان کردن شخصیت درونی تان استفاده می کنید.

در واقع شخصیت ظاهری شما کاملا متفاوت از شخصیت درونی شماست، به عنوان مثال: شما فردی هستید که در محل کار کاملا اجتماعی و با روی گشاده ظاهر می شوید و با افرار صمیمی برخورد می کنید اما تمام این ها ظاهر کار است و فقط به دلیل شغل شماست و در واقعیت شما تنهایی و دور بودن از شلوغی و افراد را ترجیح می دهید، اما لازم است که این بخش از شخصیت خود را به دلیل شرایط شغلی تان پنهان کنید. البته راه دیگر آن این است که شغلتان را عوض کنید.

یا اینکه فردی را در نظر بگیرید که مثلا کارش فروشندگی ست و این فرد شخصیت غمگین و آرامی دارد اما در برخورد با افراد لبخند می زند، و فقط اطرافیان نزدیک او متوجه واقعی نبودن این لبخند ها می شوند.

و در موقعیت های جدی معمولا افراد بر اساس شخصیت واقعی شان عمل می کنند، اگر کسی ترسو باشد در یک موقعیت خطرناک دیگر نمی تواند تظاهر به شجاع بودن کند.

نکته جالب و البته ناخوشایند این است که شخصیت پنهان یا درنی شما تا سن ۵ سالگی تان،۵۰ درصد از آن شکل می گیرد آن هم بدون اینکه بدانید چه اتفاقی در حال رخ دادن است.

این موضوع این را ثابت می کند که بسیاری از والدین در مورد فرزندشان اشتباه می کنند، بسیاری از والدین اعتقاد دارند که فرزندشان از کودکی دارای همین ویژه گی های شخصتیی اکنون ش بوده است و خودشان را بی تقصیر می دانند.

اما همین نظریه ثابت می کند که شرایطی که کودک در آن رشد می کند نیمی از شخصیت او را تا ۵ سالگی شکل می دهد شاید سرعت این اتفاق باعث می شود که والدین متوجه این موضوع نشوند و ویژگی ها شخصیتی کودکشان را ذاتی بدانند.

تا سن ۸ سالگی این عدد به ۸۰ درصد می رسد و تا سن بلوغ یعنی ۱۸ سالگی حدود ۹۵ درصد از شخصیت فرد شکل گرفته است.

می دانم ترسناک است چون آنچیزی که زندگی شما مخصوصا زندگی مشترک و روابط عاطفی شما را تحت تاثیر قرار می دهد، شخصیت درونی شماست، که نقشی هم در شکل گیری آن نداشته اید، اما نگران نباشید چون با توجه به مطالعاتی که تا به حال انجام شده شما می توانید کنترل شرایط را به دست بگیرید و با همان ۵ درصد باقی مانده می توانید آن ۹۵ درصد از شخصیت تان را که تا ۱۸ سالگی شکل گرفته تحت تاثیر قرار دهید. این ۵ درصد را چطور می توانید به نفع خودتان استفاده کنید؟ این ۵ درصد یعنی: شخصیت های درونی تان را بشناسید و از آنها به درستی استفاده کنید، مهارت های رفتاری درست را بشناسید، کودک درونتان را درمان کنید. با انجام این کارها و استفاده از این ۵ درصد مطمن باشید که به مرور آن ۹۵ درصد هم رو به بهتر شدن خواهد رفت.

این مقاله را با یک داستان تمام می کنم:

زوجی که تازه با یکدیگر آشنا شده اند و عشق آنها هنوز جوان است، در ابتدای کار همه چیز خوب و عالی ست، هر دو نفر کاملا از هم و از شرایط راضی هستند و بیشتر از هر کسی یکدیگر را دوست دارند، در ابتدای کار مشکلی وجود ندارد چون دو نفر فقط شخصیت های ظاهری هم را دیده اند و هنوز از شخصیت ها ی پنهان هم خبر ندارند و با آن روبرو نشده اند.

اگر دوران کودکی خانم را بررسی کنیم، متوجه می شویم که در کودکی خواهر یا برادری داشته که پدر و مادرش به او توجه بیشتری نشان می داده اند، این اتفاق  و تکرار مرتب آن این حس را در دختر به وجود می آورده که کسی او را دوست ندارد و این موضوع بخشی از شخصیت درونی وی شده است، حال که بزرگ شده و شریک زندگی اش را یافته اگر به عنوان مثال با همسرش در حال صحبت کردن باشد و همسر این خانم برای لحظه ای به صحبت های او توجه نکند آن وقت است که شخصیت پنهان خانم خودش را نشان می دهد و باعث می شود به جای اینکه فرد یک عکس العمل منطقی نشان دهد مانند همان دختربچه ای رفتار کند که فکر می کرد کسی او را دوست ندارد و این رفتار همسرش را اینطور برداشت می کند که او را دوست ندارد.

می بینید شکل گیری شخصیت درونی شما کاملا به محیط و اطرافیان شما بستگی دارد و شما نقشی در آن ندارید اما می توانید آن را بهبود بخشید.که در دوره آموزش رایگان روابط عاطفی راجب آن مفصل صحبت کرده ام.