خیلی وقت ها می دانیم در رابطه ای که هستیم قرار نیست اتفاق خوبی بیفتد و برایمان بهتر است از این رابطه صرف نظر کنیم اما با وجود تمام این مسائل باز هم در رابطه می مانیم و آنقدر رابطه را کش می دهیم که نه تنها خودمان را آزار می دهیم بلکه فرصت هایی که می توانیم داشته باشیم را هم از بین می بریم.

سوال اینجاست که چرا اینکار را انجام می دهیم با اینکه می دانیم این کار به هیچ وجه منطقی نیست؟

۹ دلیل که باعث می شود یک رابطه را بی خودی کش دهیم:

 

۱-ترس از ناشناخته ها دارم

اساسا ترس و نگرانی زمانی اتفاق می افتد که ما آگاهی نسبت به شرایط یا آینده نداریم.

زمانی که می دانیم یک رابطه موفق نیست عموما سوالاتی از قبیل “اگر این رابطه را تمام کند آیا کسی دیگر را می توانم پیدا کنم؟” یا “اگر از رابطه بیرون بروم نکند شرایط وخیم تر از اینی که هست شود” و… در ذهنمان نقش می بندند.

اما باید بدانیم پرسیدن سوال نادرست نه تنها به ما کمکی نمی کند بلکه ما را در مسیر نادرستی قرار می دهد.

به جای این سوال ها باید از خودمان سوال کنیم “اگر در این رابطه باقی بمانم چه چیزهایی را از دست می دهم؟”

می بینی پاسخ این سوال تصمیم گیری را برایمان راحت تر و سریع تر می کند و باعث می شود کمتر در یک رابطه ناسالم بمانیم و به خودمان آسیب برسانیم.

 

۲-احساس شرم و گناه می کنم

اینکه بخواهیم شریک عاطفی مان را رها کنیم حس بسیار ناخوشایندی را در ما بوجود می آورد. احساسی شبیه به شرم و گناه.

و یکی از اصلی ترین دلیل هایی که افراد حتی برای سال ها در یک رابطه ناسالم باقی می مانند همین احساس گناه و شرم از ترک کردن شریک عاطفی شان است.

اما باید بدانیم اگر یک رابطه ناسالم و ناخوشایند است برای هر دو ما اینگونه است و با ماندن در آن رابطه نه تنها به خودمان آسیب می رسانیم بلکه به شریک عاطفی مان نیز آسیب می رسانیم و اجازه داشتن یک زندگی خوب را نیز از او هم می گیریم.

 

۳-احساس می کنم وفادار نیستم

یکی دیگر از احساساتی که اجازه نمی دهد از یک رابطه ناسالم بیرون بیاییم همین حس وفاداری است.

وفاداری یکی از مهمترین پایه های هر رابطه عاطفی پایداری است. درست است که ما باید به شریک عاطفی مان وفادار باشیم اما سوال اینجاست آیا نباید نسبت به خودمان و آینده مان چنین حسی داشته باشیم؟

 

۴-وابستگی دارم

وابستگی مانند یک چاقوی دو لبه در رابطه عاطفی می ماند. از یک طرف می تواند باعث دوام یک رابطه شود و این بسیار شیرین و خوب است.(به شرطی که رابطه لذت بخش و پایدار باشد) از جهت دیگر اگر رابطه ناسالم باشد مانند سم عمل می کند و باعث می شود رابطه بی جهت کش پیدا کند.

البته اگر وابستگی از حد خودش بیشتر شود باعث بوجود آمدن یک سری توقعات نادرست در ما نسبت به شریک عاطفی مان شود که همین موضوع باعث شروع دلخوری ها می شود.

زمانی که یک رابطه از یک مدت زمانی بیشتر می شود وابستگی بوجود می آید که به خودی خود خوب است اما اگر در رابطه ای که هستیم متوجه شدیم صرفا این وابستگی هست که ما را در کنار هم قرار داده است نشان دهنده این است که باید درباره رابطه عاطفی مان یک فکر جدی کنیم.

رابطه هایی که بر اساس شهوت و نه عشق شروع شده باشند هم بعد از یک مدتی طرفین احساس می کنند به همدیگر وابستگی دارند و خیلی ها این را با عشق اشتباه می گیرند.

وابستگی موضوعی یک طرف و خودخواهانه است ولی عشق درباره از خودگذشتگی و اهمیت دادن به شریک عاطفی مان است.

 

۵-با احساساتم رو راست نیستم

یکی از دلایل متداولی که باعث می شود افراد بیش از آنچه که باید در یک رابطه بمانند و آن را اشتباها کش دهند فریب دادن خودشان و خفه کردن احساسات واقعی شان است که بسیار هم مضر است.

زمانی که احساسات واقعی خودمان را ساکت کنیم و خودمان را فریب دهیم باعث می شویم فرد مقابل هم فریب بخورد و رابطه به اجبار ادامه پیدا کند.

هر چقدر این رابطه بیشتر ادامه پیدا کند خارج شدن از آن برای هر دو طرف سخت تر خواهد شد.

 

۶-نمی خواهم بپذیرم که اشتباه کردم

این که نخواهیم قبول کنیم که اشتباه کردیم دقیقا حالتی مشابه فریب دادن خودمان را دارد.

اگر احساس می کنی آدمی هستی که نباید اشتباه کنی آنگاه هرگز قبول نخواهی کرد که انتخاب اشتباهی انجام داده ای و نتیجه همه این یک دنده بازی ها مانند پتک بر سر احساسات و زندگی ات فرود خواهد آمد.

باید بپذیرم ما انسان هستیم و احتمال اینکه اشتباه کنیم اصلا کم نیست پس در اینجور مواقع بهتر است اشتباه مان را درست کنیم نه اینکه به اشتباه مان ادامه دهیم.

حواسمان باشد ادامه دادن به یک اشتباه نه تنها به خودمان آسیب می رساند بلکه به شریک عاطفی مان نیز آسیب می رساند. او هم مانند ما انسان است و حق دارد یک زندگی خوب را تجربه کند.

 

۷-خوشحالی شریک عاطفی ام الویت بالاتری از خوشحالی خودم دارد.

دوست من این یک زندگی واقعی است و نه یک فیلم سینمایی که انتهای فیلم، تماشاگران بخواهند بخاطر از خود گذشتگی هات تشویقت کنند.

واقعیت ماجرا این است که تو اصلا برای کسی مهم نیستی. اگر به این موضوع شک داری کافی است صبر کنی تا فوت کنی و ببینی چه کسانی یک سال بعد سر تابوت ات می آیند و گریه خواهند کرد.

البته زیاد عاقلانه نیست این آزمایش را انجام دهیم چون زمانی که متوجه نتیجه این آزمایش شویم خیلی دیر است. خیلی دیر….

اگر در رابطه عاطفی ات خوشحال نیستی به این معناست که انتخاب درستی انجام نداده ای. حال شاید اینگونه تصور کنی که اشکال ندارد حال من خوب نیست، همینکه شریک عاطفی ام حالش خوب است کافی است.

اما اجازه بده با همدیگر رو راست باشیم. مادامی که تو حال خوبی نداشته باشی نمی توانی این حال خوب را به رابطه ات انتقال دهی و دیر یا زود شریک عاطفی ات متوجه این موضوع خواهد شد و او نیز سرد می شود.

پس اگر حالت روحی ات در رابطه خوب نیست یک لطفی در حق خودت و شریک عاطفی ات کن. بیا بیرون.

 

۸-نگران اینم که تا آخر عمر تنها بمانم

ترس یا نگرانی از تنهایی یکی از اصلی ترین دلایلی است که باعث می شود ما تصمیم درست را نگیریم.

بعضی وقتها احساس می کنیم اگر از این رابطه بیرون بیاییم تا آخر عمر تنها می مانیم و در تنهایی خواهیم مرد. این نگرانی و ترس تنها زمانی رخ می دهم که یا ما اعتماد به نفس پایینی داشته باشیم یا دچار عدم علاقه به خودمان شده باشیم.

 

۹-آخه برای این رابطه خیلی زمان و انرژی گذاشتم

هر چقدر برای یک رابطه زمان و انرژی بیشتری گذاشته باشی پایان دادن به آن سختر می شود.

چون این احساس به ما دست می دهم که این همه انرژی و زمانی که گذاشتیم پوچ بوده است و ارزشی نداشته است و خب طبیعتا پذیرفتن این مورد برای ما سخت خواهد بود اما سوال اینجاست که ادامه دادن به این رابطه چقدر زمان و انرژی بیشتری از ما خواهد گرفت؟