حرف زدن با نوجوان

برای مثال خانم خانه نباید در حالی که ظرفهایش را می شوید یا سبزی پاک می کند، به طور یک طرفه حرفهایش را با فرزندش بازگو کند؛ یا پدر حق ندارد هنگام شام خوردن یا تخمه شکستن و یا تماشای تلویزیون مطالبی را به عنوان نصیحت به نوجوان بگوید. وقتی شما از این شیوه استفاده می کنید، نوجوان فقط به شما نگاه می کند، اگر خیلی لطف کند، یک بله و نه، تحویل شما می دهد.

او حرفی نمی زند، واکنشی از خود نشان نمی دهد ولی گوشش هم به حرف شما بدهکار نیست. تا زمانی که نوجوان خودش حرف نزند، ما نمی دانیم که او چه می گوید و چه می خواهد. اگر به او امان بدهیم (که معمولاً نمی دهیم!) او حرفش را خواهد زد. مشکل از جایی آغاز می شود که: «اعتراف هایی را که قبلا صادقانه برای ما کرده، بعدها به صورت سرزنش و ملامت به او برگردانده ایم.» اگر از درد دل‌هایش که اغلب پایه و اساس ندارد و از سر خشم و نوجوانی است؛ ولی از لابلای همین اعتراف هاست که شما متوجه می شوید فرزندتان از چه ناحیه ای رنج می برد. نوجوان تا زمانی که به ما اعتماد نکند، حرفش را نمی زند و وقتی حرف نزند، ما نمی دانیم که در درونش چه می گذرد، بنابراین قدمی هم نمی توانیم برای نزدیکی به او برداریم.

نصیحت کردن نوجوان

پدری در دفتر من آن قدر به پسرش نصیحت کرد که نوجوان، بی اختیار دستانش را روی گوشهایش گذاشت، زیرا نزد من به حد کافی شرمنده شده بود. این پدر بدون در نظر گرفتن شرایط و بدون توجه به این که پسرش پیش من رودربایستی و به قول خودش آبرو دارد، هر چه از دهانش درآمدف نثار آن نوجوان بیچاره و بی دفاع کرد؛ تا سرانجام، من طاقتم طاق شد و پدر را برای چند دقیقه ای به اتاق انتظار راهنمایی کردم.

پس از این که با پسر صحبت کوتاهی کردم، گذاشتیم که در وقت دیگری به من مراجعه کند و به طور مفصل به حرفهایش گوش بدهم. آن وقت جای پدر و پسر را عوض کردم، و به پدر گفتم: «تا کی می خواهید به فرزندانتان بگویید وقتی من به سن وسال تو بودم، چنین و چنان می کردم؟ چرا حتی برای یک لحظه به یاد نمی آورید که اولا خود شما، بله همین خود شما، در دوره نوجوانی آن قدر که اکنون مدعی هستید، سربه راه نبودید؛ ثانیاً از ۴۰ سال پیش که شما نوجوان بودید، تاکنون خیلی چیزها تغییر کرده است؛ زندگی امروز با گذشته ها فرق دارد. اگر می خواهید به بازی گرفته شوید، با مسایل امروز نوجوانان خود را آشنا سازید.

صحبت با نوجوان

تا وقتی که از نوع سرگرمی فرزندانتان مطلع نباشید، نخواهید توانست با او هم کلام شوید. باید خود را به جای او بگذارید، از چشم او به دنیا نگاه کنید و به جایش تنفس کنید تا او شما را به حریم خود راه بدهد. صحبت با نوجوان، با نصیحت مستقیم فرق دارد. بله با صبحت، خیلی از مسایل حل می شود، ولی صحبت کردن، قطعاً شرایطی لازم دارد که اگر فراهم نشود، راه به جایی نخواهد برد.

برای مثال نوجوان باید آمادگی برای مذاکره را داشته باشد، خودش پیشنهاد صحبت کردن را مطرح کند، خسته، عصبانی و گرسنه نباشد. اگر چه در ظاهر، این شرایط هر کدام به تنهایی، چندان مهم به نظر نمی رسند، ولی در نظر گرفتن مجموع این شرایط، زمینه را برای یک مذاکره‌ی اصولی و منطقی فراهم خواهد کرد. آن گاه شرایط تشکیل میزگرد و جلسه با نوجوان را با شرحی که در مقاله ی شرایط گفتگو با نوجوان می آورم برایش گفتم