انواع عشق چیست (۸ نوع عشق در روانشناسی)

در روانشناسی، عشق به عنوان یکی از احساسات پیچیده و عمیق انسانی مورد بررسی قرار می‌گیرد. عشق به انواع مختلفی تقسیم بندی می‌شود، که هریک از این انواع دارای ویژگی‌ها و مؤلفه‌های خاص خود هستند. در ادامه، به بررسی ۸ نوع عشق در روانشناسی می‌پردازیم:

۱. عشق عاطفی: عشقی است که بر اساس احساسات عمیق و پایداری که در قلب انسان شکل می‌گیرد، شکل می‌گیرد. در این نوع عشق، احساس عاطفی قوی و پایداری بین دو نفر وجود دارد و معمولاً با ارتباطات عمیق و صمیمی ترکیب می‌شود.

۲. عشق شهوانی: این نوع عشق بیشتر بر اساس جذابیت جسمانی و شهوت بین دو نفر شکل می‌گیرد. این نوع عشق ممکن است کوتاه مدت و بی‌پایدار باشد و بیشتر در ارتباطات جنسی تجربه می‌شود.

۳. عشق دوستانه: این نوع عشق بر اساس دوستی قوی و ارتباطات صمیمی و عمیقی که بین دو نفر شکل می‌گیرد، بوجود می‌آید. در عشق دوستانه، احساس محبت، احترام و اعتماد به همدیگر از اهمیت بالایی برخوردار است.

۴. عشق خودفراموش: در این نوع عشق، فرد عاشق به شدت درگیر تجربه عشق خود می‌شود و تمام توجه و انرژی خود را به روابط عاشقانه اختصاص می‌دهد. این نوع عشق ممکن است با فراموش کردن نیازها و آرزوهای شخصی خود همراه باشد.

۵. عشق مادری: این نوع عشق بین والدین و فرزندان شکل می‌گیرد. عشق مادری به عنوان یکی از قوی‌ترین و پایدارترین نوع عشق‌ها شناخته می‌شود و معمولاً بر اساس ارتباط بین مادر و فرزند، با محبت، حفاظت و مراقبت از فرزندان همراه است.

۶. عشق بدون قرار: این نوع عشق معمولاً در روابط عابرانه و کوتاه مدت بین دو نفر شکل می‌گیرد. در این نوع عشق، احساس جذبه و علاقه وجود دارد، اما معمولاً بدون تعهد و روابط عمیق تجربه می‌شود.

۷. عشق خودی: این نوع عشق بر اساس علاقه و محبت به خود و شناخت درست از خود شکل می‌گیرد. در این نوع عشق، فرد به خود احترام می‌گذارد و تلاش می‌کند تا به خواسته‌ها و نیازهای شخصی خود پاسخ دهد.

۸. عشق الهی: این نوع عشق بر اساس ارتباط و اعتماد به خداوند و روابط معنوی شکل می‌گیرد. عشق الهی به عنوان یکی از عمیق‌ترین و متفردترین نوع عشق‌ها شناخته می‌شود و معمولاً با عبادت، صلوات و نزدیکی به خداوند همراه است.

به طور خلاصه، عشق به انواع مختلفی تقسیم بندی می‌شود که هریک از این انواع دارای ویژگی‌ها و مؤلفه‌های خاص خود هستند. این تقسیم بندی‌ها درک و فهم بهتری از این احساس پیچیده و عمیق انسانی به ما می‌دهد.

انواع عشق بر اساس تعریف یونانیان باستان

انواع عشق بر اساس تعریف یونانیان باستان، یکی از موضوعات مهم و جذاب در فلسفه و ادبیات یونان باستان می‌باشد. یونانیان باستان به شدت به مطالعه و بررسی مفهوم عشق و انواع آن پرداخته‌اند و این مفهوم را با نام “اگاپه” یا “ازدواج روحی” توصیف کرده‌اند.

یونانیان باستان عشق را به دو دسته‌ی اصلی تقسیم می‌کردند: اگاپه و اروس. اگاپه به عشقی معنوی و صادقانه اشاره دارد که بر پایه‌ی احترام و ارتباط روحی بین دو نفر شکل می‌گیرد. این نوع عشق بیشتر به عنوان عشق فامیلی و عشق مادری-فرزندی توصیف می‌شود و ارزشمندترین نوع عشق در فرهنگ یونان باستان بود.

در مقابل، اروس عشقی شهوانی و جسمانی را توصیف می‌کند. این نوع عشق بیشتر به عشق عاشقانه و جذابیت جسمانی اشاره دارد و بر اساس شور و هیجان عاشقانه بین دو نفر شکل می‌گیرد. اروس معمولاً به عشق عاشقانه و رابطه‌های عاطفی و جنسی اشاره دارد.

علاوه بر این دو نوع عشق، یونانیان باستان همچنین عشقی دیگر به نام “فیلیا” را توصیف می‌کنند. فیلیا عشقی دوستانه و صمیمی است که بر پایه‌ی دوستی و احترام متقابل شکل می‌گیرد. این نوع عشق بیشتر به عشق دوستانه و رابطه‌های صمیمی و اعتماد بین افراد اشاره دارد.

بنابراین، انواع عشق بر اساس تعریف یونانیان باستان شامل اگاپه، اروس و فیلیا می‌باشند. هر کدام از این انواع عشق، با مفهوم و ویژگی‌های خاص خود، در فرهنگ و ادبیات یونان باستان مورد بررسی و توصیف قرار گرفته‌اند.

انواع عشق از نظر مولانا

انواع عشق از نظر مولانا بسیار گسترده و گوناگون است. مولانا، شاعر و فیلسوف بزرگ ایرانی، به طرزی بی‌بدیل درباره عشق صحبت کرده و انواع آن را بررسی نموده است.

یکی از انواع عشقی که مولانا به آن اشاره می‌کند، عشق به خداوند است. او معتقد است که عشق به خداوند بالاترین و پاکترین عشق است که می‌تواند در دل انسان به وجود آید. این نوع عشق، بی‌قراری و تمایل به انسان‌ها و موجودات دیگر را از بین می‌برد و تمام تمرکز و انرژی را به سوی خداوند معطوف می‌کند.

عشق به خویشتن، یکی از دیگر انواع عشقی است که مولانا به آن اشاره می‌کند. او باور دارد که قبل از عشق به دیگران، انسان باید خود را بشناسد و عشق به خودش را کشف کند. این نوع عشق، مربوط به روح و وجود عمیق انسان است و به او کمک می‌کند تا با خود در تماس باشد و واقعیتی درباره خودش کشف کند.

عشق به همسر و همراه زندگی نیز یکی از انواع عشقی است که مولانا به آن توجه دارد. او معتقد است که عشق در رابطه زناشویی اساسی است و می‌تواند به دوشیزگان راهی به سعادت و خوشبختی باشد. مولانا به اهمیت توجه و مراقبت از همسر و توجه به نیازهای او تاکید دارد و معتقد است که عشق و احترام درونزا به همسر، سبب زندگی موفق و پرباری می‌شود.

همچنین، عشق به دوستان و همراهان در مسیر روحانی و رشد شخصی نیز یکی از انواع عشقی است که مولانا به آن اشاره می‌کند. او معتقد است که دوستی و محبت در مسیر پیشرفت روحی و روحانی بسیار ارزشمند است و می‌تواند به انسان کمک کند تا در مسیر رشد خود پیشرفت کند و به نیکی و کمک به دیگران بپردازد.

به طور کلی، مولانا انواع عشق را به عنوان یک راه برای رسیدن به خداوند و رشد روحی و روحانی در نظر دارد. او معتقد است که عشق، نیرویی است که زندگی را پر از معنا و مفهوم می‌کند و به انسان کمک می‌کند تا به واقعیت‌های عمیقتر و بزرگتری از خود و جهان دست یابد.