با توجه به تعریف زناشویی در فرهنگ لغت به رابطه ای سالم می گویند که زن و مرد به صورت شرعی و قانونی متعلق به هم باشند. خب! آیا همه زن و شوهرها از کم و کیف این رابطه زناشویی به طور صحیحی مطلع اند، نکند بیشتر آموخته های آنها بر اساس شنیده های آنان از دوستان و آشنایان است؟!

متاسفانه در فرهنگ ما رابطه زناشویی حکم محرمات را دارد. کمتر اتفاق می افتد زن و شوهرها در خصوص مسائل زناشویی با یکدیگر به راحتی و آزادی صحبت کنند. برای والدین نیز رابطه زناشویی از رازهای مگوست که با فرزندان خود به خصوص قبل از ازدواج صحبت نمی کنند. در نتیجه دختران و پسران ما و به واقع زن و شوهرهای آینده اطلاعات کمی در مورد زناشویی دارند.

خلاصه به نظر می رسد فرهنگ جامعه چشمان خود را به عمد بر مساله مهم زناشویی بسته است و آن را کاری پنهانی و غیر قابل مطرح شدن می داند! مهم تر از همه آن که عده ای پا به فرار گذاشته و متاسفانه آن را مساله ای فرعی و آن قدر کم اهمیت می شمارند که نباید حتی وقتی صرف آن کرد.

اگر رابطه زناشویی مانند خوردن، آشامیدن و … طبیعی ترین غریزه و رابطه ای است که میان زن و شوهر برقرار است پس به چه دلیل نباید درباره آن صحبت شود؟ وقتی واقعیتی با این ابعاد وجود دارد و کسی نمی تواند منکر آن باشد پس چرا اطلاعات در مورد مسائل زناشویی ما باید ناقص، دست و پاشکسته و گاهی غلط باشد؟!

زناشویی

به دلیل اینکه مسائل و روابط زناشویی سوال خیلی از مراجعینم بوده است و به خاطر اهمیت این موضوع ، می خواهم در این مقاله و مقالات بعدی به سوالات زناشویی و پرسش هایی که در اکثر مشاوراتم مراجعین از من می پرسند و دغدغه ذهنی خیلی از زن و شوهرها است پاسخ دهم.

آیا بستر زناشویی باید جدا باشد؟

جواب: اگر زن و شوهر در یک بستر بخوابند مهر و محبت بین آنها بیشتر می شود. کلمه همسری یعنی زن و شوهر سرهای خود را روی یک بالین بگذارند. احساس امنیت و آرامش از جمله نکات مثبت در یک بستر خوابیدن زن و مرد است. در بعضی موارد استثنایی که به نوع عادت خواب طرفین بستگی دارد زوجین می توانند در دو تشک جداگانه ولی کنار هم بخوابند.

چرا می گویند رابطه زناشویی یک عمل دو جانبه است؟

جواب: زیرا نقش رابطه زناشویی خوب در زندگی بسیار مهم و تاثیرگذار است، چون اگر رابطه زناشویی صحیح برقرار شود تدریجاً به صورت یک رابطه عاطفی خوب در می آید.

چرا اغلب حتی مردان تحصیلکرده رابطه زناشویی و شرایط آن را درک نکرده و آن را به احساس مالکیت تعبیر می کنند؟

جواب: دو طرفه بودن رابطه زناشویی به تفاهم کامل و تمام عیار می انجامد. عمل زناشویی باید از یک رابطه مکانیکی و فیزیکی در آید و کشش و اشتیاق بر آن حکمفرما شود به طوری که زن و مرد به عنوان یک روح در دو بدن ظاهر شود.

شما خودخواهی در عمل زناشویی را محکوم می کنید؟

جواب: خودخواهی صفتی کودکانه است و گرنه اشخاص بالغ و کریم مایل هستند که این لحظات رمزآلود و سکرآور را به بهترین نحو سپری کنند. مردان فهمیده به نکات و ظرایف زناشویی احاطه کامل دارند

ندانم کاری در رابطه زناشویی چه پیامدهایی به دنبال دارد؟

جواب: ندانم کاری در رابطه زناشویی ناشی از نداشتن آموزش در مسائل زناشویی است. متاسفانه این آموزش ها در کشور ما به طور کامل معمول نشده است. بیشتر اطلاعات درباره مسائل زناشویی از شنیده ها و حرف های درگوشی خاله خان باجی هاست که باید به صحت و سقم آن شک کرد.

چرا مسائل زناشویی رسماً در مدارس و دانشگاهها تدریس نمی شود؟

جواب: امیدوارم در آینده تدریس شود. اغلب سردمزاجی ها، دلسردی ها، دلخوری ها و دلزدگی ها ناشی از یک عمل زناشویی غیر صحیح است که گاهی آن را به صورت نفرت انگیز در می آورد.

چرا باید به روابط زناشویی اهمیت داد؟

جواب: متاسفانه بعضی مردان رابطه زناشویی را مثل نهار و شام می پندارند در حالی که زنان باید شرایط روحی و جسمی مناسبی داشته باشند زیرا آنها از رابطه زناشویی تلقی خاصی دارند که با دیدگاه مردان متفاوت است.

رابطه زناشویی ناقص چه پیامدهایی دارد؟

جواب: وقتی شرایط لازم برای یک رابطه زناشویی آرام بخش فرهم نیست، نباید مبادرت به این کار کرد. تحریک پذیری روحی و روانی که در اثر تماس جسمانی به وجود آمده اگر به خاطر شرایط نامناسب سرکوب شود روی سلسله اعصاب طرفین اثر می گذارد و در مراوده آنها آسیب ایجاد می کند.

آیا در امور زناشویی باید رضایت و رغبت وجود داشته باشد؟

جواب: عشقبازی پرندگان، زیبا، نرم و لطیف است. بنابراین از ما که اشرف مخلوقات هستیم انتظارات بالاتری می رود. خشونت در امور زناشویی در هیچ مکتب و مذهبی توصیه نشده است. در رابطه زناشویی زن و مرد هر دو باید به طور یکسان لذت ببرند تا خدای نکرده دچار سردمزاجی و خیلی مشکلات دیگر نشوند.

چرا بعضی مردان از خشونت در رابطه زناشویی لذت می برند؟

اغلب سردمزاجی ها، تمکی نکردن ها در رابطه زناشویی ریشه در رفتار خشونت آمیز مردان دارد. رسول اکرم می فرماید:«معمولاً زن نباید در رابطه زناشویی ممانعتی به عمل آورد مگر به علتی». گرچه درباره علت حرفی زده نشده ولی استفاده از کلمه علت معنای خاصی درون خود دارد.

جرا بعضی زنان از انجام روابط زناشویی طفره می روند؟

جواب: حتماً علتی دارد که گاهی زن به علت شرم و حیا قادر نیست آن را بیان کند. در سایر موارد زن حق ندارد با جلوگیری ار رابطه زناشویی مرد را مجازات کند. امام صادق می فرمایند: «از اظهار عشق در فرصت های مناسب و خوش سیما نمودن خود در نظر شوهر هرگز نپرهیزید