مدت زمان مطالعه: ۶ دقیقهناخن خوردن در کودکان عادتی ناپسند است که بجز وجوه اجتماعی آن، بعضا می تواند سلامتی بچه را با مخاطراتی مواجه کند. در این مطلب در خصوص استراتژی های ممکن برای ترک عادت سخن به میان آورده شده است.

در این مطلب چه می آموزیم:

اول از همه، بهتر است بدانید که تنها فرزند شما نیست که ناخن هایش را می جود. حدود ۵۰ درصد از کودکان بین ۱۰ تا ۱۸ ساله گاه گاهی ناخن های خود را می جوند و در بسیاری از بچه ها این عادت رفتاری از سنین پائین تر شروع می شود.

این یکی از معمول ترین عادت از دسته عادت های عصبی است که شامل به هم پیچیدن موها، دست در بینی کردن، و مکیدن انگشت شست نیز می شود. به طور رسمی، آن را به عنوان یک رفتار تکرار شونده ی متمرکز بر بدن شناخته می شود.

بنابراین بعضی از بچه ها به سبب بی قرار و مضطرب ناخن های خود را می جوند، و در زمانی که آنها احساس اضطراب می کننددیگران نمی دانند که چکار دیگری می توانند بکنند. جویدن ناخن می تواند کاری آرامش بخش باشد.

علاوه بر اینکه مشاهده این کار ناخوشایند و چندش آور است، خوردن ناخن می تواند به دندان های کودک شما آسیب برساند. بنابراین اگر فرزند شما ناخن هایش را شدید می ساید، شاید بهتر باشد که با دندانپزشک خود در این مورد صحبت کنید.

در اغلب موارد، ناخن خوردن هیچ مسالهی جدی بهداشتی ایجاد نمیکند و معمولاً نشانه ای از مسئله ریشه ای و عمیق نیست. ولیکن فقط یک عادت کوچک عصبی است که معمولاً والدین را دیوانه و عصبی می کند.

انتخاب استراتژی برای کمک به کودک

از آنجایی که اکثر بچه ها نهایتاً با جویدن، ناخن رشد کرده را از بین می برند، بعضی از والدین بهترین روش انتخابی را صرفا نادیده گرفتن آن می دانند. در حالیکه برای سایر والدین، این نادیده گرفتن کار بسیار سختی است.

اگر جویدن ناخن در نواحی بالای آن باشد، ممکن است لازم باشد کهچند دقیقه صرف فکر کردن درباره این کنید که آیا کودک شما کمی اضطراب یا استرس دارد یا خیر. به یاد داشته باشید که برخی از رویدادهای مثبت، مانند گرفتن جایزه، پذیرفتن والدین برای رفتن به سینما و یا داشتن حیوان خانگی جدید، می تواند برای بچه ها تنش زا باشد.

اگر جویدن ناخن ها به نظرتان یک عادت بد است، راه های متعددی برای کار با فرزندتان وجود دارد که بتوان از اینرفتارجلوگیری نمود.

1. روزانه ناخن او را بگیرید.گرفتن ناخن کودک سبب کاهش سطح زیر ناخن او می شود که این به معنی جرم و آلودگی کمتر زیر ناخن است.  لذا اگر او به جویدن ناخن های خود ادامه دهد، باکتری های کمتری وارد دهانش می شود.. مراقب پوست های مرده اطراف ناخن (کوتیکول)نیز باشید،  باکتری هایی که به پوست اطراف ناخن وارد می شوند می توانند سبب یک عفونت جدی شوند.یک ناخن گیر کوچک را در کیف خود و یا بر روی زنجیر کلید شخصی خود همراه داشته باشید.
2. یک جایگزین بیابید. دنبالچیزی بگردید که سالم باشد، چرا که ممکن است کودک شما آن را آآدر دهانش قرار دهد. برای یک کودک با سن بالاتر می توان ازتکه های ترد کرفس و هویج بهره برد. توجه داشته باشید که خوراکی های دارای شکر را جایگزین ناخن جویدن نکنید و یا یک عادت بد بجای عادت بد دیگری جایگزین نکنید.
3. به فرزندتان چیز دیگری بدهید تا تمرکز او را جلب کند. چیزی را پیدا کنید که بتواند انگشتان فرزند شما را فعال نگه دارد. او ممکن است دوست داشته باشد به آرامی به یک سنگ صاف “نگرانی” که در جیبش نگه می دارد، ضربه بزند و یا یک توپ کوچک استرس را بفشارد، یا خمیر یا بتونه را بفشارد. این کار به او اجازه می دهد که بجای تمرکز بر صدا و احساس جویدن ناخن ها،توجه خود را بر بافت پارچه و احساس آنچه که در دست دارد، تمرکز نماید.
4. یک نشانه بین خودتان و او انتخاب کنید که بمحض بکار بردن آن، او جویدن را متوقف می کند. هنگامی که شما می بینیداو مشغول جویدن است، به آرامی او را در آغوش بگیرید و یا از کلمه کد استفاده کنیدکه او بدون آنکه کس دیگری متوجه بشود،هشدار لازمه را دریافت نماید. این امر به او کمک خواهد کرد تا زمانی که او از انجام این کار بیشتر آگاه شود؛با وجود همه اینها، بسیاری از این عادت های عصبی بصورت  ناخودآگاه انجام می شود.
5. یک سیستم پاداش دهی ایجاد کنید. یک نمودار برچسب راه بیاندازید و هر روزیکه فرزندتان ناخن های خود را نخورد،علامت بزنید. اگر کودکتان نمی تواند تمام یک روز این قانون را مراعات کند، شاید لازم باشد که روز را به اجزای کوچکتریخرد نمائید، مانند «قبل از صبحانه» یا «هنگام شام». وقتی او مقدار مشخصی برچسب را جمع کرد، پاداش او را بدهید؛ مانند سفر به پارک برای پنج برچسب.
6. یک برنامه مانیکور ناخن برایش رزرو کنید. پسر شما ممکن است نسبت به این ایده واکنشی نشان ندهد، چرا که از سویی در کشور ما چنین چیزی نیست و از سویی دیگر در خصلت او تمایل زیادی به این کار نیست، اما دختر شما ممکن است هیجان زده شود که ناخن های خود را پس از آن که کمی رشد کرده اند، مانیکور نماید. انجام این کار نه تنها می تواند به پیوند والدین و فرزندان تبدیل شود، بلکه تعریف هایی که دیگران از ناخن های زرق و برق دار او می کنند، می تواند سبب شود که او عادت بد خود را از ترک کند.
7. یک ماده مزه دهنده را امتحان کنید. همیشه یک راه جایگزین شناخته شده وجود دارد: یک ماده مزه دار پوشش دهنده ناخن که مزه وحشتناکی داشته باشد و یا کمی بسوزاند. مراقب باشید که بعضی لاک های تعبیه شده برای این موضوع ، دارای استون یا فلفل قرمز هستند که اگر به چشم کودک بخورند، می توانند کمی مسئله ساز باشند. با پزشک کودک یا داروساز برای انتخاب گزینه های مطمئن تر برای بچه ها مشاوره بگیرید. طعم بد باعث می شود تا کودک شما بیشتر از این که انگشتانش را در دهانش قرار می دهد، آگاهی داشته باشد. بصورت سنتی نیز در ایران گیاهانی معرفی شده اند که برای بدن ایمن هستند و می توان آنها را از عطاری ها دریافت نمود.
8. به عواقب طبیعی اجازه وقوع دهید . به یاد داشته باشید که عواقب طبیعی می توانند معلم خوبی باشند. بنابراین اگر فرزند شما باعث شود که (بخاطر جویدن ناخن) انگشتانش بخاطر بسیار کوچک شدن ناخن، زخم شود، ممکن است که درد او را متوقف کند تا از خوردن ناخن های خود در آینده دست بردارد.

جلوگیری از بدتر شدن شرایط

توجه زیاده از حد به عادت های بد فرزندتان به معنای حمایت از آن کار بودهکه حتی ممکن است سبب بدتر شدن ناخن جویدنهای او شود. تنبیه کردن و یا سرزنش و باعث خجالت زده شدن او بخاطرجویدن ناخن نیز در کمک به تغییر عادات او  موثر نخواهد بود.

به فرزندتان در کنترل عادت ناخن خوردن خودکمک کنید، اما برای توقف این عادت خیلی او را تحت پوشش و فشار نگذارید. فریاد زدن و یا گفتن «چندش» به او  کمکی نمی کند. از سخنرانی های طولانی در مورد علل چندش آور بودن انگشت در دهان کردن را از سر بیرون کنید، زیرا به احتمال زیاد آن هم به کار نخواهد آمد.

یاری به کودک برای پایان دادن به جویدن ناخن ها زمانی بسیار موثر خواهد بود که حضور او با برنامه باشد و خودش هم بخواهد. اگر او به طور خاص انگیزه ای برای ترک عادت نداشت، تلاش های شما احتمالاً موفق نخواهد بود. بنابراین صبور باشید و اگر او علاقه مند به ترک عادت نیست، ممکن است لازم باشد تا زمانی که او بخواهد شکیبایی کنید.

شما می توانید این موضوع را گاه به گاه با گفتن جملاتی مانند “من متوجه شدم که ناخن هایت را خیلی در دهان می بری، آیا بچه ها در مدرسه متوجه این موضوع شده اند؟” . اشاره به این که دیگران ممکن است او را در حین این کار ببینند ممکن است او را بیشتر آگاه کند که دیگران او را می بینند.

به همین ترتیب، شما می توانید از او بپرسید:«به نظر می رسد که وقتی ناخن هایت را می خوری،انگشتانت کمی زخمیمی شوند، دوست داری که این کار را انجام ندهی؟»

اگر فرزند شما برایترک عادت شروع به تلاش کرد، با همدیگر و با برنامه روی موضوع کار کنید. ممکن است کهاو کلمه «کلمه کد» خود را اعلام کند تابتوانید از آن استفاده کنید، یا ممکن است گفته شود که اگر او بتواند ناخن هایش را به اندازه کافی بلندکند که شما بتوانید آنها را کوتاه کنید (در مقایسه با جویدن آنها قبل از آنکه بتوانند رشد کنند)،شما برای این کار جایزه ی خاصی قرار می دهید.

به کودک شما زمان بده

عادت جویدن ناخن ممکن است در طی زمان تا حدودی بهتر شود و سپس دوباره بدتر شود. غالباً این بخشی از فرآیند خلاص شدن از عادت بد است. با این حال، با گذشت زمان، جویدن ناخن کودک شما احتمالاًکنار گذاشته می شود.

شکستن عادت های بد واقعا سخت است. شما، به عنوان یک بزرگسال به همه عادت های بدتان که در طول سال های گذشته برای ترک آنها تلاش کرده اید، قدری فکر کنید. اگر فرزندتانبرای خوردن ناخن ها، خود را سرزنش کرد، به او یادآوری کنید که شما هم مثل او و در کنار او هستید. و قبل ازاینکه خیلی نا امید شوید، به خودتان نیز یادآوری کنید که این هم شاید تنها یک فاز گذرا است