جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

ابراز ناراحتی نکردن کار درستی است؟(روش درست ابراز ناراحتی)

ابراز ناراحتی نکردن

آیا وقتی ناراحتی خود را به همسرمان نمی گوییم، کار درستی می کنیم؟

از یک سو، ممکن است باور داشته باشیم که نباید به همسرمان ناراحتی‌های خود را بگوییم تا او را ناراحت کنیم و ممکن است فکر کنیم که این بهترین راه برای حفظ صلح و آرامش در خانواده است. اما از سوی دیگر، اگر ناراحتی‌های خود را به همسرمان نگوییم، ممکن است مسائل بزرگتری ایجاد شود و این مشکلات در آینده باعث بروز تنش‌های بزرگتری در رابطه ما با همسرمان شود. به علاوه، در صورتی که همسرمان از مشکلات ما بداند، می‌تواند به ما کمک کند و مشکلات را بهتر حل کنیم و این موضوع بهبودی در رابطه ما با همسرمان را به همراه دارد. بنابراین، بهترین راه حل برای ابراز ناراحتی، صراحت و صداقت با همسرمان است تا بتوانیم با هم مشکلات را حل کرده و رابطه ما را بهبود بخشیم.

بین زوج ها این خیلی رایج است که وقتی از یک موضوع ناراحت می شوند آن را به زبان نمی آورند و این کار خود را از خود گذشتگی می دانند. اما یک اساسی این است که آیا این رفتار واقعا کار درستی است؟

پاسخ به این سوال با یک بله یا خیر ساده قابل بیان نیست و نیاز به مقدماتی دارد. اساسا زندگی زناشویی یک ارتباط خیلی خیلی متفاوت از سایر ارتباطات است و اگر در آن از خود گذشتگی وجود نداشته باشد، غیر ممکن است با زندگی شادابی روبرو شویم. پس اصل از خودگذشتگی یک اصل پذیرفته شده در زندگی است. اما اینکه ما چه چیزی را از خود گذشتگی بدانیم موضوع متفاوتی است.

در هر ارتباطی از یک طرف شما با یک سری رفتارهای لحظه ای مواجه هستید و از طرف دیگر با الگوهای رفتاری. اینکه تفاوت این دو را بدانیم خیلی کمک می کند تا بتوانیم پاسخ درستی به سوال اولمان بدهیم.

رفتارهای لحظه ای ممکن است در هر زمینه ای رخ دهد. مثلا شما در حال رانندگی هستید و ناگهان یک نفر رفتار خطرناکی انجام می دهد و شما باید در لحظه عکس العملی نشان دهید. ممکن است هوش هیجانی شما یاری کند و امن ترین حرکت را انتخاب کنید و شاید هم اینقدرها یاری نکند و شما رفتاری انجام دهید که خودش هم خطر ایجاد کند. به هر حال هر کدام از این رفتارها را که انجام دهید یک رفتار لحظه ای بوده است.

اما ممکن است سبک و الگوی رانندگی شما خطرناک باشد. یعنی در شرایطی که واقعا نه نیازی بوده نه اتفاق خاصی، شما رفتارهای پرخطر ترافیکی انجام بدهید. تفاوت الگو با رفتار لحظه ای این است که الگوها شامل یک سری رفتارهای تکرار شونده و قابل پیش بینی هستند اما رفتارهای لحظه ای بنا به شرایطی به وجود می آیند و رویه و روند را نشان نمی دهد.

حتما بخوانید
۶ راه فوق العاده برای دوست داشتن خود (چرا ما باید عاشق خودمان باشیم)

برای آنکه موضوع بهتر جا بیافتد، فرض کنید می خواهید سهام یک شرکت را برای سرمایه گذاری بخرید. اگر به نمودارهای رشد و افت سهام نگاه کنید، قطعا رفتاری نوسانی را خواهید دید. اگر بازه زمانی که رصد می کنید خیلی کوتاه باشد، اطلاعات مفیدی بدست نمی آورید چون سهام مدام بالا رفته بعد پایین آمده، گاهی رشد ها بزرگتر بوده و گاهی افت ها. اما اگر بازه زمانی مورد بررسی را افزایش دهید، می بینید که این سهم از ۵ سال قبل تا امروز همیشه سیر صعودی داشته. در نتیجه پیش بینی می کنید که باز هم رشد کند، هر چند در مواقعی با افت مواجه گردد.

حالا که تفاوت الگو و رفتار را متوجه شدید، به راحتی می توانید در زندگی خود آن را بررسی کنید. مثلا پدر شما آدمی مهربان است و معمولا با روی گشاده می توانید با او صحبت کنید، مشکلاتتان را بگویید و کمک بگیرید. اما ممکن است پدرتان امروز، بخاطر فشار کاری، گرمی هوا، ترافیک یا هزار و یک دلیل دیگر خیلی سرحال نباشد و وقتی شما به سراغش می روید و از مشکلتان می گویید، رفتار تندی نشان دهد. در چنین حالتی شما هم می دانید که بجای ابراز ناراحتی از دست پدرتان بهتر است کمی به او زمان بدهید تا همان بابای همیشگی بشود، با روی گشاده و سینه دریایی.

خب اگر راجع به پدر یا مادرتان می توانید این کار را بکنید، راجع به همسرتان هم باید بتوانید کمی صبور باشید و اگر یک رفتار لحظه ای از او دیدید، آن را در حافظه ضبط نکنید. پس اکنون یک جنبه از پاسخ ما به سوال اول متن مشخص شد.

آیا ابراز ناراحتی نکردنمان به همسرمان کار درستی است؟ اگر همسرتان یک رفتار لحظه ای انجام داده، بهتر است چیزی نگویید و فقط به او زمان بدهید تا به شرایط عادی اش برگردد. اما اگر الگوی رفتاری همسرتان شما را ناراحت می کند، سکوت کردن و چیزی نگفتن، اصلا کار درستی نیست. این سکوت کردن مثل بی صداقتی است. در واقع شما ناراحت شده اید ولی چیزی نگفته اید، دفعه بعد باز ناراحت شده اید و باز ابراز ناراحتی نکرده اید، نتیجه این می شود که شما یک خشم فروخورده در درون دارید که هر روز بزرگتر می شود و هر روز خطرناکتر. ناگهان به نقطه انفجار می رسید و بوم …

بدتر از آن اینکه شما خودتان را مظلوم و همسرتان را ظالم می دانید، بی توجه به آنکه اگر هم ظلمی رخ داده، شما خودتان زمینه ظلم را فراهم کرده اید.

روش درست ابراز ناراحتی

تا اینجا گفتیم که در چه شرایطی ابراز ناراحتی ما بهتر از مخفی کردن آن است و رسیدیم به اینجا که خب اگر می گویی که باید ناراحتی مان را ابراز کنیم، چطور باید این کار را بکنیم؟

حتما بخوانید
چگونه یک ارتباط بهم خورده را درست کنیم؟⭐️

بعضی از افراد وقتی ناراحت می شوند، شروع به سکوت کردن، قهر کردن و بد خلقی و متلک گویی می کنند، گروه دیگری شروع به پرخاش، داد و فریاد و حتی خشونت می کنند. پر واضح است که هر دو این روش ها بیشتر باعث تشدید مشکل می شوند تا رفع آن.

اگر از همسرتان ناراحت شده اید و این مربوط به یک الگوی رفتاری اوست، اولین احتمال این است که همسرتان اصلا نمی داند که دارد شما را ناراحت می کند. شاید همین که بفهمد شما از فلان رفتارش ناراحت می شوید آن را تغییر دهد. معمولا اگر سیستم ارزشی شما با هم دچار تناقض نباشد احتمال اینکه این مورد رخ داده باشد، هست. پس اولین اقدامی که باید بکنید این است که همسرتان را از ناراحتی خود مطلع کنید. طبیعی است که اگر فکر کنیم ” همسرم فقط نمی دانسته که من از این کارش خوشم نمی آید و اصلا قصد ناراحتی من را نداشته ” دلیلی برای عصبانیت یا رفتار تند نیست. کافی است خیلی آرام و با محبت به او بگویید که وقتی آن کار خاص را انجام می دهد، شما چه احساسی دارید.  دقت کنید که اصلا نباید او را متهم کنید، سعی کنید آنچه می گویید راجع به خودتان باشد.

مثلا نگویید تو باعث شدی من عصبانی شوم، یا تو باعث شدی من ناراحت بشوم. بلکه بگویید، وقتی فلان کار را انجام می دهی، من احساس ناامنی/ ناراحتی/ طرد شدگی/ تنهایی (یا هر احساسی که دارید) می کنم.  اگر همسرتان صرفا از سر ناآگاهی این کار را می کرده، همین که به او اطلاع دهید کافی است. البته شما هم فراموش نکنید، رفتاری که سالها برای او عادت شده، یک شبه پاک نمی شود و نیاز به کمی صبوری و یادآری دارد.

اما ممکن است مورد شما اینطور نباشد، ممکن است همسر شما صرفا از روی ندانستن نیست که این کار را می کند. احمد کارمند یک شرکت پیمانکاری است و ماهانه ۴ میلیون تومان درآمد دارد. هر ماه ۱٫۵ میلیون تومان اجاره خانه می دهد و مخارج زندگی شان باید با ۲٫۵ میلیون باقی مانده تنظیم شود. اخیرا همسرش سحر با جماعتی آشنا شده که وضعیت مالی شان بهتر از آنهاست و متاسفانه سحر شروع به خرج کردن بیش از گذشته نموده است. البته بخشی از این مخارج را احمد با اضافه کاری جبران می کند اما از اینکه سحر بی توجه به وضعیت مالی شان خرج می کند و آنها در حال از بین بردن پس اندازشان هستند، ناراحت است.

این مقاله را هم از دست ندهید :  زندگی مشترک، بهشت یا جهنم؟

همانطور که می بینید شرایط دیگر خیلی هم راحت نیست. بر اساس منطق ریاضی، سحر باید متوجه باشد که محدودیت مالی آنها چقدر است و نباید بیش از آن خرج کند. اما سحر می خواهد جلوی دوستانش خودی نشان دهد و به همین خاطر دست به خرج های بیشتری می زند. البته احمد چند ماه است که سعی می کند چیزی نگوید و بخاطر دل سحر برایش گوشی جدید و لوازم لوکس دیگری خریده… اما کم کم احمد از دست سحر عصبانی شده است و حالا نمی داند که دقیقا چه کاری باید انجام دهد.

حتما بخوانید
روانشناسان ایرانی خارج از کشور(روانشناسان ایرانی مقیم آمریکا)

به نظر شما این زوج باید چه مسیری را طی کند؟

پس از بررسی مشاور، معلوم شد که احمد بخاطر علاقه اش به سحر، سعی می کند به او ” نه” نگوید. از طرفی سحر هم اصلا دوست ندارد، نه بشنود و بارها جلوی دوستانش پز این را داده که من هر چه می خواهم احمد نه نمی گوید.

این زوج در تعیین قوانین زندگی برای خودشان دچار مشکل هستند. سحر با ولخرجی هایش دارد برای خانواده مشکل ایجاد می کند و احمد بخاطر علاقه اش به سحر کمک می کند تا به این کار اشتباه ادامه بدهد. اگر گفتگوی ساده پاسخگوی مشکل احمد با سحر نباشد، احمد باید بخاطر خانواده، محدودیت های بیشتری را به سحر اعمال کند. البته این کار می تواند هوشمندانه باشد و لازم نیست حالتی از قوه قهریه داشته باشد. مثلا این ماه احمد می تواند پول را به خانه ببرد و از سحر بخواهد که این ماه یا مثلا برای سه ماه، مدیریت مالی خانه را انجام دهد.

برای اینکه سحر بهتر متوجه اوضاع بشود، ۴ میلیون را به سحر می دهد و همان لحظه می گوید : ” خب ۱٫۵ میلیون برای اجاره خانه بده، ۷۰۰ هزار تومان هم که قسط بانک است، بده، ۳۰۰ هزار تومان دیگه هم بده چون فردا باید برای خانه خرید کنم”  سحر با چه صحنه ای مواجه است ؟ ۴ میلیون تومان آمد و در چشم بر هم زدنی فقط ۱٫۵ میلیون آن مانده که باید یک ماه با آن زندگی کنند. تازه فرض کنید که آنها هر ماه هم ۵۰۰ هزار تومان پس اندازه می کرده اند، پس سحر ماند، ۳۰ روز این ماه و فقط یک میلیون تومان… شاید همین نمایش کافی باشد تا سحر کمی به خودش بیاید. شاید هم لازم باشد احمد صبوری بیشتری کند و اجازه بدهد یک بار در ۲۰ ام ماه بی پول بشوند تا سحر با نتیجه رفتارش مواجه بشود.

اگر سحر نتواند در نمایش اولیه به فهم کافی برسد، شاید مواجه شدن با نتیجه عملش او را متوجه ماجرا بکند. البته هستند کسانی که باز هم متوجه نمی شوند و شما مجبورید کارهای پیچیده تری انجام دهید.

Picture of شیک اندیش
شیک اندیش

هنوز هیچ دیدگاهی وجود ندارد.

اولین کسی باشید که برای “ابراز ناراحتی نکردن کار درستی است؟(روش درست ابراز ناراحتی)” دیدگاه می‌گذارید;

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

قابل فهم بودن
ساده گویی
بار علمی
مفید بودن
کاربردی بودن

پیمایش به بالا