اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان و راهکارهای درمان آن!
اختلال کم توجهی بیش فعالی، یکی از اختلالات روانی است که بیشتر در بین بزرگسالان دیده می‌شود. این اختلال معمولا با علائمی مانند دشواری در تمرکز، انجام وظایف ساده، فراموشی، بی‌خیالی و افزایش فعالیت بدنی همراه است. این اختلال می‌تواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بسزایی بگذارد و باعث ایجاد مشکلات در روابط فردی و اجتماعی شود.
برای درمان این اختلال، معمولا از مداخله‌های روان‌شناختی و دارویی استفاده می‌شود. مداخله‌های روان‌شناختی می‌توانند شامل آموزش مهارت‌های مدیریت زمان، ارتقای تمرکز و توجه، تقویت خودکنترل و پایداری هیجانی و بهبود مهارت‌های اجتماعی باشد.
در صورت نیاز، داروهایی که به عنوان محرک مغزی شناخته می‌شوند، می‌توانند به عنوان یک راهکار درمانی مورد استفاده قرار گیرند. به طور کلی، درمان این اختلال نیازمند همکاری فرد با متخصصین روانشناسی و پزشکی است. همچنین، سبک زندگی سالم و مداومت در مصرف داروهای تجویز شده نیز می‌توانند بهبود وضعیت را تسریع و تسهیل کنند.
بسیاری از شما ممکن است با اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) آشنا باشید و یا اسم این اختلال به گوشتان خورده باشد. درواقع ممکن است با شنیدن نام این اختلال به یاد کودکانی بیفتید که دچار کمبود توجه هستند و یا بسیار بیش‌فعال بوده و حرکات ناگهانی انجام می‌دهند. اما مسئله جالب این است که کودکان نیز ممکن است دچار این اختلال باشند. تقریبا چیزی حدود ۴ تا ۵ درصد بزرگسالان دچار اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان هستند و معمولا این اختلال در آن‌ها شناسایی نشده و بدون درمان باقی می‌ماند.
حال ممکن است این سوال پیش بیاید که چه کسانی به اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان دچار می‌شوند؟ در جواب باید گفت که هر فردی که به اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) مبتلاست در دوره‌ی کودکی نیز به این اختلال مبتلا بوده است. برخی از این افراد ممکن است در کودکی شناسایی شده و مورد درمان قرار گرفته باشند و از این اختلال خود اطلاع دارند. برخی نیز ممکن است از این اختلال خود اطلاعی نداشته و بعدها در سنین بالاتر با آن مواجه شوند.
در حالی که بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD این اختلال خود را پس از مدتی پشت سر می‌گذارند اما برخی از افراد نیز ممکن است این اختلال را تا بزرگسالی همراه خود داشته باشند و به اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان مبتلا شوند. این اختلال در بزرگسالی بر روی زنان و مردان تقریبا به طور مساوی اثر می‌گذارد.
علائم اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان :
اگر شما به چنین اختلالی مبتلا باشید ممکن است برای شما دشوار باشد که:
- دستورالعمل‌ها را رعایت کنید.
- اطلاعات را به خاطر بسپارید.
- تمرکز کنید.
- وظایف خود را سازمان‌دهی کنید.
- کارهای خود را به موقع به پایان برسانید.
این اختلال ممکن است بر بخش‌های مختلف زندگی فرد از جمله درخانه، مدرسه و یا محل کار اثر بگذارد. درمان این اختلال و یادگیری نحوه‌ی مدیریت آن می‌تواند کمک قابل توجهی به فرد کند. برخی افراد می‌توانند خود را به خوبی با شرایط وفق دهند و بزرگسالان معمولا قادر هستند که با کار کردن بر روی نقاط قوت شخصیت خود موفق شوند.
افراد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان با چه چالش‌هایی روبرو هستند؟
اگر شما مبتلا به این نوع اختلال باشید ممکن است در موارد زیر دچار مشکلاتی باشید:
- اضطراب
- خستگی مزمن
- تاخیر زیاد و فراموشی شدید
- افسردگی
- مشکل تمرکز درهنگام مطالعه
- ناتوانی در کنترل خشم
- مشکلاتی در محیط کار
- حرکات و رفتارهای تکانشی و ناگهانی
- صبر و تحمل کم و ناامیدی
- اعتماد بنفس پایین
- نوسانات خلقی
- مهارت ضعیف در سازمان‌دهی
- به تعویق انداختن کارها
- مشکلات ارتباطی
- سوء مصرف مواد یا اعتیاد
- انگیزه‌ی کم
این مشکلات ممکن است زندگی فرد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد و یا آن‌چنان باعث ناراحتی او نشود. از طرفی این مشکلات ممکن است تمام مدت او را آزار دهد و مشکل جدی محسوب شوند و یا ممکن است صرفا در موقعیت‌های خاصی بروز کنند.
در واقع دو فرد مبتلا به ADHD هیچوقت شبیه به هم نیستند. به عبارتی اگر مبتلا به این اختلال هستید ممکن است در مواردی که به آن‌ها بسیار علاقمند هستید به خوبی تمرکز کنید و به خوبی کارهایتان را انجام دهید اما برخی افراد ممکن است تحت هیچ شرایطی توانایی تمرکز بر روی کارهایشان را نداشته باشند. و یا برای مثال برخی افراد به دنبال تحریک هستند ولی برخی دیگر از آن اجتناب می‌کنند. برخی ممکن است افرادی ضداجتماعی باشند درحالی که برخی دیگر بسیار اجتماعی بوده و به راحتی از یک رابطه به رابطه‌ی دیگر بروند.
مشکلات مدرسه:
افراد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان ممکن است:
- در مدرسه چندان عملکرد خوبی نداشته باشند و یا به عبارتی ناکام باشند.
- مشکلات بسیاری داشته باشند.
- مجبور به تکرار یک دوره شده باشند.
- از مدرسه اخراج شده باشند.
مشکلات محل کار:
افراد مبتلا به این اختلال ممکن است در محل کار دچار مشکلات زیر باشند:
- کار خود را به دفعات تغییر دهند.
- کمتر نسبت به کار خود احساس رضایت داشته و موفقیت‌های کمی در محل کار به دست بیاورند.
مشکلات زندگی:
افراد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان بسیار محتمل است که:
- در رانندگی محتاط نباشند، ماشین‌شان توقیف شده و یا اغلب تصادف کنند.
- سیگار بکشند.
- بیشتر از الکل و یا مواد مخدر مصرف کنند.
- پول کمتری داشته باشند.
- دچار مشکلات روانی دیگر همچون اضطراب و افسردگی باشند.
مشکلات رابطه:
افراد با ADHD بسیار محتمل است که:
- مشکلات زناشویی بسیاری داشته باشند.
- جدا شدن را به دفعات تجربه کنند.
- چندین بار ازدواج کنند و یا وارد رابطه شوند.
اختلال کم توجهی بیش فعالی بزرگسالان چگونه درمان می‌شود؟
اگر پزشک شما تشخیص دهد که شما مبتلا به این اختلال هستید مسلما به دنبال روشی برای درمان خواهد بود که مختص شما باشد. برنامه‌های درمانی ممکن است شامل روان‌درمانی، دارو، آموزش و یا یادگیری درباره‌ی ADHD باشند و در کنار همه‌ی این‌ها داشتن پشتوانه‌ی عاطفی همچون کمک‌هایی از سمت خانواده می‌تواند بسیار موثر باشد. ترکیب این روش‌های درمانی می‌تواند شما را در مسیر درستی از درمان قرار دهد و زندگی روزمره را برای شما آسانتر کند. این به طور کلی باعث می‌شود که شما احساس خوبی در مورد خودتان داشته باشید.
بهتر است که در طول درمان کاملا زیر نظر دکتر کارهایتان را انجام دهید. نظارت پزشک بر پروسه‌ی درمان بسیار حائز اهمیت است. به این خاطر که ممکن است در روند درمان شما شرایط خاصی را تجربه کنید که نیاز به راهنمایی داشته باشد. علاوه بر این شما ممکن است دچار مشکلات یادگیری، اضطراب، اختلالات خلقی، اختلال وسواس جبری و یا اعتیاد به الکل و مواد مخدر نیز باشید. داشتن یک دید کلی از تمامی این شرایط به روانشناس شما کمک خواهد کرد که بهترین برنامه‌ی درمانی ممکن را برای شما در نظر بگیرد.
بنابراین سعی کنید شرایط خود را با جزئیات کافی با روانشناس متخصص در میان بگذارید تا بتوانید به موثرترین شکل ممکن از درمان‌های موجود بهرمند شوید.
